Dagblaðið Vísir - DV - 18.06.2005, Blaðsíða 24

24 LAUGARDAGUR 18.JÚNI2005
Helgarblað DV
Mæðurnar og vinkonurnar Tinna Stefánsdóttir og Kristín Steindórsdóttir hittust á sólríkum degi í vik-
unni sem leið og þær nutu stundarinnar með börnunum i bakgarði í Kópavogi. Þær eru heimavinnandi
í sumar og styrkja blaðamann í þeirri trú, að hlutverk uppalandans er ekki eingöngu að fræða og næra
heldur einnig að vera.
Mikil vinna að vera heima-
vinnandi „Enginn vafi er á því
að það er mikil vinna að vera
heimavinnandi og mikil
forréttindi þegar foreldrar geta
leyft sér það, “segir Kristln.
MZ -VJ 'Q
•g
.2 s; <£
S.Í »
W c o
£«s
,c 3 00
a £ .s
5 °> 5
o g>S
xo O 5
5^2
C5 c oq

!úm
fcr 5 o\
u -, 4=

+&9
m
X .

pU Áftnkl foreldra mikilvægast „Það þýðir ekki
f JJað stjórna eigi heimilinu með harðri hendi, mér
r.l finnst númer eitt, tvö og þrjú að þau búi víð ást-
§ 1r,ki foreldrö sinna og systkinna, “segir Tinna.

