Freyr - 01.06.1980, Blaðsíða 20

„Ola Sköyen“ er táknpersóna sýningarinnar. íhvertsinn er
valinn sveitastrákur til að komafram á sýningunni sem tákn
hinnar gömlu og grónu bú- og sveitamenningar.
Frá Landbúnaðarvikunni í Osló
11.—17. febrúar
Flestar þjóðir, sem einhverja rækt leggja við landbúnað sinn og vilja
framfarir í búskaparháttum, telja það mikilvægt að halda landbúnað-
arsýningar reglulega. Venjulega er þetta árlegur viðburður, og meðal
stærri þjóða eru þær fjölmargar og sumar mjög stórar.
Norðmenn hafa e. t. v. þjóða minnst af slíkum sýningum og enga
verulega stóra. Þar er þó haldin ein mjög athyglisverð sýning annað
hvert ár. Sýningin og það, sem fer fram í kringum hana, nefnist Land-
búnaðarvikan (Landbruksveka) og hefur til þessa verið í Osló í stórri
sýningarhöll inni í miðri borginni. Þó að höll þessi sé allrúmgóð og
nokkurt rými í kringum hana, þykir staðurinn nú orðið setja sýningunni
allt of þröngar skorður. Annað, sem einkennir þessa sýningu, er, að hún
er jafnan haldin um hávetur og vegna þess og plássleysisins eru ekki tök
á að sýna ræktun og gróður, og búfjársýningin takmarkast nánast við
„sýnishorn“ einstakra búfjártegunda.
Meira en sýning.
En Landbúnaðarvikan er meira en
sýning, eins og nafnið getur gefið
til kynna er hún vika landbúnað-
arins. Allsherjar umræðu- og
fundavika um landbúnaðarmál.
Við setningu eru fluttir yfirlitsfyr-
irlestrar um eitthvert af þeim mál-
efnum landbúnaðarins, sem efst
eru á baugi. Síðan eru alla dagana
haldnir fyrirlestrar og umræðu-
fundir um fagleg og félagsleg efni.
Þessir fundir fara fram í tveimur til
þremur sölum, skálum, sem reistir
hafa verið við hlið hallarinnar, og
eru þeir öllum opnir. Þarna koma
bændur, starfsmenn landbúnað-
arstofnana, nemendur bændaskóla
og háskólanemar í búfræði, svo og
þeir borgarbúar, sem áhuga hafa á
að kynnast málefnum landbúnað-
arins, til að fylgjast með og taka
þátt í umræðunum.
Auk þessa hefur sú hefð
skapast, að fjölmörg landssamtök,
sem tengd eru landbúnaði (þóekki
þau allra stærstu eins og Norges
bondelag), haldi aðalfundi sína
þessa viku í Osló.
Þó að þröngt sé orðið um sýn-
inguna og öll fundahöldin inni í
miðri Osló, telja þeir, sem að þessu
standa, tíma og stað fylgja þann
kost, að með þessu fyrirkomulagi
skapist meiri tengsl milli landbún-
aðarins og borgarbúanna. Það
mun til dæmis mjög algengt, að
bekkir úr barna- og unglingaskól-
um heimsæki sýninguna í hópum
auk þess, sem börn, sem ekki fá
tækifæri til að fara með skóla
sínum, draga tíðum foreldra sína
með sér til að sjá dýr og vélar og þá
skapast einnig samband.
Framhlið sýningarhallarinnar með mynd af tákni hennar „Ola Sköyen
Ólafur konungur kemur til setningar sýningarinnar.
Det Kongelige Selskap for Norges
Vel stendur fyrír Landbúnaðar-
vikunni.
í Noregi hefur starfað í hátt á ann-
að hundrað ár félag með því
virðulega nafni Det Kongelige
Selskap for Norges Vel, sem ef til
vill mætti kalla á íslensku Kon-
unglega, norska framfarafélagið.
Eins og nafnið bendir til, var það í
upphafi stofnað til þess að vinna að
alhliða framförum í landinu, og var
því þá ekkert norskt framfaramál
óviðkomandi. Meðal annars var
það fyrir þess tilstilli, að fyrsta
háskólanum, Háskólanum í Osló,
var komið á fót 1809. Nú um all-
langt árabil hefur starfsemi fé-
lagsins nær eingöngu beinst að því
að vinna að framförum í landbún-
aði og öllum hliðargreinum hans,
þar á meðal lætur það sig
skógrækt, ferðamannaþjónustu
bænda og hvers konar byggðamál
miklu varða. Því er nú lýst sem
óháðu áhuga- eða hugsjónafélagi,
sem hefur það að aðalmarkmiði að
vinna að framförum og aukinni
velferð norsks landbúnaðar og at-
vinmigreina, sem honum eru
tengdar. Starfsemi félagsins getur
þó einnig beinst að öðrum verk-
efnum, sem miða að framförum í
norsku þjóðlíff, segir enn fremur
um tilgang félagsins.
Félagið rekur m. a, nokkrar til-
raunastöðvar, og er þeirra þekkt-
ust grasfræræktarstöðin í Helle-
rud, skammt frá Osló, en þangað
hefur félagið nýlega flutt aðal-
stöðvar sínar, og er nú rætt um, að
þar verði á næstu árum komið upp
sýningaraðstöðu og Landbúnað-
arvikan verði þar í framtíðinni.
Af framansögðu ætti að vera
ljóst, að það fellur vel að stefnu-
málum framfarafélagsins að
standa fyrir Landbúnaðarvikunni,
334 — FREYR
FREYR — 335