Freyr - 01.05.1949, Blaðsíða 11

FREYR
155
Reynslan hefir sýnt og sannað, að þegar
farnar eru tvær umferðir til illgresis-
eyðingar, hin fyrri með arfajárn og sú síð-
ari við hreykingu, þá verður árangurinn á-
gætur, enda þó að kartöflurnar séu ræktað-
ar á sama landinu um áraraðir, eins og gert
hefir verið í Gróðrarstöðinni.
Um hreykinguna segir Ólafur, að hún sé
ekki aðeins þáttur í illgresiseyðingu en hún
hefir þar að auki þýðingu í köldum sumrum
og votum, því að hryggirnir eru hlýrri en
sléttur flötur og hryggirnir, sem myndast
við hreykingu, vernda margar kartöfiur frá
eyðileggingu í fyrstu frostum á haustin.
Af öðrum tilraunum má nefna saman-
burð á uppskeru eftir því hve stórt útsæði
er notað, mismunandi millibil milli raða og
kartaflna í röðinni. Um þessi efni og mörg
önnur vísast til þess er prentað hefir verið
á vegum Ræktunarfélagsins.
Þá hafa og verið gerðar tilraunir með
rófnarækt.
Urn kornrœJctartilraunir, sem gerðar hafa
verið í Ræktunarfélaginu, má segja, að þeg-
ar korn hefir verið ræktað í sáðskiptum
hefir það þroskast vel i sumum árum en á
öðrum tímum miður eða ekki. Virðist mis-
munurinn greinilegur eftir því hvar í land-
areigninni korninu var sáð.
Gerðar hafa verið bæði tegundatilraunir
og sáðtímatilraunir og um heildarárangur-
urinn má segja, að fljótvaxnar tegundir
þroskist í Eyjafirði í flestum árum, þegar
til ræktunarinnar er valið gott land og
þegar lega þess er hagstæð.
»—---------------------
- •■ , '■ / -3
'
llús Rœktunarfélags Norðurlands í Gróðrarstöðinni.
Ljósm.: V. Sigurgeirsson