Símablaðið - 01.12.1964, Blaðsíða 43

Jói bátsmaður leit á Sigga og lét brúnir síga. — Það
er ekki stórmannlegt, Sigurður, að hæðast að fáfróðum og
einföldum unglingi, sem aldrei hefur á sjó komið fyrr en
nú, og því öllu ókunnugur, sem til skipa heyrir. Það getur
vel verið, að þú skemmtir einhverjum þér líkum með
því og verðir meiri maður í þeirra augum. En í mínum
augum er það i hæsta máta löðurmannlegt. Þú værir
sjálfur sennilega ekki burðugri, ef þú værir sendur með
honum upp í sveit, þar sem hans verksvið hefur verið hing-
að til. Þú yrðir jafn auðveld bráð fyrir hann þar og hann
er fyrir þig hér, ef hann væri sama sinnis og þú. Hann
gæti trúlega talið þér trú um það, að halinn á kúnum
væri til þess að stýra þeim með. En þú hefur aldrei i sveit
komið, borinn og barnfæddur í fjöruborðinu, ef svo mætti
segja. —
Þegar jói bátsmaður talaði, þögðu aðrir venjulega. Jafn-
vel Siggi háseti, jafn kjaftfor og hann var, þorði ekki að
kljást við Jóa.
Jói bátsmaður var heljamenni að burðum, en alveg sér-
stakt ljúfmenni í lund, laus við alla áreitni við aðra, en
tók jafnan málstað þeirra, er minna máttu sín. Skaparanum
hefur kannski fundizt það varhugavert, eftir að hafa verið
svona örlátur á líkamlegt atgervi Jóa, að senda slikan
jötun til jarðinnar með skapgerð meðalmennskunnar, og
þess vegna gefið honum með sér þessa sérstaklega ljúf-
mannlegu skapgerð.
Það var eins og hlýr andvari rynni um hjartaræturnar
á Gvendi. Hann leit til Jóa með undrun og þakklæti í aug-
unum, líkt og tryggur hundur lítur á húsbónda sinn, eftir
að hafa fengið óvænt klapp á kviðinn. Þetta var í fyrsta
sinn, sem nokkur hafði tekið málstað hans eða hann fundið
hlýjan hug í sinn garð síðan hann kom um borð i skipið.
Á hinn bóginn höfðu margir skemmt sér prýðilega á hans
kostnað, sérstaklega þegar Siggi háseti lék hlutverk fræð-
arans, er Gvendur þurfti að fá skýringu á ýmsu, sem
hann ekki skildi. En það var að sjálfsögðu ekki ósjaldan.
Jói bátsmaður gekk fyrstur. í kjölfar hans sigldu þeir
Siggi háseti og Helgi annarkokkur og síðastur Gvendur
messandrengur. Gvendi varð tafsamt ferðalagið; það var
svo ótrúlega margt nýstárlegt, sem bar fyrir augun og
hann þurfti að skoða nánar. Margt var það, sem vakti
undrun hans og aðdáun, en þó varð hann alveg dolfallinn,
er hann sá einhverja risaskepnu koma á móti sér. Þetta
líktist raunar hesti í sköpulaginu, það sá Gvendur strax,
enda umgengist hesta allt sitt líf. En stærðin var ótrúleg.
Aldrei hafði hann getað hugsað sér að neinn hestur gæti
orðið svona stór. Þeir hlutu að fóðra þá vel hérna í út-
landinu. Hann leit til Jóa til að grennslast eftir því, hvort
hann hefði tekið eftir þessari risaskepnu. Nei, Jói stikaði
þeirra að verðleikum, svo að
hægt sé að bjóða bau kjör
er eftirsóknarverð þykja.
Á. G.
-X
Sumarbústaöir
f Símablaðinu hefur um
fátt verið meira skrifað, en
sumarbústaðamálið.
í síðasta tölublaði birtust
hugleiðingar eftir Ingólf
Einarsson undir yfirskrift-
inni Sumarbústaðir, og er
það þörf hvatningagrein til
hinna ungu manna í félag-
inu. í apríl skipaði fram-
kvæmdastjórn F.f.S. eftir-
talda menn í nefnd til að
vinna að kaupum á landi
undir sumarbústaði:
Guðlaug Guðjónsson,
sem er formaður,
Bjarna Olafsson,
Baldvin Jóhannesson.
Var það gert í framhaldi
af landsfundarsamþykkt síð-
asta landsfundar um þetta
mál.
Nefndin hefur lagt kapp
á að þetta mál nái
fram að ganga og vegna
þeirra, sem hafa áhuga á
máliinu datt mér í hug að
forvitnast um hvað gert hef-
ur verið. Nefndin hefur far-
ið nokkrar ferðir austur fyr-
ir fjall og voru vonir bundn-
ar við nokkra staði, en þær
runnu út í sandinn af ýms-
um ástæðum. Einnig var
reynt í Borgarfirði, en án
árangurs.
Satt að segja er mjög erfitt
að ná í land sem hentar
SÍMABLA'ÐIÐ
69