Freyr - 01.09.1947, Side 35
FREYR
293
í dcjiíót !()~t /
Smásöluverð
Landbúnaðarafurðir: au.
Nýmjólk í lausu máli .............. ltr. 183
Rjómi ............................. — 1300
Smjör (án skömmtunarseöla) ........ kg. 3000
Mjólkurostur 45% .................. — 1600
do. 20% .................. — ....
Mysuostur ......................... — 650
Nautakjöt (steik) ................. — 1500
do. súpukjöt .................. — 950
Kálfskjöt ......................... — 800
Hrossakjöt ........................ — ....
Dilkakjöt nýtt .................... — 985
do. saltað .................... — 985
do. reykt ..................... — 1600
Flesk nýtt .......................... — ....
do. saltað ........................ — ....
do. reykt ......................... — 2383
Egg I. fl.......................... — 1700
do. II. fl......................... — ....
Tólg .............................. — 991
Kæfa .............................. — 1885
Kartöflur ......................... — 65
t Reyhjavíh
Aðrar neyzluvörur: au.
Fiskur (nýr) slægð ýsa ........ kg. 115
— — þorskur slægður .... — 110
Saltfiskur, þorskur, þurrk......... — 325
Rúgbrauð, lVz kg.................stk. 245
Rúgmjöl ......................... kg. 146
Flórmjöl No. 1 .............. ... — 158
Hafragrjón ........................ — 166
Hrísgrjón ......................... — 200
Baunir ............................ — 203
Hvítasykur höggvinn ............... — 222
Strásykur ......................... — 200
Smjörlíki ......................... — 450
Steinolía .................... ltr. 57
Kol ......................... 100 kg. 2680
Vísitala framfærslukostnaðar var í ágústmánuði
312 stig.
bóndi, sem vélina notar að kaupa allmikið
af brennsluefni og öðru er vélin þarfnast
og einnig verður að gera ráð fyrir nokkrum
viðgerðarkostnaði. Allt þetta mundi kosta
mikla fjármuni, sem rinnu út úr bú-
rekstrinum.
Með hestana er allt öðru máli að gegna.
Þeir eru að mestu eða öllu leyti fóðraðir á
heimafengnu fóðri. Það má því segja að
þeir skapi óbeinlínis mjög góðan heima-
fenginn markað fyrir einn lið í framleiðslu
bóndans, fóðurframleiðsluna.
Það getur verið, að sumir bændur séu
svo efnum búnir nú sem stendur, að þeir
geti með góðu móti eignast allar nauðsyn-
legar vélar til landbúnaðarstarfa og þar
með hætt að nota hestinn, en því miður
eru hinir miklu fleiri, sem verða að sætta
sig við það að spyrja um það, hvað þetta
og hitt kostar sem ódýrara reynist.
Ég hygg að þau fáu atriði, sem ég hér
hefi drepið á geti sýnt hverjum íhugulum
bónda, að það sé enginn „fávitaskapur“
eða fjörráð við íslenzkan landbúnað, þó
að hestar verði framvegis sem hingað til
notaðir við landbúnaðarstörfin og kapp
verði lagt á það að kynbæta þá og ala svo
upp, að þeir verði sem bezt færir um að
uppfylla þau skilyrði, sem gera verður til
góðra dráttarhesta.
Þráinn Bjarnason,
Böðvarsholti.