Vera - 01.02.1997, Blaðsíða 30

STEINUNN HflLLD
D
T T I R
0 R S
0
$
Hvað gerðist íjafnréttismólum órið 1996?
í þessari grein ætla ég að fjalla um það sem að mínum dómi hef-
ur gerst markvert í jafnréttismálum á síðasta ári. Ég ákvað að
taka áskorun ritstjóra Veru um greinarskrif þessi, kannski til að
storka sjálfri mér, því í rauninni hef ég ekki gefið þessum mála-
flokki nægilegan gaum sjálf. Þessi skrif urðu því til þess að ég
fór að velta því fyrir mér hvers vegna ungar konur gæfu þessum
málum ekki meiri gaum en raun er á. Ég veit fyrir víst að margar
ungar konur eru orðnar hreinlega þreyttar á viðfangsefninu, />
kannski af því að svo lítið hefur áunnist á síðustu árum. Við,
sem vorum á barnsaldri þegar konur risu upp á kvennafrídaginn
1975, höfum haft jafnréttisumræðuna yfir okkur í rúmlega 20 ár
og virðumst bara vera orðnar hundleiðar á henni.
Eg held að margir hafi einnig tilhneigingu til
að setja samasemmerki milli kvennabaráttu
og stjórnmála Kvennalistans. Eins og allir
vita, sem á annað borð fylgjast með þjóð-
málum, þá hrundi fylgi listans í sl. alþingis-
kosningum. Konur eru hættar að kjósa list-
ann og hann höfðar alls ekki til karla. Listinn
er í alvarlegri ímyndar- og markhópskreppu.
Sama virðist eiga við um jafnréttismálin,
eða hvað?
Lítum nú á markveröa atburöi sl. árs.
Jafnréttisáætlun
Reykjavíkurborgar
Þaö er nú einu sinni svo að flest allir þegn-
ar þessa lands teldu sig vera fylgjandi jafn-
rétti, væru þeir spurðir. Innan þessa hóps
eru þá líka taldir stjórnendur fyrirtækja og
stofnana. En þegar kemur að gjörðum, þá
verður oft minna úr verki. Einmitt þess
vegna er svo gleðilegt að stærsta fyrirtæki á
Reykjavíkursvæðinu, sjálf Reykjavíkurborg
launagreiðandi um 8.000 manna, skuli hafa
riðið á vaðið á síðasta ári með mótun starfs-
mannastefnu, skýrt markaðrar jafnréttis-
stefnu, og gert fyrirtækjum í eigu borgarinn-
ar að setja sér markmið á þessu sviði og
tilgreina hvernig og hvenær þau ætla að ná
þessum markmiðum. Sem dæmi um þetta
þá eiga stofnanir borgarinnar nú að kort-
leggja launamun er skýrist af kynferði og
setja sér ákveðin markmið til eins árs I senn
er varða það hvernig draga megi úr þessu
misræmi.
Með þessu eru loksins verkin látin tala.
Án þess að vera með neina kvenrembu, þá
hlýt ég að velta því fyrir mér hvort nefndri
jafnréttisáætlun hefði verið komið á fót með
jafn skipulögðum og skotheldum hætti hjá
Reykjavíkurborg, hefðu aðrir en konur verið
þar í æðstu valdastöðum!
Það sem er einnig mjög jákvætt er að
með þessu eru ráðamenn Reykjavíkurborg-
ar einnig að breyta ímynd stofnunarinnar
hvað stjórnarhætti varöar, en lengi framan
af hafði þessi stofnun ímynd steingerfings-
ins í mlnum huga. Þá er ég að tala um þá
breytingu að borgin tileinki sér vinnubrögð
stefnumótunar, eins og öll alvöru fyrirtæki
nota sem stjórntæki.
Borgin og fæðingarorlofið
Reykjavíkurborg lét einnig til skarar skríða
hvað varðar annaö mikilvægt atriði á slð-
asta ári, nefnilega
fæðingarorlof. Til-
raunaverkefni borgar-
innar „karlar og fæð-
ingarorlof” sem gefur
karlkyns borgarstarfs-
mönnum möguleika á
að taka sér fæöingar-
orlof áfullum launum,
lofar góðu. Verkefninu
var hleypt af stokkun-
um I byrjun desember
og sýnir hvað ein
stofnun getur verið
áhrifamikil, gangi hún
fram með góðu for-
dæmi. Átta þátttak-
endur hafa nú verið
valdir og taka þeir þriggja mánaða fæðingar-
orlof á þessu ári. í sjónvarpsviðtölum sögð-
ust karlkyns borgarstarfsmenn aðspurðir
vera mjög ánægðir með þetta framtak og
myndu gjarnan vilja nýta sér það. Þetta finn-
ast mér afskaplega gleðileg tíðindi.
Karlar í stjórnunarstöðum eru
hemill á framfarir
Ef til vill hafa karlmenn bara aldrei verið
spurðir fyrr hvort þeir hefðu áhuga á því að
taka sér fæðingarorlof eða þá það sem mig
grunar, nefnilega að þeir þori ekki að tjá sig
Steinunn Halldórsdóttir, formaöur Félags stjórnmálafræöinga.