Ljósmæðrablaðið - 15.12.2009, Síða 4

“'S’aiumasBajwa,

Ritstjórapisti
Nú er enn eitt árið að líða í aldanna
skaut. Arsins 2009 mun án efa vera
minnst í sögubókum framtíðarinnar sem
ár mikilla sviptinga og hafa ljósmæður
ekki farið varhluta af því frekar en
aðrir. Töluverðar breytingar hafa orðið
innan skipulags heilbrigðisþjónustunnar
með breyttum áherslum sem hafa ekki
hvað síst komið til vegna tíðra skipta í
ráðherrastóli í heilbrigðisráðuneytinu.
Með nýju fólki koma jafnan nýir síðir
og þegar skiptin eru jafn ör og dæmin
sanna þá er oftast ekki von á góðu. Við
búum nú við þriðja heilbrigðisráðherrann
á þessu ári og sér ekki enn fyrir endann á
þeim sviptingum sem geysa nú um heil-
brigðisþjónustuna. Okkur ljósmæðrum er
það hjartans mál að standa vörð um þjón-
ustu við barneignarferlið í heild sinni
og munum gera allt sem í okkar valdi
stendur til að sú þjónusta sem hefur náðst
hefur að byggja upp á undanförnum árum
verði ekki skert.
Ljósmæðrafélagið lét þó umræðu um
kreppu ekki slá sig út af laginu og hélt
veglega upp á 90 ára afmæli félagsins
með ráðstefnuhaldi, hátíðaraðalfundi,
bókaútgáfu og síðast en ekki síst með
glæsilegu afmælishófi þar sem Ijós-
mæður víðs vegar af landinu skemmtu
sér. Þetta er nú ekki í fyrsta sinn sem
félagið fer út í bókaútgáfu og voru í
upphafi á lofti efasemdir um að ekki
stærra félag en okkar gæti staðið undir
útgáfu svona veglegrar bókar. Frá því að
ritnefndin tók til starfa á haustmánuðum
2007 þar til bókin kom út breyttist fjár-
hagslegt landslag okkar svo um munaði
og það varð fljótt ljóst að erfiðar yrði að
fjármagna útgáfuna en ráð var fyrir gert.
Þá ákvað ritnefndin að leita til ljósmæðra
til að styrkja útgáfuna og tók stéttin svo
vel við sér að allt útlit er fyrir að útgáfa
bókarinnar komi til með að standa undir
sér og jafnvel gott betur en það.
■nraBHnna
Bergrún Svava Jónsdóttir
ritstjóri Ljósmæðrablaðsins
■■■■■■■■■■■■■■■■
Að þessu sinni birtast í blaðinu þrjár
greinar sem fjalla um fósturgreiningar frá
mismundandi sjónarhornum. I ritrýndri
grein fjallar Helga Gottfreðsdóttir um þá
fræðslu sem foreldrum stendur til boða
varðandi fósturskimanir á fyrstu vikum
meðgöngu og er margt athyglisvert sem
kemur fram í þeirri grein. Augljóst er að
ýmislegt má betur fara og þurfum við
ljósmæður að vera tilbúnar til að endur-
skoða okkar vinnubrögð til þess að sem
allra flestir foreldrar geti tekið upplýsta
ákvörðun varðandi fósturgreiningar.
I grein sinni um ómskoðanir ljósmæðra
í 25 ár fjalla þær María J. Hreinsdóttir
og Ólafía M. Guðmundsdóttir um þann
mikla þátt ljósmæðra í sögu ómskoðana
á meðgögnu. Þessi grein átti að birtast í
vortölublaði Ljósmæðrablaðsins en röð
atvika gerði það að verkum að greinin
birtist ekki þá. Bið ég hlutaðeigandi, fyrir
hönd ritnefndar blaðsins, innilega afsök-
unar á því. Hún birtist okkur nú og fjalla
María og Ólafía um sögu ómskoðana og
er með ólíkindum hvað þeirri tækni hefur
fleygt fram. Fram kemur að fyrstu tækin
séu nú geymd á Lækningaminjasafninu á
Nesstofu en það segir meira en mörg orð
um þá miklu framfarir sem orðið hafa á
þessu sviði.
I verkefni Kristínar Rutar Haralds-
dóttur, ljósmóður í námskeiðinu í
Inngangi í ljósmóðurfræði, er því m.a.
velt upp hvort rétt sé að ljósmæður sjái
um ómskoðanir hjá verðandi mæðrum
eða hvort betra sé að aðrir, t.d. læknar
eða ómtæknar, sjái um þessar skoðanir.
Islenskar ljósmæður hafa í gegnum
tíðina verið duglegar við að kanna nýjar
slóðir og segir Halla Björg Lárusdóttir
okkur frá störfum sínum í Bandaríkj-
unum. Þar er greinilega margt með
öðrum hætti en við eigum að venjast
bæði hvað varðar vinnulag heilbrigð-
isstarfsfólks og væntingar skjólstæð-
inganna. En við þurfum nú ekki að
leita út fyrir landsteinanna til að finna
áður óþekktar slóðir. Sú ótrúlega staða
kom upp í haust að íslenskar ljósmæður
þurftu að skrá sig atvinnulausar. Hildur
Armannsdóttir, er ein þessara ljósmæðra
og deilir með okkur vangaveltum sínum
uni framtíðina og stöðuna eins og hún
birtist henni í upphafi starfsferils hennar
sem ljósmóður. María Bjömsdóttir, Ijós-
móðir, er hætt störfum og þarf ekki að
óttast atvinnuleysi. I hugleiðingum sínum
um árin eftir starfslok kemst hún að því
að það er með öllu óþarft að sitja með
hendur í skauti og bíða- eftir því að elli
kerling nái yfirhöndinni. Það er sem fyrr
engin lognmolla í kringum Maríu og enn
hefur henni ekki gefist tími til að ganga
frá myndum inn í albúm - hún gerir það
kannski þegar hún verður gömul.
Fyrir hönd ritnefndar sendi ég ljós-
mæðrum öllum og fjölskyldum þeirra
bestu óskir um gleðilega jólahátíð og
farsæld á komandi ári
Arion banki
4 Ljósmæðrablaðið - Sumar 2009