Dagblaðið Vísir - DV - 10.11.2005, Qupperneq 24

24 FIMMTUDAQUR 10. NÓVEMBER 2005
wmm&
Ylfa Lind Gylfadóttir söngkona er komin í jólaskap.
Platan hennar er nýkomin út og svo kemur þaö
skemmtilega á óvart að hún er afslöppuð og jákYíeð
Hún segist svo eiga góðan föður sem sé reiðuhúinu
að styðja hana þegar hún þarf á að halda.
*• .■*» T ÍL. . rú'-'í » ? .• i r * . 1 *
■ Lina „tg xtla að iyngja og
kynna plötuna og vesenast í öllu
i kringum hana fram að áramót-
um. iíðan ætla ég að reyna að
slaka á og halda jólin."
SEFUR ALDREI
Viötökum við
fréttaskotum allan
sólarhringinn. Fyrir hvert
fréttaskot sem birtist, eða
er notað í DV, greiðast
3.000 krónur. Fyrir besta
fréttaskotið í hverri viku
greiðast 7.000.
Fullrarnafnleyndar
er gætt.
Síminn er
550 5090
„Amma og afa verða væntanlega
ekki með okkur þessi jól. Þau búa á
Raufarhöfn. Við höfum stundum
farið þangað á jólunum og það er
dásamiegt," segir hún sannfærandi.
„Mamma á sjö systkini og þá koma
allir til ömmu eftir jólamatinn á að-
fangadagskvöld. Þá er heljarinnar
veisla þar sem við komum öll sam-
an. Allir komast fyrir einhvem veg-
inn," útskýrir hún þegar blaðamður
spyr hana hvort amma hennar sé
fær um að taka á móti stórri fjöl-
skyldu, 47 talsins. Þetta er bara ynd-
islegt þegar við hittumst og allir
leggja sitt af mörkunum."
Örugg á sviði þrátt fyrir
feimnina
„Ég er ekki ömgg. Ég var svaka-
lega félagsfælin þegar ég var yngri.
Ólst nánast upp í leikhúsi frá ég því
var 12 ára með Leikfélaginu í Hvera-
gerði og þar lærði ég að leika og vera
þá jafnvel allt önnur en ég er. Núna
geri ég það ekki lengur. Meiningin
að fara í Idol var að fá að prófa að
vera ég sjálf og ég er sátt við allt sem
ég geri og er," segir hún meðvituð að
þegar veikleikar em viðurkenndir
sýnir það styrkleika. „Mér líður hins-
vegar mjög vel þegar ég syng."
Jólagjafirnar
„Fínan kjól," svarar Ylfa feimin
og viðurkennir að hún er nísk þegar
kemur að fatakaupum. „Ég versla
mikið „second hand" en þegar kem-
ur að jólagjöfum sem ég gef þá fara
þær eftir því hvernig fjárhagurinn er
hver jól. Ég reyni að hafa gjafimar
persónulegar og þá jafnvel með
sögu á bak við sig. „Ég held ég sé
búin að pranga honum inn á alla
fjölskylduna," svarar hún og hlær
dátt aðspurð hvort hún losni ekki
við gjafainnkaupin þessi jól og dreifi
plötvmni til vina og ættingja.
Skemmtilegt nafn
„Platan mín heitir Petite
Cadeau," segir Ylfa og blaðamaður
fer kurteislega fram á þýðingu á titl-
inum. „Lítil gjöfi Petite þýðir smá
eða lítil og annað nafn cadeau er
síðara nafn dóttur systur minnar en
pabbi hennar er frá Haiti."
„Þetta er bara allt muligt. Ég er
með gömul rokklög, lög með Doors,
Rolling stones, svo syng ég reggí, Bob
Dylan og gamalt gott íslenskt lag sem
heitir Vaki vaki vinur minn eftir Loft
Guðmundsson. Lagavalið er alveg
eftir mínum smekk en ég valdi alls
ekki ein og sér lögin. Ég byrjaði með
300 lög og síðan hjálpuðu tónlistar-
mennimir Jakob Smári Magnússon,
Birgir Baldursson og Edward Láms-
son mér við valið. Við völdum þetta
saman," segir Ylfa ánægð með af-
raksturinn og samstarfið.
