Ljósmæðrablaðið - 01.01.1986, Blaðsíða 35

LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
31
hana. Sé konan rúmliggjandi er mikilvægt að aðstoða hana við
persónulegt hreinlæti svo og að hafa snyrtilegt í kring um sig.
Hafa gott loft á stofunni, skipta oft um á rúmi konunnar, því það
getur verið mjög þreytandi að liggja.
Starfsfólk þarf að umgangast þessar konur af nærgætni, sýna
alúð, hlýju og skilning. Gera þarf aðstandendum grein fyrir að
konan þarf ró og næði og því ekki æskilegt að konan fái mikið af
heimsóknum.
Daglegt eftirlit:
— Halda nákvæman vökvaskema, bæði inn og út, hjá
veikari konum.
— Bjúgur skal metinn og konan vigtuð.
— Mæla eggjahvítu i þvagi.
— Blóðþrýstingur og púls mældur x2 á dag og oftar ef
þörf þykir.
— Hlusta fósturhljóð.
Auk þessa þarf að hlusta vel eftir kvörtunum konunnar og
fylgjast vel með henni m. t. t. áhættuþátta og einkenna um versn-
andi ástand. Skyndilegur kviðverkur, blæðing og minnkandi
fósturhreyfingar geta bent til fylgjulos. M. t. t. þessa og annarra
áhættuþátta þarf að fylgjast mjög vel með konunni. Starfsfólk
þarf að vita um áhættuþættina og þekkja einkenni þeirra. Einnig
þarf að fylgjast með að þær rannsóknir, sem sagt er frá í kafl-
anum um rannsóknir, séu gerðar athuga niðurstöður og geta túlk-
að þær.
Hreyfing fer eftir ástandinu hverju sinni. Allt frá því að vera
alger rúmlega, í það að vera fótaferð. Athuga skal að þegar konan
fer á rúmlegu að aðstoða hana við að gera léttar aktivar og
passivar æfingar til að fyrirbyggja fylgikvilla rúmlegunnar s. s.
öndunaræfingar og fótaæfingar. Hafa skal alltaf í huga að þessar
æfingar verður að miða við ástand konunnar hverju sinni. Þegar
og/ef konunni batnar er hreyfing aukin smátt og smátt. Fyrst fær
konan að hafa WC-leyfi og reynist það henni ekki ofviða, fær hún
létta fótavist.
Til að sem bestur árangur náist er mikilvægt að konan sé sátt
við tilhögun meðferðarinnar og á þar jafnt við um alla þætti
hennar.