Freyr - 01.03.2002, Blaðsíða 31

að þýða minningabók Guðbrands
Erlendssonar, eins bóndans, yfir
á ensku og gefa hana út. Þessi
bók var gefin út á íslensku árið
1916 í Winnipeg. Einnig er verið
að gera myndband um þessa bú-
setu og áhugi er á því að þýða
bækur Jóhanns Magnúsar Bjarna-
sonar yfir á ensku og gefa þær út.
En Markland var ekki eina ís-
lenska landnámið í Nova Scotia.
Níu fjölskyldur, 45 manns, settust
að nokkru sunnar við ströndina
þar sem heitir Lockport. Það fór
fyrir þessu landnámi eins og
Marklandi að flestir héldu ferð-
inni áfram vestur á bóginn. Ein
fjölskylda yfirgaf þó ekki Nova
Scotia og afkomendur þessa fólks
búa þarna enn. Ættarnafnið
Höskuldsson hefur breyst í Husk-
ilson.
Þó Halifax sé sunnar en París
er töluverður munur á loftslagi
þar og Evrópumegin Atlantshafs-
ins. Meðalhiti kaldasta mánaðar í
Halifax er -4,4 °C (meðaltal ár-
anna 1930-1960) en meðalhitinn
í júlí er 18,7 °C og meðalhiti árs-
ins 7 °C. Til samanburðar má
nefna að á sama tímabili var
meðalhiti kaldasta mánaðar í
Reykjavík -0,4 °C og þess hlýj-
asta 11,2 °C. Urkoma er þama
heldur meiri en í Reykjavík eða
1350 mm á ári, ekki ósvipað því
sem gerist fyrir austan fjall. Eg
held að loftslagið þarna hafi ver-
ið mun heppilegra fyrir íslenska
landnema en kuldinn og hitinn í
Miðríkjunum, enda segir Erlend-
ur Guðbrandsson, einn landne-
manna, í endurminningabók
sinni frá þessum ámm að hvorki
honum né öðmm fjölskyldumeð-
limum hafi orðið misdægurt
þennan tíma sem þau bjuggu í
Marklandi og þakkar hann það
loftslaginu.
Töluverð grasrækt er stunduð í
Nova Scotia þó að loftslagið
henti ágætlega til kornræktar.
Maís er töluvert ræktaður sem gróffóður í Nova Scotia.
Þetta er vegna þess að jarðvegur
er víða þéttur í sér og getur verið
lengi að þorna eftir rigningar.
Sums staðar er hann einnig grýtt-
ur. Vegna þessa er mikið gróffóð-
ur notað við mjólkurframleiðslu
þama lfkt og hér.
Elsta ræktunarlandið þama em
flæðilönd sem sjór flæddi yfir á
flóði, en munur á flóði og fjöm
er þama með því mesta sem ger-
ist í heiminum og getur orðið 15
m. Þessi svæði voru skóglaus og
því freistandi að hefja þar rækt-
un. Til að það væri hægt þurfti að
hlaða varnargarða og grafa skurði
sem em með einstefnulokum,
þannig að vatn getur einungis
runnið frá þeim til sjávar en ekki
inn í þá. Um 17.000 ha af slíku
landi eru í Nova Scotia.
Árið 1996 vom 4.453 býli í
Nova Scotia, auk 432 býla sem
eingöngu rækta jólatré, en í Nova
Scotia em framleidd u.þ.b. ein
milljón jólatrjáa á ári. Auk þess-
ara býla, sem eingöngu em með
jólatré, rækta margir bændur jóla-
tré með öðmm búskap.
í Nova Scotia er einnig tölu-
verð epla- og gulrótarækt. Þá em
þar ræktuð villt bláber í stómm
stfl. Á haustin verður bláberja-
lyngið rautt á litinn og afar
fallegt. Reyndar eru haustlitir
trjánna í Nova Scotia mjög
fallegir. Þar leika saman rauðir,
gulir, brúnir og grænir litir í hin-
um ýmsu tilbrigðum. Þá má
nefna framleiðslu á sírópi úr syk-
urhlyn sem lengi hefur verið
stunduð í Austur-Kanada.
Sauðfjárrækt er ekki mikilvæg
búgrein í Nova Scotia fremur en í
öðmm fylkjum Kanada. Oftast
eru hún aukabúgrein eða stunduð
með annarri vinnu. Eigi að síður
eru rúmlega þrjátíu sauðfjárkyn í
landinu og í þeim hópi er ís-
lenska sauðkindin, sem líkt og
mannfólkið og íslenski hesturinn,
er byrjuð að nema land í
Ameríku.
I öllu Norðurlanda- og Evrópu-
samstarfi okkar höfum við svolít-
ið gleymt þessu landsvæði sem
við eigum þó nokkur söguleg
tengsl við. En ekki aðeins sögu-
leg því að sjósókn og bátasmíði
hafa lengi verið mikilvægar
atvinnugreinar í Nova Scotia og
eins og áður hefur komið fram er
þar einnig stunduð töluverð gras-
rækt Veturinn getur verið harður
fyrir fjölærar plöntur og kal al-
gengt vandamál líkt og hér.
Freyr 2/2002 - 31 |