Dagblaðið Vísir - DV - 09.12.2004, Blaðsíða 31

DV Síðast en ekki síst
FIMMTUDAGUR 9. DESEMBER 2004 31
Listi hinna viljugu morðingja
Davíð var í viðtali um daginn hjá
Gísla Marteini og var sniðugur. Alveg
örugglega ekki jafn sniðugur og Gísla
fannst hann en engu að síður gekk
þetta upp hjá honum. Hann var á léttu
nótunum út viðtalið og lýsti því hvem-
ig skurðlæknar hefðu fengið að gera
það sem suma langaði mikið til, að
skera hann á háls, og svo virtist hann
horfa beint í augun á mér.
En engar áhyggjur Davíð, ég ætla
ekki að myrða þig né nokkum annan
og það er hinn óhuggulegi munur á
okkur. Gallinn við skemmtigildi við-
talsins er að nú þegar maður rökræðir
fjöldamorö á saklausum borgumm í
Irak þá em það allt í einu orðin mótrök
hvað Davíð var nú sniðugur hjá Gísla.
Enginn forsætisráðherra íslands-
sögunnar hefur skitið jafn illilega á lýð-
ræðið eins og Davíð og Halldór hafa
gert og gera enn í tengslum við íraks-
stríðið. Ataðir blóði limlestra íraka sem
hafa ekkert til saka unnið annað en að
„Þeir ákveða upp á
sitt eindæmi að skera
Davíð upp ásamt
skúringakonunum,
fólkinu sem vinnur í
mötuneytinu, einum
sjúkrabílstjóra og
öðrum þeim sem
tóku orð sjoppu-
starfsmann-
anna trúanlegri
en læknanna.
Erpur Eyvindarson
fjallar um skrlpalæti og
krabbamein.
A % r i
Kjallari j
lifa undir einræðisherra sem var þar að
auki lengi studdur af Bandaríkjunum,
leiðtoga „hinna viljugu".
Stundum er ég ekki alveg viss hvort
ég er að hlusta á endurflutning á Út-
varpi Matthildi eða ráðherra rílds-
stjómar. Davíð hefði greinilega aldrei
átt að fara í pólitík, hann hefði átt að
vera áfram í Matthildi. Davíð fór
einmitt á kostum um daginn í alþing-
isumræðum sem spunnust út frá því
að HjálmarÁmason sagðist vera til í að
endurskoða vem íslands á „lista hinna
viljugu". Þá meina ég ekki að hann hafi
farið á kostum sem utanrQdsráðherra
og þingmaður, heldur fór hann á
kostum í skrípalátum og þar
er hann bestur.
Hver man
ekki eftir:
„En nú var
Stalín eng-
inn meðal-
maður"
sketsinum frá
Matthildarár-
xmum. „Aftur-
haldskomma-
tittssketsinn"
hans um
daginn
var al-
Fégræðgi eða fáviska?
Benedikt Sigurðsson skrifar.
Þegar maður fer með bílinn sinn
á verkstæði og biður um að láta
Lesendur
skipta um dekk, fer viðkomandi
starfsmaður ekki að skipta um allar
síur í bílnum? Hvað þá rífa pústkerf-
ið undan bílnum og setja nýtt? Nei,
hann einfaldlega skiptir um dekk að
ósk viðkomandi.
Mér finnst alveg stórskrítið þegar
maður fer til tannlæknis, með tann-
pínu í einni ákveðinni tönn, og bið-
ur um að láta laga hana, þá skal
tannlæknir alltaf byrja á því að
krafsa í einhverjar aðrar tennur, sem
hann að sjálfsögðu myndar. Það
kostar aukalega.
slaga í Davíð upp á sitt besta í Matt-
hildi.
Mérfinnst það kannski hugsan-
lega eða eitthvað
í dag vita Hj álmar Ámason og Krist-
inn H. Gunnarsson það sem allur
heimurinn veit. íraksstríðið er byggt á
helblárri lygi. En gagnast það einhverj-
um að tveir þingmenn Framsóknar lýsi
þessu yfir? Framsóknarmenn eru
nefnilega nákvæmlega svona. Eru
mótfallnir því að vera á „lista hinna
viljugu" af því stemmningin var
þannig í Silffi Egils.
