Dagblaðið Vísir - DV - 10.11.2005, Qupperneq 3

DV Fyrst og fremst
FIMMTUDAGUR 10. NÓVEMBER 2005 3
Spurning dagsins
Hefur kostnaður áhrif á ferðir til tannlæknis?
Læt hann ekki stoppa mig
„Ég læt kostnaðinn ekki stoppa mig þó að ég
hugsi mig vel um áður en ég fer til tannlæknis.
Guðrún Ragna Sigurjónsdóttir hönnuður.
„Éger
öryrki og fæ
kostnaðinn eitt-
hvað niður-
greiddan."
Steinunn Ein-
arsdóttir
myndlistar-
kona. .
Já, ég
fersjaldnar
vegna þess að
það erdýrt."
Sigurbjörn
Árnason
smiður.
„Já, ég
fer ekki til
dýrasta tann-
læknisins."
Áslaug Ás-
geirsdóttir.
Já, ég
reyni að fara ekki
oftar en á tíu ára
fresti. Meðal ann-
ars vegna þess
hve það er dýrt."
Bjarki Árnason
smiður.
Það getur kostað formúu að opna munninn í tannlæknastólnum. Veldur kostnað-
urinn þvíað fólk fer sjaldnar til tannlæknis en þörfer á?
Mótmælendur standa fyrir utan
Heyrði í fréttum hljóðvarps, að
Falun Gong fólk er að
mótmæla forseta
Kina í London - var
talað um
fólkið
sem „heim-
spekihóp11 -
skrýtið nafn á
mótmælendum
sem stunda lífs-
, orkuæfingar og
blanda þær með óvild
í garð kínverskra
stjórnvalda.
kÞetta er álíka
^skrýtin nafngift
^og sú kenning,
I sem heyra
|má í frétta-
Lskýringar-
ovarps, ao paiium n
þáttum hér, að í raun sé ekkert
sjálfsagðra í
Frakklandi en að
mótmæla, sú að-
ferð við að koma
sjónarmiðum sín-
um á framfæri
blundi einfald-
lega í þjóðar-
eðli Frakka og
þess vegna séu
þessi mótmæli
núna næsta eðlileg.
Stenst þetta, þegar til
þess er litið, að mótmælendurn-
ir eru almennt taldir standa utan
við franska þjóðlífsstrauma?
Vandinn sé sá, að þeir hafi aldrei
lagast að frönskum háttum -
nema kannski þvi að mótmæla -
eða hvað?
Björn Bjarnason dómsmálaráðherra ritar á vef sinn, bjorn.is
Þegar staðreyndum er snúið á hvolf
Af frásögn Fréttablaðsins í
dag mætti ráða að Ossur
Skarphéðinsson hefði
gerst taglhnýtingur Sigur-
jóns Þórðarsonar alþingis-
manns, sem hefur haldið uppi
afskaplega ómarkvissri og
ómálefnalegri umræðu um
! . \ ráðstefnu Sjávarútvegs-
KW'J ráðuneytis og Hafrann-
sóknarstofhunar um nýlið-
un og framleiðslugetu þorsk-
stofnsins. Svo slæmt er
þetta þó ekki. Það sem
vitnað er í Össur mun vera
úr gamalli ræðu hans á Al-
þingi af allt öðru tilefni.
Sigurjón hélt þvi fram að ráð-
stefnan væri til marks um að
verið væri að loka á alla umræðu
um fiskveiðiráðgjöf og hafrann-
sóknir. Þetta er víðs fjarri öllum
sanni. Á ráðstefnunni töluðu þrír
erlendir fræði og visindamenn
frá jafnmörgum visinda og rann-
sóknarstofnunum. Tveir frá
Kanada og síðan forstjóri fær-
eysku Hafrannsóknastofnunar-
innar voru með at-
hyglisverð innlegg.
Tveir vísindamenn
frá Hafrannsókna-
stofnun fluttu fróðleg
erindi sem og prófessor í
fiskifræði við Háskóla íslands.
Því fer þess vegna viðs fjarri að
ætlunin sé að kæfa umræðuna.
Þvert á móti. Ætlunin er að örva
slíka umræðu.
Menn geta vitaskuld reynt að
snúa öllum staðreyndum við
eins og Sigurjón og draga síðan
ályktanir út frá því. Og illt er
fyrir Össur Skarphéðinsson að
vera spyrtur við slíkt óðagot í
blöðunum. En stað-
reyndirnar geta
menn ekki umflú
ið. Jafnvel þó þær
passi illa við þann
sýndarveruleika
sem þeir kjósa
að lifa í.
Sigurjón Kjartansson skrifar um þá áráttu fslendinga að slá öllu á frest.
Illu er best slegið á frest

Si

jjíslenska
landsliðið á
aldrei að vinna neitt ^
leiwIA*n"n/ttulands-
WrÆ UtUbiöS^16
ur mótmæla i_ JPJ® . Kon-
stofan þarfekk
verafySdinj nóg
hun se skond-
að
ín

Nú eru sýndar í sjónvarpi forvarnaraug-
lýsingar gegn vímuefnum sem bera yfir-
skriftina „Ég ætla að bíða“. Þar koma fram
ungmenni sem tala hvert ofan í annað og
segjast ætla að bíða með að neyta
vímuefna í ótiltekinn tíma. Mjög
fljótt á litið virðist það vera gríðar
lega jákvætt að öll þessi börn
ætli að bíða, en svo fer maður
að hugsa hve lengi. Það er
semsagt búið að gefast upp á
þvf að ráðleggja ungmennum
að láta vímuefni algerlega
eiga sig. Nýja hugmyndin er
sú að ráðleggja þeim að fresta
því bara aðeins. Með þessari
auglýsingaherferð fá orðatiltæki
eins og „Illu er best slegið á frest"
og „Ekki gera neitt í dag sem þú get
ur gert á morgun" alveg spánnýja og
loksins jákvæða merkingu,
Þetta er mjög í anda þess
verðfalls á góðum gildum sem átt hefur sér stað undan-
farin ár. Við höfum horft upp á hvem þingmanninn á
fætur öðmm mala um hversu agalegt sé að átján ára
krakkar fái ekki að kaupa brennivín í ríkinu og enn fleiri
vilja fá slíkt selt í matvömverslunum. Þessi sjónvarps-
auglýsing er í þeim anda.
í dag ríkir sú hugsun að aldrei skuli gengið alla
leið með neitt. Islenska landsliðið á aldrei að
vinna neitt nema vináttulandsleiki. Annað er of
mikið fyrir svona litla þjóð. Konur mótmæla
launamismun með því að fara í verkfall bara í
tvo og hálfan tíma, ekki heilan dag. Spaugstof-
an þarf ekki að vera fýndin, nóg að hún sé
skondin. Mörkum okkur hvergi sérstöðu.
Klæðum okkur eins og aðrir. Við skulum
passa okkur á að gera ekki of miklar kröfur.
Sérstaklega ekki til unglinganna. Þeim gæti
fundist við hallærisleg.
»Kjallari
Sigurjón Kjartansson
Einar K. Guðfinnsson sjávarútvegsraðherra ritar á vef sinn, ekg.is