Dagblaðið Vísir - DV - 23.06.2004, Blaðsíða 15

DV Fréttir
MIÐVIKUDAGUR 23. JÚNÍ2004 15
Fannst í
Holtahverfi oc
langar í heimíl
Þessi fallegi gulbröndótti og
hviti kisustrákur fannst í
Holtahverfi fyrir nokkrum
dögum. Nú bíður hann eftir
að dýravinur komi og sæki
sig í Kattavinina við Stang-
arhyl. Hann er skemmtileg-
ur og mjög Ijúfur og góður.
Þeir sem áhuga hafa á
honum eða öðrum góðum heimil-
islausum kisum geta haft samband við Kattholt
eða litið á heimasíðuna kattholt.is.
'/ iLA
r°.
„Eins oa hundur
af sunai dreg-
inn" er orðtak sem oft er
notað. Á myndinni hér má sjá
hund á sundi við vægast sagt
erfiðar aðstæður. Gunnar
Andrésson, Ijósmyndari DV,
tók myndina við Ytri-Rangá
þar sem hundurinn lék sér að
því að synda fram og aftur á
milli bakka. Ytri-Rangá er eng-
in smá á og straumhörð mjög
þar sem hún er dýpst og fæstum þykir hún
árennileg. Þessi íslenski hundur var ekki smeyk-
ur og lét sig hafa það og hafði gaman af.
Verð kannaðá
hunda- og
kattamat
í nýútkomnu Neytendablaði
er umfangsmikil verð- og
gæðakönnun á hunda- og
kattafóðri. Þar kemur fram
að ódýrari tegundir eru alls
ekki verri að gæðum en
það dýrara. Verðmunurinn
felst í mörgum tilfellum í kostnaði við mark-
aðssetningu og dýrari umbúðum. í niðurstöðum
gæðakönnunar Danska Neytendablaðsins Tenk +
Test fær Royal Canin hæstu einkunn af þeim fóð-
urtegundum sem þar eru skoðaðar.
Bergljót Davíösdóttir
skrifar um dýrin
sín og annarra á
miðvikudögum í DV.
bergljot@dv.is
Snúður
bólusettur
Gunna kisumamma spyr:
Ég er þrettán ára og fæ
kettling í byrjun ágúst sem á
að heita Snúður. Er nauðsyn-
legt að láta bólusetja Snúð og
þá hvenær?
Sæi og blessuð Gunna.
Gaman að heyra að þú skulir fá
hann Snúð litla bráðum. Þú
veist örugglega, að kettlingar
þurfa að vera hjá mömmu sinni
að minnsta kosti til átta vikna
aldurs. Þeir þurfa að hafa næg-
an tlma til að læra góða
„kisusiði" af henni. Fari lítill kett-
lingur á mis við þann lærdóm,
mótast hann um of manninum
sem getur þá komið fram í af-
brigðilegri kattahegðun síðar.
Þú skalt hvetja „kisumömmu"
til að gefa Snúð litla, og hinum
kettlingunum á heimilinu,
spóluormalyf strax og aftur eft-
irtværvikur.Það má kaupa íap-
ótekinu í lausasölu.
Kettir eru bólusettir gegn
kattafári og kattaflensu, en
það eru veiruskjúkdómar sem
leggjast annars vegar á
metlingarfæri (kattafár) og
hins vegar á öndunarfæri
(kattaflensa). Þetta geta verið
Kfshættulegir sjúkdómar fyrir
litla ketti og því nauðsynlegt
að bólusetja gegn þeim. Best
er að bólasetja Snúð þegar
hann er tólf vikna og svo aftur
þegar hann er sextán vikna.
Eftir það er hann svo bólusett-
ur árlega og á það að vera
honum nægileg vörn. Ég vona
að þetta gangi vel hjá þér.
Helga Finnsdóttir
dýralæknir
Kanínan Pandas eða Dassi eins og hann
er stundum kallaður er rúmlega eins árs
og býr með fjölskyldu í Vesturbænum.
