Skátablaðið - 01.07.1962, Blaðsíða 55

Hér kemur nýtt „patent“ fyrir sumarútileguna.
Þegar byrjar að rigna, rennur vatnið af þaltinu
niður i rennuna og þaðan niður i pönnuna, sem
sígur niður og lyftir hnifnum, sem aftur sker
sundur bandið, sem heldur trénu. Tréð hrekkur
iil balia og losar hnútana á böndunum, sem
halda dyrunum oþnum. Þegar dyrnar lokast
hringir bjalla, svo að flokksforinginn rumskar og
sér að allt er í lagi, og sofnar síðan rólegur aftur.
steig hún og dró á eftir sér snúruna, sem
færa skyldi mönnunum tveimur björgun
upp á hina dauðadæmdu brú. Hún steig
nokkra metra upp fyrir brúna og seig síðan
hægt og örugglega niður hinum megin við
hana.
— Við náðum seglgarninu, heyrðu þeir
hrópað ofan af brúnni.
— Guði sé lof, heyrðu þeir að Villi taut-
aði ofan í bringu sér.
— Dragið þið það þá til ykkar. Fljótir,
hrópaði Tom upp á brúna.
Jón skildi strax, hvað Tom var að fara.
Seglgarnið bókstaflega flaug upp á við og á
eftir því fylgdi kaðallinn upp í reykjar-
bræluna yfir bátnum. Andartaki síðar
höfðu þeir náð taki á kaðlinum.
Meðan þeir bundu kaðalinn vel og ræki-
lega við brúarhandriðið, sneri Bob bátn-
um, þannig að hann sneri stefninu í átt nið-
ur eftir ánni þegar félagi Jóns kom á fljúg-
andi hraða niður eftir kaðlinum. Andar-
taki síðar fylgdi Jón á eftir sömu leið.
SKATABLAÐIÐ
— Fljótur, Bob, hrópaði hann um leið og
hann sleppti reipinu. — Fljótur. Brúin er
að brotna niður ...
Orð hans drukknuðu í ærandi hávaða.
Burðarbitar brúarinnar höfðu gefið eftir
beggja vegna árinnar. Hinir stóru bjálkar
svifu í loftinu einmitt á sama andartaki og
litli báturinn Jtaut af stað eins og örskot.
Það varð þeim tii láns, að Bob hafði snúið
bátnum í tæka tíð, því nú munaði ekki
nema örfáum metrum að þeir fengju allt
Jtetta brennandi timbur og sundurrifið járn-
ið úr brúnni ofan yfir sig. Löðrið gekk yfir
Jtá og báturinn var nær orðinn fullur af
vatni frá hinni risastóru öldu, sem hófst
upp, þegar leifarnar af brúnni skullu ofan
í vatnið.
En gegnum allt löðrið og reykjarstybbuna
þutu Jreir eins hratt og báturinn frekast
gat borið þá niður eftir ánni, og undir
öruggri stjórn Bobs tókst þeim að krækja
fyrir alla trjáboli, klappir og aðrar hindr-
anir í ánni. Fölir og þögulir virtu þeir
síðan fyrir sér viðurstyggð eyðileggingar-
innar, þar til bugða á ánni huldi hana
81