Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1932, Síða 35

kvæmt lðgunum var að vekja þjóðrækni með félags-
mönnum og efla norskan anda með þjóðinni, en fé-
lagsmaður mátti hver maður verða, »sá er rétta virð-
ing ber fyrir þjóðtungustefnunni«. Minnir þetta eigi
alllitið á lög Fjölnismanna með íslendingum löngu
fyrr. Pess má geta, að nokkurum árum fyrr hafði Hen-
rik Krohn verið einn aðalmanna í nafnlausu félagi í
Björgvin, er svo nefndi sig einnig (þ. e. nafnlausafé-
lagið) og fund hélt hvert laugardagskvöld, í sama til-
gangi; í því félagi hafði gengið skrifað blað meðal
félagsmanna, og voru greinir þar einkum eftir þá
Krohn og Kristófer Janson.
Með stofnun þessa félags, »Vestmannalaget«, var þá
sett af stað fyrirtæki, sem enn liflr og margvísleg af-
rek liggja eftir allt þetta árabil. Marki sínu reyndi
félagið að ná með fundasamkomum og bókagerð.
Jafnframt heflr það oft efnt til þjóðlegra allsherjar-
móta og þá veitt verðlaun fyrir afrek í ýmsum þjóð-
legum iþróttum og listum. Hafa slíkar samkoraur
verið mjög fjölsóktar og vinsælar, og mjög hafa þær
stutt að því að efla þjóðrækni landsmanna, sem er
höfuðmark félagsins, Pað verður yfirleitt vart sagt,
að nokkurt þjóðlegt mál hafi á dagskrá verið í Björg-
vin, svo að ekki hafi upptökin verið hjá »Vestmanna-
laget«, eða það lagt til stuðning sinn fullkominn; má hér
til telja endurreisn Hákonarhallar í Björgvin, Ólafs-
messumótin o. fl. Enn ber að nefna hinar þjóðræki-
legu merkissamkomur til »feðraminningar«, sem
»Vestmannalaget« tók upp á dögum Krohns, að hætti
sumra annarra félaga; hafa þessi »feðraminni«, eftir
lýsingum að dæma, verið einhverjar hinar hátíðleg-
ustu og áhrifamestu þjóðræktarmerki; í slíkum sam-
komum var íslands iðulega minnzt, sem geta má
nærri. í öllum þessum framkvæmdum var Henrik
Krohn lífið og sálin um sina daga.
Skömmu eftir að þetta félag var stofnað, lifnaði
annað svipað austan fjalla í Noregi, í Osló, og ýtti
(31)