Rám flott rödd
Ekki er komist hjá því að spyrja
Ylfu hvort þessi sérstaka rödd henn-
ar fái að njóta sín? „Það firrnst mér.
Þetta er lágstemmt, soldið blúsað en
við breyttum lögunum mjög mikið.
Þetta ferli í heild sinni var bara frá-
bært. Fyrst þegar ég hitti tónlistar-
mennina var ég samt eins og lítil
stelpa en þeir em frábærir. Tónlistin
sjálf var tekin upp „life" í bíóinu á
Akranesi og söngurinn var svo tek-
inn upp á Akureyri hjá Orra Harðar,"
segir hún og bætir við einlæg að Orri
er trúbador og mjög góður upptöku-
stjóri.
„Núna er bara allt í bígerð. Plat-
an komin út og útgáfutónleikarnir
yfirstaðnir. Þeir voru frábærir. Gekk
rosalega vel. Allt gert með mjög
stuttum fyrirvara," segir Ylfa létt-
lynd og glöð og bætir við: „Eiginlega
af aulskapnum í mér. Tónlistar-
mennirnir em nánast alltaf upp-
teknir og það gekk stundum illa að
púsla saman öllum. Svo þegar við
vorum að gera plötuna vom ekki
allir sáttir. Fannst platan ekki vera
nógu mikil sólóplata. Ég gat ekki
lækkað í tónlistarmönnum. Ég vildi
frekar leyfa þeim að njóta sín.
Þannig nýt ég mín á plötunni. Allir
fá að njóta sín."
Pabbi bestur
„Foreldrar mínir em held ég
ótrúlega stoltir af mér. Sérstaklega
pabbi, hann er alveg í skýjunum.
Hann er líka svo rosalega duglegur
að hjálpa mér og hvetja mig áfram í
öllu. Pabbi bjó þessa plötu til. Hann
er búinn að vera svo staðfastur, góð-
ur og klár í þessu með mér. Alltaf að
vesenast heilan helling og heldur
mér við efrúð," segir hún og blaða-
maður kemst ekki hjá því að sam-
gleðjast henni að eiga góða að. En
syngur pabbi Ylfu? „Nei, nei, nei guð
forði honum frá því að syngja," svar-
ar hún grallaraleg en bætir við að
hann hafi gaman af tónlist og það er
í rauninni allt sem þarf.
Við kveðjum Ylfu með hlýhug og
aðdáun eftir skemmtilegt spjall og
spyrjum hana hvert för hennar sé
heitið. „Bara," svarar hún kærulaus
á svipinn en hugsar sig um og bætir
við: „Sko ég er stefnulaus oftar en
ekki. En ég geri það sem ég vil þá
stundina er ekki með nein plön.
Þannig nýt ég þess að vera."
elly@dv.is
„Ég held að ég hafi verið fimm eða
fjögurra ára," svarar Ylfa Lind aðspurð
um eftirminnilegan atburð sem teng-
ist jólahátíðinni. „Þetta var tveimur
dögum fyrir jól og mér tókst að læsa
mig inná klósetti og klippti allan topp-
inn af mér," segir hún og hlær innilega
með rámri röddu sinni sem er hrá en
einstaklega aðlaðandi. „Anna María
systir mín var að passa mig þegar ég
klippti toppinn alveg af. Systir mín var
í öngvum sínum," segir hún skelli-
hlæjandi en það eru átta ár á milli Ylfu
og systur hennar.
Sameinuð yfir hátíðarnar
„Við verðum öll saman um jólin.
Öll fjölskyldan. Innsti kjarninn,"
segir hún og hikar eilftið og heldur
áfram: „Við erum fimm. Ég á bróðir
líka, hann er fjórum árum eldri en
ég.“ Talið berst að jólunum
framundan. „Það sem einkennir
okkar hátíð er afslöppun. Mikilvæg-
ast er að slappa vel af. Við borðum
saman og vöskum upp saman," seg-
ir hún afslöppuð og viðurkennir að
hún er ennþá látin sækja pakkana og
lesa á kortin á aðfangadagskvöld.
„Afþvíég eryngst."