„Gott fjölskyldulíf er grundvaJlar-
þáttnr hamingjunnar," svarar Tinna,
þegar þær vinkonumar eru spurðar
hvemig það gangi að sinna heimilinu,
hjónabandinu, félagsh'iinu og að ekki
sé minnst á börnunum, sem una sér
vel í blíðunni.
„Ég eignaðist Stefán og Þórdísi
með stuttu millibili,“ útskýrir Tinna.
„Og mér finnst yndislegt að hafa haft
svona stutt á milli þeirra. Þau njóta
þess mikið að vera saman og finnst
mér mikill kærleikur á milli þeirra.
Þau em einnig mjög dugleg að taka
virkan þátt í heimilisstörfunum og
hjálpa mér að sinna Magnúsi litla sem
þau sjá ekki sólina fyrir," segir hún.
Tinna er gift Jóhannesi Magnús-
syni sem starfar sem flugmaður og er
því töluvert á ferðmni. „Kostirnir em
fleiri en gallamir þegar eiginmaður-
inn starfar sem flugmaður. Hann er
einstaklega natinn við bömin þegar
hann er heima og gefur sig allan," seg-
ir hún þegar hún lýsir eiginmanni sín-
um.
Nauðsynlegt að kúpla sig frá
hraðanum
„Það er mikilvægt að leyfa systkin-
um að taka þátt þegar nýtt bam kem-
ur á heimilið og axla ábyrgð með okk-
ur foreldrunum," segirTinna. „Ogþað
Kærleikurinn mikill „Yndislegtað hafa
haft svona stutt á milli þeirra. Þau njóta þess
mikið að vera saman og finnst mér mikill
kærleikur á milli þeirra."
má eiginlega segja að ég upplifi fjór-
falda ást," bætir hún við brosandi og
kyssir Magnús litía. Kristín tekur tmd-
ir það sem Tinna segir. „Það er enginn
vafi á þvi að það er mikil vinna að vera
heimavinnandi og mikil forréttindi
þegar foreldrar geta leyft sér það. Þeg-
ar Rökkvi fæddist tók ég þá ákvörðun
að fara af vinnumarkaðnum um
stxmd," segir Kristín, sem nýtur þess
að vera með bömunum sínum heima.
„Mér fannst nauðsynlegt að kúpla
mig út úr hraðanum og keyrslunni
„Það er hlutverk okkar
að ráða ferðinni og
halda uppi aga og þau
vænta þess, en það
þýðir ekki að stjórna
eigi heimilinu með
harðri hendi, mér
finnst númer eitt, tvö
og þrjú að þau búi við
ástríki foreldra sinna
og systkina.4
sem ég var í á meðan börnin væm
svona ung. Áherslurnar breytast þegar
þriðja kraftaverkið kemur í fjölskyld-
una.Ég reyni að vera skipulögð og
dugleg. Svo er Rökkvi hjá yndislegri
dagmömmu í þrjá tíma á morgnana
og þá nýtí ég tímann og sinni því sem
til fellur hverju sinni og sjálfri mér
líka," segir Kristín og bætir við að
maðurinn hennar taki virkan þátt í
fjölskyldulífinu þegar hann er heima.
Sjálfsmyndin mikilvæg
„Það mikilvægasta sem bömin
okkar taka með sér út í hfið er sjálfs-
mynd þeirra Þessi tími kemur aldrei
aftur," segir Kristín ákveðin þegar rætt
er um kostina við að vera heimavinn-
andi húsmóðir og leggur ríka áherslu
á það hlutverk foreldra að styrkja
sjálfsmynd bama sinna. „Hana getum
við haft talsverð áhrif á, bara með því
að vera til staðar er stór hluti af heUd-
inni," segir Kristin, og að ekki sé
minnst á að hægja aðeins á. Mér
finnst þetta æðislegt," segir Kristín og
gýtur augunum tíl bamanna sem
leika sér í grasinu ánægð og afslöpp-
uð.
Agi er góður og skýr skilaboð
nauðsynleg
Kristín og Tinna er sammála um
mikUvægi þess að foreldrar skUji þessa
þörf bama sinna og standi saman og
komi tU móts við hana. „Skýr skUaboð
em nauðsynleg," segir Tinna, „svo
ekki sé minnst á það þegar bömin em
orðin þrjú. Það er hlutverk okkar að
ráða ferðinni og halda uppi aga og
þau vænta þess, en það þýðir ekki að
stjóma eigi heimUinu með harðri
hendi, mér finnst númer eitt, tvö og
þrjú að þau búi við ástrUd foreldra
sinna og systkina," bætir Tinna við.
„Já, þetta er samvinna," segir Krist-
ín og útskýrir fyrir blaðamanni að
móðurhlutverkið sé þroskandi og
skemmtUegt.
„Oft getur verið erfitt að sameina
vinnu og stórt heimUi," segir Tinna.
„Og þá eir ég ekki endUega að tala um
peningahliðina heldur einnig fyrir
mann sjálfan, tíl að vera innan um
annað fólk og skapa sjálfum sér
starfsgmndvöU og aukið sjálfstæði,"
segir hún og Kristín tekur undir það.
Tinna segir að vinir og fjölskylda
styðji hana og aðstoði þegar hún þarf
á hjálp að halda. Kristín og maður
hennar em að norðan og eru fjöl-
skyldur þeirra beggja búsettar þar, og
þar af leiðandi hafa þau ekki sama
stuðning frá fjölskyldunni eins og í
Tinna.
Skynja vernd og umhyggju
Hláturinn ómar í garðinum og
talið berst að sumrinu. Tinna, sem er í
bameignarfríi, hefur aftur störf í janú-
ar. „Ég ætla að nota túnann vel heima
þangað tíl. Gott að vera tíl staðar þeg-
ar bömin koma heim úr skólanum og
ekki má gleyma að bömin þurfa að-
hald hvort sem foreldrar er útivinn-
andi eða ekki. Það er svo stór hluti af
öryggistilfinningu bamanna sem
verður tíl þegar þau skynja vemd og
umhyggju heima fyrir," segir hún og
bætir við að þegar pabbi bamanna er
í burtu sé nauðsynlegt að aUir njóti sín
og hjálpist að.
Ekki gleyma að rækta ástina
„En við megum heldur ekki
gleyma að rækta hjónabandið," bætir
Kristín við alvarleg á svipinn og Tinna
jánkar því vissulega. Þegar blaðamað-
ur spyr hvað þær geri tíl að rækta
hjónabandið og ástina segja þær báð-
ar að þær gefi sér oft tíma á kvöldin,
þegar bömin em sofnuð, og eldi sam-
an og eigi notalega kvöldstund. Við
tökum líka oft krakkana með út að
borða," segir Kristín, sem segir það
ekkert mál ef vel er skipulagt og allir
hjálpist að. Kristín segir það þó nauð-
synlegt að hjón eigi tíma fýrir hvort
annað án bamanna.
Vínarbrauðslengjan er öU og ungu
mæðumar höfðu uppfrætt blaða-
mann um mikUvægi þess að gefa
bömunum tíma. Við heUabrotin
styrktist trú blaðamanns á því, að
hlutverk uppalandans er ekki ein-
göngu að fræða og næra heldur
einnig að leyfa sér að vera. „Fortíð-
inni verður aldrei breytt," segir Tinna
þegar kvatt er og Kristín bætir við:
„Það eina sem við getum gert tU að
tryggja okkur góða uppskem er að
vanda okkur núna og byrja strax í
dag."