Freyr - 01.01.1999, Page 45

konur og er það hliðstæð niðurstaða
og fékkst í markaðskönnun Félags
hrossabænda á sl. ári, 1997.
Félagar í íslensku hestamanna-
félögunum eru aðeins um 170 og
talan hefur verið óbreytt undanfarin
ár. Flest hross eru í kringum
þjálfunar-, ræktunar- og sölustöðvar
sem segir okkur að það sé mikilvægt
að halda sambandi við kaupendur
eftir að sala hefur átt sér stað.
Nauðsynlegt er að aðrir hestamenn
samþykki hestana og skapgerð
hrossanna er mikilvægur þáttur.
í auglýsingum eftir íslenskum
hrossum kemur oftast ffarn að þeir
skulu vera þægir, góðir í umgengni,
gott að ná þeim, auðveldir i jámingu
og lausir við ósiði. Viljinn í meðal-
lagi en þeir fari af stað þegar þess er
óskað og stoppi auðveldlega. Gott
söluhross á að vera 7-8 vetra og með
„langa reynslu“. I kynningu skal
leggja áherslu á gangtegundimar því
að þær skilja íslenska hestinn frá
öðrum smáhestakynjum. Mikilvægt
er að losna við smáhestastimpilinn.
Verð á tömdum íslenskum hesti í
Bretlandi er kr. 300-400 þús. og að
frádregnum útflutningskostnaði, kr.
120 þús., er söluverð á íslandi á bilinu
kr. 180-280 þús. Sumarexemið gæti
orðið stórt vandamál og sömuleiðis
spattið. Við kynningu í Bretlandi er
aðstoð ffá íslandi nauðsynleg og væri
fólgin í því að fara um með hóp
sýningarhrossa þar sem áhersla yrði
lögð á geðslag og gangtegundir, þó
ekki svo ýktar að þeim verði líkt við
sirkushesta. Einnig væri nauðsynlegt
að hafa meðalhesta með á sýning-
unum til að leyfa áhugasömum að
fara á bak. Lýsti hann sig reiðubúinn
til að vera innan handar um
skipulagningu slíks átaks.
Svíþjóð
Fulltrúi Svíþjóðar var Jenny
Mandal sem er íslenskum hrossa-
ræktendum að góðu kunn, bæði ffá
dvöl sinni hér á landi og sem
innflytjandi og ræktandi íslenskra
hesta í Svíþjóð. A síðustu tuttugu
árum hefur íslenskum hestum í
Svíþjóð fjölgað mikið eða úr ca.
300 upp í 9 þúsund og félagar í
sænsku íslandshestasamtökunum
eru um 6 þúsund. Flestamennska í
Svíþjóð er stelpusport en vel hefúr
tekist að ná til stráka með íslensk-
um hestum. Kaupendur eru fólk
sem vill þægilega hesta fyrir böm,
ömmur og afa og því verða
hestamir að vera gæflr, þýðir og
öruggir með velþjálfaðar gang-
tegundir. Á þetta skortir off og
yfirleitt þarf að þjálfa hestana í tvo
til þrjá mánuði eftir komuna til
Svíþjóðar. Glæsihestur með miklar
hreyfingar er ekki hentug söluvara
ef hann er óömggur og hlýðir ekki.
Á undanförnum ámm hefur
sænsk ræktun vaxið ört en að mati
fyrirlesarans mun innflutningur
halda áffam að aukast. Sala á kyn-
bótahrossum og góðum keppnis-
hrossum verður alltaf trygg. Svíar
hafa ofurtrú á röntgenmyndum sem
hamlar sölu á hrossum þegar fram
koma „skuggar" um gmn á spatti.
Sumarexem er vandamál sem
hrekur frá. Utflutningsvottorðin
fylgja yfirleitt ekki hrossunum og
er það ótækt og verður að lagfæra.
Innflutningstolllur er 17 % á
geldingum er veldur því að fluttar
em inn frekar lélegar hryssur sem
notaðar em í hestaleigur og síðan í
folaldseignir. Islenski hesturinn er
í dag mest aðlaðandi af þeim
fjölskylduhestum sem em í boði í
Svíþjóð en auk þess hefúr áhugi á
alls kyns keppni jafhframt aukist,
t.d. þolreið.
Danmörk
Fulltrúi Danmerkur var Jens Otto
Veje en hann rekur hrossaræktarbú
í Danmörku og var kosinn
ræktunarfulltrúi FEIF 1997. Fjöldi
íslenskra hrossa í Danmörku er um
þessar mundir nálægt 15 þúsundum
og um 1300 folöld fæðast árlega.
Innan danska íslandshestasam-
bandsins starfa 40 félög og félags-
menn em um 5 þúsund. Hross frá
Útflutingur á lífhrossum til Svíþjóðar hefur aukist mikið á siðari árum.
FREYR 1/99 - 41