Freyr - 01.05.1949, Blaðsíða 14
158
FREYR
ÞORBJÖRN BJÖRNSSON:
mcinnrœ
Þorbjörn Bjömsson
bóndi á Oeitaskarði
á firnrn tuusaldri
Hvað gjörir þú mér, það gjöri ég þér,
svo greinir hin kalda mold.
Ef gleður þú mig, svo gleð ég þig.
Þín gæfa er ég — segir fold. — M. J
ÞaS hefir ekki svo mjög á það skort
undangengin ár eða tíma, að til okkar
bænda hafi borizt hvatningarorð gegnum
útvarp og blaðaskrif um aukinn og bættan
vélakost — aukna ræktun, djarfari átök,
meiri og betri framleiðslu. Og víst er okk-
ur bændum um margt gott að hlíta ráð-
ieggingum og hvatningarorðum velgjörðra
vitiborinna manna, sem áhuga hafa fyrir
búskap og ísl. bændamenningu. — Mér
hefir oft skilist, sem margir liti þannig á.
eiginlega engin framtíðarskilyrði búin í
sveit af því að þar hefir ekki verið gert
neitt til þess að skapa sliku fólki viðeig-
andi möguleika. Þetta getur ekki, og má
okki, lengur svo ganga. í öðrum löndum
eiga sveitirnar sína handverksmenn. Einn
ig þarf svo hér að vera. Byggingar eru nú
um stundir reistar af handverksmönnum,
i bæjunum að minnsta kosti, og svo mundi
einnig í sveitum ef handverksmenn væri
þar að fá. Verkstæði þurfa að rísa, smiðjur
og smiði þarf i hverri sveit, en þeir eru
bara ekki til þar, eins og sakir standa. Bæ-
irnir hafa ekki skiiað þeim aftur þegar
þeir hafa lokið iðn sinni. En það er algjör-
lega ófært, að þurfa að sækja um langa
vegu, stundum dagleiðir í bíl, til þess að
komast í námunda við iðnlærðan mann,
sem getur aðstoðað við lagfæringu þess
er aflaga fer í sveitinni.
Það er vel að ungir og efnilegir bænda-
synir fara að heiman til þess að afla sér
menntunar á sviði sinna áhugamála. Og
því færi betur að framtíðinni tækist að fá
fleiri þeirra heim í sveitina aftur, heldur
en nú er raun á.
En þess skulu bændur minnugir, að þeg-
ar þeir senda sonu sína að heiman til náms
í bóklegum eða verklegum efnum, þá geta
þeir ekki búist við að synirnir komi heim
aftur nema þeim sé sköpuð aðstaða til
þess að nota hæfileikana í sveitinni.
Væri ekki viðeigandi að félagsleg sam-
tök í hverri sveit gengjust fyrir því að
skapa skilyrði til þess að iðjumenn og
handverk gæti þar þróast í viðeigandi
mæli? G