Dagblaðið Vísir - DV - 10.05.2005, Blaðsíða 15

DV Fréttir
ÞRIÐJUDAGUR 10. MAÍ2005 15
Er aldurshámark í Fazmo?
Allir eiga drauma um hvað þá
langar að gera í framtíðinni. Suma
langar í sólpall, aðra langar að
skipta um starfsvettvang. Suma
langar jafnvel að skipta um kyn.
Mig langar mest af öllu að gerast
róni. Ekki róni eins og þeir sjást
gjarnan á góðviðrisdögum við
Austuvöll heldur einhvers konar
Teitur Atlason
skrífar um dauma.
Guðfræöineminn segir
strandarróni. Róni á Benidorm.
Það langar mig að vera. Ég hitti
róna um dagirin og ég þrælöfund-
aði hann. Ég sé mig alveg fyrir mér
einhvers staðar á Benidorm. Of-
urölvi á vindsæng. Lífið verður eitt
stórt sólbaðsfyllerí og grísaveisla.
Ég er nefnilega búin að telja mér
trú um að þegar ég verð róni, þá
hverfa allar áhyggjur mínar eins
og dögg fyrir sólu. Engir reikning-
ar, engar afborganir af húsinu,
engin plön um að fá pípara og
færa ofn frá austritil vesturs. Ekk-
ert flotað gólf og ekkert parkett,
ekkert vesen með fjölskylduna,
konuna né vinina. Vera bara fullur
á Benidorm. Fullur á sandölum
með sprungna vindsæng undir
hendinni að sníkja sólvörn frá
þýskri fjölskyldu. „Hast Du einen
Sonnen...Schrimen?“. Þetta líf
langar mig stundum í. Ég er
dagdraumameistarinn. Þegar ég
var að bera út Þjóðviljan 14 ára
gamall, dreymdi mig að ég myndi
finna upp flugstól. Það var stóll
sem gat flogið. Ég ímyndaði mér
að svona flugstóll gæti auðveldað
mér vinnuna við útburðinn. Ég
bara flaug eins og píla milli húsa
og bréfalúga. 15 mínutur að bera
út! Reyndar vatt draumurinn upp
á sig þegar ég gerði mér grein fyrir
hemaðarlegu mikilvægi flugstóls-
ins. Ég ætlaði að selja Sovíetríkj-
unum hugmyndina og stuðla
þannig að sigri kommúnismans
gegn auðvaldinu. Ég er þess full-
viss að sovéskar hersveitir á
flugstólum myndu valta yfir van-
þróaðaðan NATÓ-herinn.
Frelsandi englar á flugstólum.
Nú langar mig bara að gerast
strandarróni með vindsæng og
hálfan Atrix-sólvarnarbrúsa með
engum tappa.
Ég held að dagdraumar fólks
verði jarðbundari í línulegu sam-
hengi við fótasigg þess. Því meira
fótasigg, þeim mun metnaðar-
minni dagdraumar. Ég segið þetta
því á sama tíma og dagdraumnum
um strandarrónann, fattaöi ég að
ég er komin með sigg ofan á stóru-
tánum! Þetta er órækt dæmi um
innri sem ytri morknun. Það
breytist allt /
þann 12.
maí því þá er
ég búinn í prófun-
um. Þá af-morknast
ég. Skrapa af mér
siggið, kaupi mér
massasterkt
brunkukrem,
fer í lagn-
ingu og
sæki um í
Fazmo-
klíkunni.

' *
Ríkis-
stjórnin
Monika Pálsdóttir skrifar.
Hvemig stendur á því að stjómin
í þessu annars yndislega landi íss og
elda ásamt kyngimögnuðum krafd
hafs og lands gerir ekkert í þessum
málum. Við lifum ekki á fegurð
landsins. Það er nú aldeilis kominn
tími til að hækka örorkubætumar
um þessar fjögurtíu þúsund krónur.
Það ætti nú ekki að vera svo slæmt og
það þyrfti einnig að verðtryggja bæt-
umar líkt og útgjöldin.