En svo mætir Hjálmar í vinnuna og
þá er náttúrulega stemmningin öðm-
vísi á kaffiteríu Stjómarráðsins. „Já stríð
er nú ekkert sniðugt en ég meina Dabbi
ræður þessu." Það er ástæðan fyrir því
hvað Davíð hljómar vandræðalega,
hann veit að hann ber meginábyrgð.
Utanríkisráðherrann vildi endilega
blanda nýlokinni aðgerð sinni í Iraks-
umræður á þingi um daginn.
Ég er ekki að fara að gera grín að
veikindum Davíðs heldur ætla ég mér
bara að brjóta niður þetta dæmi sem
hann sjálfur tók. Hann líkti Saddam við
krabbameinið sem læknamir hefðu
tekið og það væri fáránlegt að ætla að
taka þá aðgerð til baka. Ég tel að dæm-
ið sé frekar í öðrum dúr ef það á að vera
í takt við allt ferli íraksstríðiðsins.
Listi hinna viijugu en óhæfu
Læknirinn tilkynnir Davíð að hann
sé hugsanlega með krabbamein. Þegar
Davíð spyr hvað sé til ráða segjast
læknamir á Borgarspítalanum vilja
rannsaka þetta, skoða og prófa ein-
hveijar meðferðir gegn þessu ef um
krabbamein reynist að ræða. Davíð fer
svo í háttinn og sofnar yfir einhverju
bókmenntaþrekvirki Hannesar vinar
síns.
En það undarlega gerist síðan að
gæjunum sem vinna í sjoppunni á
Borgarspítalanum finnst þetta ganga
heldur hægt allt saman og ákveða að
gera eitthvað í því. Þeir séu nú alveg
nógu miklir fagmenn á þessu sviði til
að skera úr um það hvort Davíð sé með
krabbamein. Þeir ákveða upp á sitt
eindæmi að skera Davíð upp ásamt
skúringakonunum, fólkinu sem vinnur
í mötuneytinu, einum sjúkrabílstjóra
og öðmm þeim sem tóku orð sjoppu-
starfsmannanna trúanlegri en lækn-
anna. Svo þeir taka sig allir til og
krukka allhressilega í Davr'ð á miðjum
ganginum. Davr'ð er allur skorinn
sundur í leit að krabbameininu en allt
kemur fyrir ekki. Þeir sauma hann
saman aftur en reynslan af afgreiðslu-
störfum dugar skammt til slíkra að-
gerða og Davr'ð verður allur skakkur og
kolrangt samsettur, gengur bara aftur á
bak og gröftur lekur úr honum öllum
sökum r'gerðar.
Það er þá sem læknamir koma til
vinnu, verða alveg brjálaðir og hrópa á
sjoppufíflin: ,Af hverju létuð þið ekki
menntaða lækna um þetta? Áf hverju
treystuð þið ekki á fagmennina? Af
hverju hlusmðuð þið ekki á læknasam-
félagið? Á liðið sem hefur fylgst með
Davíð í mörg ár?“ Þá bendir einn fá-
bjáninn úr mötuneytimi á að þeir hafi
nú reyndar tekið nefldrtlana úr Davíð
og þeir hafi verið byrjaðir að aftra hon-
um öndun.
Standandi allir yfir Davíð sem rúllar
um gólfið allur lörambúleraður með
aðra höndina saumaða við bakið á sér,
en vissulega laus við nefkirtlana, öskr-
ar einn mötuneytisstarfsmannanna:
„Einungis svívirðilegur afturhalds-
kommatittur og meinfýsinn úrtölu-
maður gleðst ekki yfir nefldrtlatökunni
og tekur ekki þátt r' að kenna Davíð að
ganga á haus þar sem fætumir hafi nú
óvart verið saumaðir við ennið á hon-
um." Pant vera sá „afturhaldskomma-
tittur".
Erpw Eyvindarson
Ekki mér að kenna að þeir
borguðu of mikið
Gísli Jóharmesson ellilífeyrisþegi
hringdi.
