Freyr - 01.07.2001, Blaðsíða 9

'inciA
vorinu og slegin seint, til
að hreinsa af þeim.
Svo slæ ég byggið og
rýgresið seinni hluta sum-
ars og fæ þetta 50-60 rúll-
ur sem ég gef sem græn-
fóður á innistöðu.
Ég reyni að byrja
nokkuð snemma að slá og
þá fyrst gömlu túnin. Þó
að ég fái ekki mikið af
þeim þá er það kraftmikið
hey. Vallarfaxgrasið læt ég
aftur standa nokkru leng-
ur. Ég þurrka heyið eins
vel og aðstæður og tíðar-
far leyfir og tel að þá verk-
ist það betur. Ég rúlla allt
saman og pakka dálítið
mikið. Hey sem ég rekna
með að geyma milli ára
hef ég pakkað áttfalt.
Rúlluheyskapurinn er hentugastur
eftir að fólki fækkaði við verkin.
Þetta kostar auðvitað mikil plast-
kaup en það er ekki meiri kostnaður
við það en rafmagnið sem áður fór í
súgþurrkunina, það hef ég athugað.
Ertu líka að vinna upp tún ?
Já, ég vinn upp tún og nota þá
landið fyrir grænfóður í 1-2 ár og
svo sl. 5-6 ár hef ég ræktað bygg
til þroskunar og það hefur aldrei
brugðist. Ég hef sett það í
stórsekki og súrsað og svo gefið
kúnum að vetrinum. Þetta er alveg
feiknagóð viðbót við fóðurfram-
leiðsluna. T.d. kalvorið árið 1999
þá var ég með korn í 5-6 hekturum
og það kom mjög vel út en þá urðu
miklar kalskemmdir á túnum hér
um slóðir.
Hér er oft hægt að sá mjög
snemma, í vor sáði ég t.d. 29. apríl,
en ég hef sáð komi hér fyrst 22.
apríl, en það byggist á því að maður
plægi landið haustið áður.
Kýmar fá komið, eins og ég sag-
ið, en mér finnst að það þurfi að
meta komið svolítið líka sem gróf-
fóður. Með kominu gef ég fóður-
blöndu sem ég hef látið sérblanda
fyrir mig með miklu fiskimjöli.
Svo þarf að gá að því að í komið
vantar snefilefni, sem þarf þá að
hafa í fóðurblöndunni.
Eftir kalveturinn 1998-1999 taldi
ég mig heytæpan en um 70% af
túnum hérna voru þá kalin. Þá fóðr-
aði ég öll mín geldneyti á hálmi að
hálfu allan veturinn á eftir og gaf
þeim fiskimjöl með og svo gott hey
í hitt málið og hef aldrei átt eins
falleg geldneyti.
Hvernig þreskir þú komið?
Ég er hluthafi í Komræktarfélagi
Skagfirðinga sem á og rekur kom-
þreskivélar sem annast þetta verk
fyrir mig.
En hefur þú prófað eitthvað nýtt
nýlega?
Já, fyrir nokkrum ámm prófaði
ég að rækta vetrarrúg. Þetta byrjaði
þannig að Bjarni Guðleifsson á
Möðruvöllum sendi mér nokkrar
lúkur af sáðkorni af þessu. Ég sáði
því í smáhorn og það lifði af vetur-
inn og varð grænt og fallegt um
vorið. Þá fór ég að kaupa fræ með-
an ég fékk það og það þarf að sá því
alls ekki seinna en um miðjan
ágúst, og bera svo á það eins
snemma og maður getur að vorinu.
Það er hins vega ekkert borið á það
við sáninguna. í góðu vori náði ég
að beita þetta 20. maí og þá var það
orðið nokkuð sprottið.
Þetta helst hvanngrænt allan vet-
urinn. Það þarf að rækta þetta í
halla og það má alveg vera snjór
yfir því en það þolir ekki svell. Þá
kelur það.
Ég var með vetrarrúg kalvorið
áðurnefnda og þá var ekki dautt í
því nema um fjórðungur. Það var í
halla og laust við klaka, þannig að
það nýttist alveg ágætlega.
Ég er alveg sannfærður um að ef
sauðfjárbændur hér norðanlands
næðu tökum á þessu og sáðu vetrar-
rúgi í 1-2 hektara, bændur með
þetta 100-200 ær, og hefðu þetta til-
búið að vorinu um sauðburð, að það
yrði alvega stór fengur að því fyrir
þá. Auk þess, sem hægt er að beita
snemma á þetta, þá vex það áfram
eftir beitina og það er hægt að slá
það seinna um sumarið ef menn
vilja. Ég hef aðeins reynt það líka
og þá hafði rúgurinn vaxið mér yfir
höfuð. Ég fékk af þessu margar rúll-
ur sem ég gaf geldneytum en oftar
hef ég látið kýmar taka endurvöxt-
inn jafnóðum og hann hefur komið.
Ég held að þetta sé jurt sem vert
sé að gefa gaum og á tímabili not-
aði ég þetta en ekki bygg og rý-
gresi. Hins vega býst ég við að
fReVR 9/2001 - 9