Því miður er allt of mildu lofað og
svildð í olckar nútímaþjóðfélagi af
sumum sem stjóma landinu. AUt
snýst um auð og völd og þeir sem
Lesendur
minna mega sín gleymast í amstri
hversdagslífsins. Ég veit ekld, en mér
finnst eins og það sé verið að ýta
okkur út í opinn dauðann. Oft erum
við svo svöng að gamimar gaula
þegar við leggjumst til svefns. Kvíð-
inn sem fylgir því að borga reikninga
er líka miikill. Maður á um það bil
fimm þúsund krónur eftir fyrir lyfj-
um og mat sem kallast Nupo-létt.
Maður lætur sig aðeins dreyma um
tvíbökur, hrfsmjólk, brauð og þetta
allra nauðsynlegasta: kjöt, fisk, bjúgu
og pylsur. Ellilífeyrisþegamir beijast
líka fyrir sfnu og ekki heyrist mér lág-
launafólkið vera sérlega ánægt með
sitt kaup. Allt hækkar frá einum
mánuði til þess næsta og á meðan
rýrna peningamir ffá Trygginga-
stofiiun.
Guði sé lof að til em verslanir eins
og Bónus og Krónan ásamt öðrum
lágvöruverslunum en samt sem áður
nær maður ekki endum saman. Ég er
ekki hissa þegar ég heyri um þessi
sjálfsvíg. Fólk getur ekki lifað þessu
ömurlega lífi endalaust. Þessi þröng-
sýni sem kallast hamingja gengur
ekld endalaust, nei og aftur nei.
Hvers vegna hækkar tala öryrlq'a?
Það er meiri harka og meiri kröfur
gerðar á vinnustöðum og það er álag
sem líkaminn og sálin geta ekki
endalaust búið við. Ég verð sextug
núna næsta vetur og man svo vel
hvemig við höfðum það hér áður
fyrr. Ég byijaði að vinna úti níu ára
gömul og hef alltaf unnið erfiðis-
vinnu. Ég varð 65% öryrki þegar ég
var 31 árs gömul en vann alltaf hálf-
an daginn og stundum tvöfalda
vinnu á meðan heilsan leyfði. Ég hef
verið á 75% örorkubótum undanfar-
in mu ár.
Monika Pálsdóttur, Torfufelli 27
Darwin ekki trúaður
Vésteinn Valgarðsson skrifar
í DV í gær, bls. 11, stendur í
myndatexta undir mynd af Charles
Darwin: „Charles Darwin ... trúði á
Guð og hélt því frarn að dýr þróuð-
ust í samræmi við það umhverfi
sem þau byggju í.“ Það er ekki rétt
að Darwin hafi trúað á guð, hann
var agnostic, þ.e., hann taldi
ómögulegt að segja til um hvort
guð væri til eða ekki. „Mjúkur" efa-
hyggjumaður, sem sagt. Mýtan um
að hann hafi verið trúaður, eða
jafiivel „mjög trúaður“, hefur geng-
iarwin
>awin hafi
ið.
ið allt frá því hann lá banaleguna og
heldri borgara frú sagði, að honum
nýlátnum, að hann hefði trúað sér
fyrir því að hann tryði á guð. Þess-
ari staðhæfingu var mótmælt, enda
gekk hún þvert á það sem menn
vissu um trúarskoðanir Darwins,
en konan var hins vegar sjálf trúuð.
Engu að síður er þetta
mýta, sem verður varla
kveðin niður í bráð. Hafa
skal það sem sannara reyn-
ist.
Kv. Vésteinn Vaigarðsson
Churchill verður forsætisráðherra
Þann 10. maí árið 1940 tók Win-
ston Churchill við embætti forsætis-
ráherra af Neville Chamberlain. Arið
1938 skrifaði Chamberlain undir hið
svokallaða Munchenar-samkomulag
við Adolf Hitler sem færði Þjóðveij-
um Tékkóslóvakíu. Þetta samkomu-
lag átti að skapa frið í heiminum. Úti
varð um
þennan frið í
september
árið 1939 þeg-
ar Hitler réðst
inníPólland. í
kjölfarið lýsti Chamberlain yfir stríði
gegn Þýskalandi. Þegar Bretum
mistókst að koma í veg fyrir að Þjóð-
verjar næðu Noregi í aprfl 940 missti
Chamberlain mikinn stuðning hjá
flokki sínum. Þann 10. maí sama ár
náði Hitler Hollandi, Belgíu og Nið-
urlöndunum og í kjölfarið missti
Chamberlain stuðning breska þings-
ins.