Það stendur til að lækka skatta
yfir fólkinu og nú var ég að fá bréf
frá Tryggingunni fyrir nokkrum
dögum. í bréfinu stendur að ég
eigi að borga Tryggingastofnun
hundrað og eitthvað þúsund. Ég
fór niður eftir í gær og þeir segja
að ég hafi fengið of mikið borgað
árið 2003. Það er ekki mér að
kenna að ég hafi fengið of mikið
borgað frá þeim. Ég vil koma
þessu á framfæri."
með Kristjáni Guy Burgess
• Eftir skipan Ingibjargar Rafiiar í
embætti Umboðsmanns barna hafa
sögur um meinta
heimkomu Þorsteins
Pálssonar fengið byr
undir báða vængi.
Þorsteinn hefur verið
sendiherra undanfar-
in ár, fyrst í London
og síðan í Kaup-
mannahöfn við góðan orðstír. Ingi-
björg sagði hér í DV að nú yrðu þau í
fjarbúð en það stoppar menn ekki í
því að koma fram með kenningar um
hvað hann gæti gert hér á landi. Það
hefur verið nefrít við okkur að hann
gæti tekið við forstjórastólnum hjá
Landhelgisgæslunni sem nú er laus.
Við vitum það ekki en leyfum lesend-
um að velta því fyrir sér...
• Annar maður sem hefur lengi
starfað í útlöndum mælir götumar
hér á landi. Athugulir lesendur hafa
tekið eftir því að
Kristófer Már Krist-
insson, sem sat um
skeið á þingi fyrir
Bandalagjafnaðar-
manna en hefur unn-
ið í góðri stöðu í
Brussel, skrifar sig at-
vinnulausan undir greinar í Moggan-
um. Það að hann mæli götumar gæti
þýtt að Evrópuumræðuna hafi dagað
uppi hér á landi og engin eftirspurn
sé eftir Evrópuspekingum...
• Það þykja mikil uppgrip hjá
hljómsveitarfélögum í Sinfóníu-
hljómsveit íslands þegar þeir em
beðnir um að koma
fram á hvers kyns
styrktartónleikum.
Okkur er sagt að ekki
væri nóg með að
þokkalega væri greitt
fyrir viðvikið, heldur
væm slík góðgerðar-
störf undanþegin skatti. Blaðamaður
okkar spurði Þröst Ólafsson r' sinfóní-
unni um þetta en hann sagði aldrei
koma til greina að hann selji Sinfóm'-
una út á svörtu...
• Miklar deilur em nú í samfélaginu
um auglýsingu Þjóðarhreyfingarinn-
ar í NewYorkTimes þar sem íslend-
ingar biðja írösku þjóöina afsökunar
á stuðningnum við stríðið r' írak. Ein-
hverjir hafa orðið til þess að gagn-
rýna að afsökunarbeiðni til íraka sé
keypt fýrir milljónir r bandarísku
Sl)c JíeUi JJork Sitncjj
blaði sem fáir írakar lesi. Beturvitar
hafa bent á að hægt sé að útfæra
hugmyndina og fá auglýsinguna
einnig birta í International Herald
Tribune, sem fæst víðast hvar í
heiminum og er í eigu New York
Times...
Enn og aftur imprar maður á því
sem maður kom til þess að láta
gera, laga tannpínutönnina. Áfram
heldur læknirinn að krafsa r' ein-
hverjar alltaðrar tennur og það
næsta sem maður veit er að hann
farinn að bora í tönn sem er eins
langt frá tannpr'nutönninni og hægt
er.
Tíminn er búinn. Maður er kom-
inn út af tannlæknastofunni, búinn
að borga vikulaunin sín, bókaður í
einn tíma í næstu viku og tvo í vik-
unni þar á eftir og enn sárkvalinn í
tannpínutönninni.
Hvað er þetta? Er þetta fégræðgi í
tannlæknum eða bara fáviska í mér?
Ef svo er skal ég gefa mig tann-
læknum á vald og mæta vikulega
næstu árin, tannlæknum til heilla.
Munið svo að bursta tennurnar.
Allt í blóma
Blómaverslun • Laugavegl 61 • Síml: 551 4466
Hver munur er einstakur
vandað og fagurt !
handbragð.