Pandas var lag
í eiaelti í æsku
„Ég er búin að eiga Pandas í eitt ár, hann var bara ungi þegar ég
keypti hann,“ segir Hrefna Hörn Leifsdóttir, ellefu ára kanínu-
eigandi. „Hann var lagður í einelti í gæludýrabúðinni af hinum
kanínunum og var alveg hárlaus á hnakkanum. Þær rifu af hon-
um hárin.“
Stóra búrið í garðinum
Hefna Hörn aðstoöar
Pandas við að komast úr
búrinu. Unnur og Rann~
veig Rögn fylgjast með.
Pandas er ekki
fyrsta kanínan sem
Hrefna Höm hefur átt,
enda finnst henni kan-
ínur skemmtilegar.
Áður átti hún kanín-
una Eyrnastóran sem
fjölskyldan hitti í
Hljómskálagarðinum
þegar hún var í hjól-
reiðaferð eitt sumarið.
„Eynarstór var þarna í
garðinum á hlaupum og
pabbi náði honum. Við
fórum með hann heim
og auglýstum í blöðun-
um. En enginn vildi kannast við
hann. Eyrnastór var hjá okkur í rúmt
ár en svo varð hann veikur og dó,“
segir Hrefiia.
Pandas og Hrefha Hörn búa í
Vesturbænum og kringum húsið
þeirra er stór garður. „Dassi er alltaf
úti á sumrin. Hann á stórt hreyfan-
legt búr með húsi sem hann hvílir sig
oft í. Hann er svolítið uppátektar-
samur og á það til að strjúka. Ef búr-
ið er á einhverri ójöfnu þá á hann það
til að grafa sig út úr því," segir
Hrefna. „Pandas hefur lengst verið í
burtu í sólarhring, hann hefur
kannsld farið víða en hann kemur
alltaf heim í garðinn aftur. Pandas er
mjög góður og bh'ður, sérstaklega
Kanínan Pandas
Það er gott að hjúfra
sig hjá Hrefnu Hörn.
Stór garður Pandas fær
stundum að vera laus I
garðinum. Þá fylgjast
Hrefna Hörn og Rannveig
Rögn með honum og
stundum líka vinkona
Rannveigar, Unnur.
þegar hann er inni. Á vetuma höfum
við hann í búri inni, en hann fer oft út
að leika sér og honum finnst gaman
að leika sér í snjó. Pandas er lfka dá-
htill stríðnispúki. Til dæmis þegar
maður er að reyna að ná honum eftir
að hann hefur verið laus. Þá stoppar
hann, horfir á mann og þegar maður
er alveg að ná honum, hleypur hann
í burtu. Áður en hann var geldur átt
hann það til að hlaupa að manni,
stökkva upp og pissa á mann," segir
Hrefna.
Pandas á fjölmarga vini í hverf-
inu, bæði menn og dýr. „Pandasi
finnst mjög gaman að leika við kis-
urnar í hverfinu. Hann hleypur á eft-
ir þeim í eltingaleik, en ég held að
kisurnar séu svohtið hræddar við
hann. Þær fara oft undan honum á
flótta. Það bjó kanína hér í næsta
húsi, hann Pjakkur. Ég og Sigurveig,
sem á hana, vomm að reyna að láta
þá vera vini,en Pandas var svo frekur
að það gekk ekki. Hann vill velja sína
vini sjálfur," segir Hrefna. Kanínan
Pandas tekur virkan þátt í heimilis-
lífinu og fer í flest ferðalög með fjöl-
skyldunni. „Hann hefur meðal ann-
ars farið norður á Strandir, í Skafta-
fell og svo upp í sumarbústað. Og í
sumar ætla ég að taka hann með í
einhverjar útileigur," segir Hrefiia
Hörn, eigandi Pandasar.
Uppeldissystkinin
Stasía og Boris
Stasía kom ung á heimih í Vest-
urbænum í Reykjavík og taldi sig
prinsessuna þar. Um svipað leyti
flutti fjölskylda úr götunni en tók
geldan fressköttinn, Boris, ekki
með. Heilan vetur lá hann í skúr en
var kostgangari á flestum heimilum
við götuna. Smám saman færði
hann sig
þó upp á
skaftið í
Boris og Stasía
Mikil vinátta og innileg
hefur tekist med þessum
uppeldissystkinum að
ógleymdri virðingunni
sem þau sýna hvort öðru.
