Símablaðið - 01.12.1941, Qupperneq 41

S i M A fí L A Ð 1 Ð
51
»pÁ &ohbxm. íttð Aana sadtla.usa«.
SíSan eg' var í barnaskóla er mér allt-
af hugstæð sagan af hjónunum, sem
tóku að sér munaðarlaust harn, en voru
þó svo fátæk, að þau urðu að horða
súpuna sína saltlausa.
í nóvemherltlaði Símablaðsins skrif-
aðrir valdir til náms en þeir, sem að
reynslutíma loknum sýna hæfileika til
starfsins. Það er engum greiði gjör með
því, að vera lialdið í óvissu með það,
livers liann má vænta í framtíðinni, og
gefin óljós loforð um, hækkanir, sem
svo kannske aldrei koma. Það ei1
I>etra, ef maðurinn er ekki lagaður til
starfsins, að fá þar um sltýr svör að
loknum reynslutíina, svo hann geti þá
leitað á aðrar hrautir, þar sem hann á
betur heima. En umfram, allt ætti það
að vera forráðamönnum stofnunarinn-
ar hæði metnaðar- og hagsmunamál,
að vanda starfslið sem hezt, og þá jafn-
framt húa þannig að því, að m,enn þurfi
ekki að hera utan á sér áhyggjurnar
um afkomu sína frá degi til dags. Með
ánægðum hóp starfsmanna, sem vel
vandar sín störf, er liagsmunum heggja
aðila hezt borgið, og að því her að sjálf-
sögðu að vinna, að svo verði.
Ág. Sæmundsson.
ar einhver „Elektron“ greinarkorn um
símritarana og nýja tímann. Grein þessi
er eins og súpa fátæku hjónanna, hún
er saltlaus, eða m. ö. o., það vantar öll
rök i liana, og í vendegum, atriðum er
vikið svo langt af götu sannleikans, að
til tíðinda má teljast. Eini ávinningur-
inn, sem greinarhöf. virðist geta vænst,
er að haka símritarastéttinni, yfirmönn-
um hennar og kennurum símans, tjón
og álitshnekki. Skal eg ekki togast á við
greinarhöf. um þann ávinning, það upp-
sker hver eins og hann sáir.
Umrædd grein hefst með því kurt-
eislega og nærgætna forspjalli, að grein-
arhöf. lýsir okkur símriturunum á lík-
an hátt og hómópötum og skottulækn-
um var lýst á 18. öldinni, þegar ennþá
leiðst að selja kína-lífs-elexír, volta-
krossa og aðra slíka læknisdóma. Orð-
rétt farast greinarhöfundi orð á þessa
leið:
„Fúskarinn lætur sér nægja að fram-
kvæma verkið eftir sínum eigin duttl-
ungum og séraðferðum. Tilvera hans
hyggist á þeim, er láta blekkjast af ó-
dýrari vinnu og ímyndaðri þénustu í
það og það skiptið.“
Taki þeir sneið, sem eiga!
Greinarhöf. fer í kringum málið líkt
og köttur í kringum lieitan graut. Hann
Kolavezlun Sigurðar Olafssonar
Reykjavík — Sími: 1933 — Símnefni: Kol.
Hefir ætíð nægar birgðir af: Góðum og ódýrum, kclum, hæði til skipa og
húsnotkunar. — Ennfremur koks. —- Kol og koks senl hvert á land
sem er, gegn eftirkröfu. Sanngjarnt verð. — Fljót afgreiðsla.