Sameiningin - 01.04.1910, Blaðsíða 26

58
um pilti. Gyðingar eru engir skrælingjar. Eg skal fá aö
vita meira um hann.“ •
ÞRIÐJI KAPÍTULI.
GaleiSuþrællinn.
Það var fjóröi dagrinn síöan Astræa — svo hét galeið-
an — lagði á staö í leiðangr þennan og var nú í xónska hafi
á fleygiferð. Himininn var heiðr og hagstœðr vindr blés
eins og hann bæri í sér velþóknan allra guðanna.
Vel gat það komið fyrir, að flotanum yrði náð áðr en
þeir kœmist í flóann fyrir austan eyna Cythera, þar sem
ákveðið var að skipin skyldi mœtast. Hafðist því Arríus
lengst af við á þiljum uppi og var nokkuð óþolinmóðr.
Hann veitti öllu skipinu tilheyranda vandlega eftirtekt, og
gazt honum að vanda vel að öllu. En er hann var í lyfting-
unni og ruggaði sér í stólnum stóra þar, fór hann aftr og
aftr að hugsa um rœðarann í sextugasta róðrarrúminu.
„Þekkirðu manninn, sem rétt núna kom úr rúminu
þarna?“ —. spurði hann róðrarstjóra.
Það var einmitt á þessum tíma verið að skifta um
menn í róðrarrúmunum.
„TJr sextugasta rúminu?"—spurði róðrarstjóri.
, ,Já.“
Formaðr leit hvössum augum á rœðarann, sem jxá kom
fram.
„Eins og jxú veizt“ — svaraði hann—, „er að eins
mánuðr síðan skipið gekk af stokkunum, og mennirnir eru
mér eins ókunnir og skipið.“
„Hann er Gyðingr“ — segir Arríus, og alvörugefnin
skein út úr orðum hans.
„Hinn göfugi Kvintus er skarpskyggn."
„Hann er mjög ungr að aldri“ — bœtti Arríus við.
„Og j)ó bezti rœðarinn, sem við höfum“ — sagði hinn.
„Eg hefi séð árina hans bogna svo, að henni lá við að
hrotna."
„Hvernig er geðslag hans?“
. Hann »*r hlvðinn. Annað veit eg ekki. En einu fiun.i
bað hann mig bónar.“
„Um hvað ?“
„Hann mæltist til, að eg léti hann róa hœgra megin og
vinstra megin í skipinu til skiftis." ,
„Fœrði hann til nokkra ástœðu fyrir þeirri beiðni ?“
,,Hann hafði veitt því eftirtekt, að jxeir, sem stöðugt j.;