Bergljót Davíðsdóttir vill að fólk passi upp á dýrin sín
Dýrin eru ekki leikföng
Ég hef verið að hugleiða það að
undanfömu á meðan tíkin mín hef-
ur verið með hvolpa hve mikilvægt
er að dýrin fái frið undir þeim kring-
umstæðum. Móðurtilfinningin er
sterk hjá dýmnum rétt eins mann-
skepnunni. Hugurinn hefur í því
sambandi leitað aftur til bamsára
þegar dýrin heima vom með af-
kvæmin sfn. Ekki vom foreldrar
mínir að velta fyrir sér þá hvort við
börnin gæfum læðunum og tíkun-
um frið á meðan. Ég man heldur
ekki eftir að mamma hafi gefið þeim
krafmikinn mat á meðan þær vom
með afkvæmin á spena. Ég fæ verk í
brjóstið þegar ég minnist þess að við
óvitarnir vomm á kafi í kettlingun-
um eða hvolpunum, handfjötluðum
þá og litum á þau sem hver önnur
leikföng. Ég minnist þess sérstaklega
hvað okkur þótti gaman að taka
kettlingana frá læðunni og fylgjast
síðan með henni ná í þá aftur með
því að bíta í hnakkadrampið á þeim.
Hvílík grimmd hjá óvitum sem ekki
gerðu sér grein fyrir hvað þau vom
að gera. Daginn eftir þegar við vökn-
Lifandi dýr en ekki leikfang
Of algengt er að foreldrar gæti
þess ekki að börn þeirra leiki sér að
ungviðinu. Læða með kettlinga
veröur að fá hvild og frið á meðan
hún er með afkvæmi sín á spena.
uðum var læð-
an horfin úr
bælinu sínu og
fannst inni í
skáp með alla litlu ketlingana.
Ég vek athygli á þessu hér til að
foreldrar átti sig á þessu og láti börn-
in ekki nota dýrin sem leikföng. Það
er ekki hægt að ætlast til þess að litl-
ir krakkar geri sér grein fýrir slíku en
þá kröfu er hægt að gera til foreld-
rana. Leyfið læðunum ykkar að vera í
friði með kettlingana og gætið þess
að gefa þeim gott og mikið að borða
á meðan þær eru með þá á
spena. Það er rétt hægt að ímynda
sér hvernig blessuðum dýrinunum
líður með hrúgu af bömum yfir sér
því þau átta sig á óvitaskapnum og
treysta illa bömum. Og svo þarf ekki
að taka það fram að dýr em ekki leik-
föng og fallið ekki í þann pytt að
kaupa kettling eða hvolp fyrir bömin
til að leika sér að.
Bergljót Davfðsdóttir
emu
hús-
anna og
flutti að
lokurn inn.
Þar var
Stasia fyrir
og búið að
gelda __________________
hana. Mik-
il vinátta og innileg hefur tekist
með þessum uppeldissystkinum
að ógleymdri virðingunni sem þau
sýna hvort öðm. Boris bíður ævin-
lega meðan Stasía etur, fær sér ekki
sjálfur fyrr en hún er södd. Vinkona
þeirra í næsta húsi, læðan Kleina,
leikur sér með þeim í görðum
hverfisins en í fýrrasumar sýndu
Boris og Kleina í eitt skipti fyrir öll,
hversu náin og innileg kattavinátt-
an getur verið. Sennilega hefur ver-
ið sparkað illilega í Stasíu, hún
brákaðist á mjöðm og annað lung-
að féll saman. í marga daga lá hún
inni í myrkri og gat sig hvergi hrært
og varla nærst. En um leið og hún
fór að mjaka sér af stað, tóku Boris
og Kleina til óspilltra málanna.
Kleina ýtti á eftir henni og hvatti
hana til göngu og prfls en Boris
fylgdi í humáttina á eftir og hljóp
straxheim mjálmandi ef hann taldi
Stasíu komna á hálan ís. í sumar
liggja þau í leti í garðinum í sóhnni
en fara svo á stjá með kvöldinu. En
nóttunum eyða þau heima, saman.