Sameiningin - 01.04.1910, Blaðsíða 6

3«
og daufir heyra, og dauðir upprísa og fátœkum er boðað
fagnaðarerindi. Og sœll er sá, sem ekki hneykslast á
mér.“
Kraftaverkin liafa ætíð verið hinir óviðeiganlegu
vottar guðdómsins, sem hann hiklaust eignaði sér sjálfr.
Því er það, að allir þeir menn, sem í liðinni tíð voru því
andvígir, að við það væri kannazt, að hann sé Kristr,
sonr hins lifanda guðs, hafa lagt sig fram txl að vekja
ótrú á kraftaverkunum og ógilda þau, og eins mun ávallt
framvegis verða um alla með sama hugsunarhætti.
Hver, sem dregr f jöðr yfir kraftaverkin öll, þurrkar
með því út hina dýrmætu sögu um auðmýkt, kærleik og
miskunnsemi Krists gjörvalla; þá hverfa og um leið
mikilvægustu kenningarnar um trúna og vald hans eins
og það birtist þá er hann umgekkst menn liér á jörðu.
Eftir verða þá að eins orð hans án verka hans, en engin
opinberan hins nýja og nána sambands guðs og manna
eins og sú, er kom fram við það, er hann tók á sig veik-
leik vorn og bar sóttir vorar.
Kraftaverk Krists eru í ritningunni nefnd ták.n
(eða jarteinir), af því að þau benda eins og vegavörður
á annað enn meira, sem er að baki þeirra, en það er það,
að sonr guðs sé í raun og veru kominn af himnum ofan
til þess að dvelja hér manna á meðal (Immanúel—guð
með oss). Máttarverk eru þau einnig nefnd af því að
máttr guðs hefir í því birzt, að hann frelsaði manninn
frá afleiðingum svndarinnar — frá því að vera hald'nn
illum anda, frá sjúkdómi og dauða; svo og af því að vald
skaparans var nálægt til þess að gjöra það við skepnur
hans, sem honum þóknaðist: Vatnið verðr að víni. ó-
sjórinn er lægðr, hann gengr á vatninu, peningr til skatt-
gjaldsins í rnunni fiskjarins. Undr nefnast þau og fyrir
þá sök, að almenningr sagði: „Aldrei áðr höfum vér
annað eins séð.“ Svo eðlisþxxng eru kraftaverkin, að
þau eru varnai'virki kenningar hans, og svo dásamleg er
kenning hans, að hún heldr kraftaverkunum uppi bæði
að fornu og nýju.
Sumir hafa það á móti kraftaverkxxm, að með þeim
sé varpað bxxrt óbreytanlegu náttúrulögmálinu. Þeirri