Freyr - 01.12.2001, Qupperneq 7

fjórar ár í sveitinni og allar með
laxveiði; Hofsá, Selá, Vesturdalsá
og Sunnudalsá hjá mér, en hún er
reyndar á sama vatnasvæði og
Hofsáin og sama veiðifélagið um
þær. Veiðifélögin eru annars þrjú.
Karl Bretaprins veiddi um tíma í
Hofsá, en hann hefúr ekki komið í
mörg ár. Bretar hafa haldið tryggð
við Hofsána og koma á hverju ári,
þessir sömu menn. Það er veiðihús
við Hofsá, sem Veiðifélag árinnar
byggði og rekur og einnig er nýtt
veiðihús við Vesturdalsá.
Mér þykir ekki ólíklegt að veiði-
tekjur til veiðiréttarhafa í Vopna-
fírði gætu verið um kr. 35 millj. á
ári og það munar heilmikið um það.
Hlunnindi til sjávarins?
Það er ekkert útræði lengur frá
jörðum, en það er dálítið um æðar-
varp, bæði sunnan við þorpið, í
Syðri-Vík og Vatnsdalsgerði, og
svo út með ströndinni, hjá Há-
mundarstöðum og Ytri-Nýpum.
Svo er dúntekja og eggjataka í
Bjamarey. Einnig er svolitill reki,
sem er nýttur í staura o.fl.
Garðyrkja?
Já, eitt bú, Fremri-Nýpur, er með
kartöflur og rófúr sem það selur, og
auk þess kál og sumarblóm, og þar
er gróðurhús fyrir ræktunina, en að
vísu ekki upphitað. Einnig er þar
bólsturverkstæri. Heitt vatn er
hvergi að fínna í Vopnafirði nema
við sundlaugina í Selárdal.
A mörgum bæjum ræktar fólk
svo kartöflur, rófur og grænmeti
fyrir sig en þó fer það minnkandi,
því að fólki fækkar á bæjum.
Hér em svo þrír ferðaþjónustu-
bæir; Syðri-Vík, Vatnsdalsgerði og
Hámundarstaðir.
Hvað eru margar jarðir nú í
byggð í Vopnafirði?
Þær em um 30 og búskapur á
þeim er mismikill. Byggðum jörð-
um hefúr fækkað um helming sl.
u.þ.b. 30 ár og fé í Vopnafirði hefur
einnig fækkað mjög mikið. Árið
1978 vom rúmlega 7 þúsund fjár í
austur sveitinni sem var trúlega um
helmingur alls fjár í hreppnum þá,
en nú em um 6.700 ijár í Vopna-
firði öllum. Frá árinu 1998 til 2001
hefúr orðið 20% fækkun fjár. Af
þessu leiðir að það er orðið mjög
erfitt að manna göngur og þetta er
mikið svæði sem þarf að smala;
Vopnafjarðarheiðin, Tunguheiðin,
Mælifellsheiðina og fleiri heiðar.
Göngur em lagðar á bændur með
dagsverkum miðað við fjáreign en
nú er talað um að fækka þurfi kind-
um í hverju dagsverki, en það er
mjög erfitt fýrir menn að taka því.
Hins vegar hefúr göngunum verið
fækkað, þær em nú ekki nema tvær
lögboðnar, fýrri og síðari, og menn
verða svo bara að leita sjálfir ef
það vantar fé.
Þetta verður sífellt erfiðara og
það er verið að fá menn í smala-
mennsku sem þekkja ekki svæðið.
Svo er annað að landið er svo opið
og engar girðingar sem halda að
fénu þannig að við emm að fá fé af
Jökuldal langt fram eftir hausti.
Þessu er slátrað hjá okkur nema á
fyrstu göngu, þá koma þeir og
sækja féð.
Vopnfirðingar hafa getið sér gott
orð jyrir öfluga menningarstarf-
semi.
Já, það er oft svo mikið um að
vera að maður kemst ekki yfir að
njóta þess. Við eigum þama konu,
Sigríði Dóm Sverrisdóttur, í kaup-
túninu sem átti mikinn þátt í því að
koma okkur á kortið í þessum efn-
um. Hún móðgaðist einhvem tím-
ann við Þjóðleikhúsið fyrir að
skilja Vopnafjörð eftir þegar það
fór með leiksýningu kringum land-
ið. Hún brást við því á þann hátt að
fá hina og þessa til að troða upp hjá
okkur. Þetta var um 1990.
Svo var sett á laggimar Menn-
ingarmálanefnd sem var mjög virk
og Sigríður Dóra dreif áfram fram-
an af en hefur nú látið öðmm eftir
mest af starfinu en nýtt fólk heldur
merkinu vel uppi. Þetta hófst hjá
Sigríði Dóru með svokölluðum
VopnaQarðardögum eða Vopna-
skaki eins og það var líka kallað.
Það stóð í viku að sumarlagi og á
tímabili var það stílað upp á Versl-
unarmannahelgina.
Á Vopnafjarðardögunum var
byrjað með hagyrðingamótin, þau
hófust hjá okkur, og vom afar vel
sótt. Svo voram við með sagna-
kvöld þar sem fólk sagði sögur. Það
hefur líka verið tekið upp víðar.
Það hefúr verið farið í gönguferðir
undir leiðsögu kunnugra og það
hefur verið farið á sjó. Svo hafa
verið sérstakir dagar á Burstafelli,
en þar er minjasafn, svokallaðir
„lifandi dagar“, eins og það er kall-
að, og fólki sýnd gömul handbrögð.
Fjós og hlaða á Síreksstöðum.
FR€VR 12/2001 - 7