Churchfll, sem þekktur var fyrir
mikla leiðtogahæfileika sína, var sett-
ur í hans stað og varð forsætisráð-
herra Bretlands. Hann boðaði sam-
vinnu allra flokka og vann fljótlega
hug og hjörtu bresku þjóðarinnar.
Þann 13. maí hélt hann fyrstu ræðu
sína í þinginu þar sem hann lét þessi
frægu orð falla: „Ég hef ekkert að
bjóða nema blóð, svita og tár.“ Á
fyrstu árum stjómar Churchflls stóðu
Bretar einir gegn nasismanum, en
Churchill lofaði þjóð sinni og heim-
inum að Bretar myndu „aldrei gefast
upp“, sem þeir gerðu aldrei.
Winston Churchill varð forsætisráðherra
Bretlands lO.maiárið 1940.
.. .að bjarga vinum sínum?
„Björgunarsveitin Strákur var
kölluð út klukkan tvö um nóttina.
Tíu mínútum síðar vomm við
lagðir af stað á björgunarbátnum
okkar Sigurvini út Siglufjörðinn.
Á Siglufirði þekkja allir alla og við
vissum hvaða strákar þetta vom
sem höfðu sent út neyðarkall.
Þeir vom á hnubámum Ásdísi
Ólöfu sem staddur var um átta
sjómflur norðvestur af Siglunesi,
um það bil tíu mflur frá Siglufirði.
Ég hef sjálfur verið tfl sjós með
þeim báðum. Tilfinningin var því
óttablendinn þegar við sigldum
út eftir því við
vissum ekk-
i hvað tæki við.
Skipverjamir á
Ásdísi Ólöfu
höfðu náð að ýta
á hnapp sem ger-
ir það að verkum
að báturinn
sendir frá sér
merki sem auð-
velt er að rekja.
Við fengum því
hnitin send og
tókum strikið
beint á staðsetn-
ingu bátsins.
Björgunin gekk vel
Fimmtíu mínútum eftir að við
lögðum í hann komum við að
staðnum þar sem Ásdís Ólöf var.
Skörnmu áður höfðum við komið
auga á lítið ljós sem blikkaði. Það
kom frá gúmbjörgunarbát sem
skipverjarnir voru í. Þegar þeir
sáu okkur kveiktu þeir á neyðar-
blysi og þá vorum við ekki lengi
að sigla að þeim og taka þá um
borð. Gúmbáturinn var um þrjú-
hundruð metra frá Ásdísi Ólöfu.
Það var góð tilfinning að fá
strákana um borð. Allt gekk vel
vel, engin áföll, gott veður- alveg
eins og í sögu.
Björgunarsveitin vel þjálf-
uð
Við höfum fengið mikið hrós
fyrir viðbragðstíma okkar. Tíu
mínútum eftir kallið vorum við
komnir niður á
höfri, allir sem
einn og tfl i að
leggja i hann.
Tæpum klukku-
tíma eftir að við
lögðum af stað
vorum við búnir
að finna skipverj-
ana og björguð-
um þeim báðum
skömmu seinna
Við erum sex
talsins í áhöfn
björgunarbátar-
ins Sigurvins, allir
vanir menn. Við höfum lært mik-
ið hjá Hflmari Snorrasyni í Sæ-
björgu og erum orðnir vel þjálf-
aðir eins og vel smurð vél. Það
skflar sér líka á stundum sem
þessum, því tflfinningin að bjarga
mönnum úr sjóháska er ólýsan-
leg.“
rfólaninu Strákur voru kallaðir út sem og þyrla Landhelgisgæslunnar.
I klukkan 02 50 tilkynntu Ómar og félagar hans að þeir sjái neyðarb ys og
kömmSar^ báðum mönnunum hafi verið bjargað úr gúmbjorgunarbát
>g séu heilir á höldnu. .
Það var góð
tilfinning að fá
strákana um
borð. Allt gekk
vel, engin áföU,
gott veður -
alveg eins og í
•• ii
sogu.