Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1947, Qupperneq 94

verkið af hendi með skylduvinnu verkfærra manna
í hreppnum. Yar þetta auðvitað gert til að halda
vegum bifreiðafærum á veturna, og nokkuð í sömu
átt vissi það, að sýslunefndum og hreppsnefndum
var heimilað að gera sleðabrautir á vetrum utan al-
mannavegar, þar sem þörf þætti, auðvitað í því
skyni að flytja mjólk og annan varning um þenna
veg milli staða, þar sem bifreiðaferð þraut vegna
snjóþyngsla. Þá var í þessum lögum í fyrsta sinu
ákvæði um sjálfstæða vegamálastjórn og mælt fyrir
að skipa skyldi vegamálastjóra og fá honum að-
stoðarmenn eftir þörfum, en slíkur embættismaður
hafði þá reyndar starfað frá 1917. Þá var í þessum
lögum bætt inn mörgum nýjum vegum.
Loks eru vegalögin frá 1933, sem enn eru í gildi.
Mega þau heita orðrétt eins og vegalögin frá 1907,
nema hvað þau gera ráð fyrir, að fjallvegir kunni
að vera gerðir akfærir. Þá er og gert ráð fyrir, að
þjóðvegum sé haldið opnum með snjómokstri á vetr-
um. Þá eru þessi lög einkennileg fyrir það, að
gleymzt hefur í þeim að nema vegalögin frá 1924
úr gildi.
Árið 1945 eru liðin 69 ár frá því að vegalög
voru fyrst sett, og kann menn að forvitna um,
hvað miklu hefur verið eytt til vegagerða síðan og
hvað hefur fengizt fyrir þá peninga. í reikningum
um fjárframlagið er ekki gerður greinarmunur á
framlagi til vega og framlagi til brúa, og eiga þvi
tölur þær, sem hér fara á eftir, við útgjöld til hvors
tveggja. Þá er ekki heldur hægt að greina, hvað
hefur farið til viðhalds gömlum vegum og hvað til
að gera nýja, enda er það oft svo, að viðgerð á göml-
um vegi er i raun rétti fullkomlega ný vegagerð. Á
þessum 69 árum hefur framlag ríkissjóðs til vega-
gerða og brúagerða og til viðhalds á vegum og brúm
numið 99.665.481.83 kr. eða nær 100 milljón-
(92)