Freyr - 01.06.1980, Síða 22

Á útisvœðinu voru það margháttuð tœki lengd skógarhöggi og skógarvinnu sem mest bar á.
með því þykir félaginu ekki hvað
síst stuðlað að aukinni kynningu á
málefnum landbúnaðarins meðal
bæjarbúa, sem nauðsynleg er til
þess, að landbúnaðurinn njóti
skilnings og sannmælis meðal
bæjarbúa, sem nauðsynlegt er.
Hér væri freistandi að skjóta inn
í samanburði á norskri og íslenskri
landbúnaðarpólitík, og þó öllu
fremur þeirri rangsnúnu afstöðu,
sem hér hefur tekist að skapa
meðai, að því er virðist, verulega
stórs hóps neytenda, í garð land-
búnaðarins, með stöðugum
blekkingaskrifum í skjóli fáfræði
og skilningsleysis. Af einhverjum
ástæðum virðast slíkir ,,Jónasar“
eða „öfuguggakratar“ ekki hafa
stungið upp kollinum í Noregi og
slík öfuguggaskrif virðast þar
næstum óþekkt. Þó liggur það í
augum uppi, að gæfi íslensk land-
búnaðarstefna tilefni til slíkra
skrifa, væri þau margföld að finna í
þeirri norsku. Það skyldi þó ekki
vera, að þarna lægju söguleg rök
að baki og reynsla norsku þjóðar-
innar hafi kennt henni, hvað það
er, sem landbúnaðurinn gefur
henni, og hvað það er að búa við
skort á þeim vörum, sem hann
gefur.
Félag norskra landbúnaðarblaða-
manna býður starfsbræðrum til
kynnisferðar.
Nú er þá loks komið að því að
greina frá tildrögum þessara skrifa
hér í Frey um Landbúnaðarvikuna
í Osló. Það var í góðu samræmi við
tilgang Landbúnaðarvikunnar í
Osló, að Félag norskra landbún-
aðarblaðamanna tók upp þann
hátt fyrir fjórum árum að bjóða
fulltrúum frá bræðrafélögum sín-
um í nágrannalöndum til kynnis-
ferðar til Oslóar, meðan á vikunni
stæði. Slíkt boð barst þá einnig til
Freys og var með þökkum þegið,
enda harla fróðlegt að hitta
starfsfélaga frá flestum Vestur-
Evrópulöndum í nokkra daga, þó
að þeir kæmu að sjálfsögðu frá
gjörólíkum aðstæðum, bæði í einu
og öðru tiiliti. Blöð þeirra eru sem
voldugir risar með tugi starfs-
manna og tugþúsundir kaupenda.
í einu gat þó greinarhöfundur
skákað þeim, — þegar spurt var
um áskrifendafjölda, var létt að
beita hlutfallssamanburðinum og
segja, að um 80% íslenskra bænda
væru áskrifendur. En þetta er að-
eins það vanalega í samskiptum
okkar við aðrar þjóðir.
Svolítið um sýninguna sjálfa.
Hér skal ekki fjölyrt um sýninguna
336 — FREYR