Litli Bergþór - 01.12.1992, Side 26

Fremstaversferð
ferðasaga
Reiðskóla og reiðnámskeiðsnefnd
Hestamannafélagsins Loga ákvað síðastliðinn vetur
að efna til ferðar inn í Fremstaver á sumri komanda.
Tímanlega var húsið pantað og ákveðin helgin 20.-
21. júní. Er leið að vori var farið að ræða um
ferðatilhögun og annað sem lýtur að svona ferð.
Öllum var boðið með sem vildu, ekkert
Margrét á tðu og Fríða í Hrosshaga
yngsti og elsti þáttakandinn
aldurstakmark en áfengisbann, sem ég vona að
engan hafi fælt frá. Það eina sem þátttakendur
þurftu að hafa með sér var hestur til að ríða á, föt til
að vera í og svefnpoka. Um annað ætlaði nefndin að
sjá svo sem allan mat, trússbíl o.fl. ofl. Við leituðum
víða fanga með aðdrætti. Pylsur og kjötvörur frá
S.S. brauð frá Sælu, flatkökur frá Möggu á Iðu,
ýmislegt úr búri Drífu, mjólk úr Hrosshaga og
mjólkurvörur frá M.B.F., sem styrkti okkur
myndarlega. Trússbílinn leigðum við af Guðjóni á
Tjörn. Hestamannafélagið lagði til hey og húsið
fengum við frítt.
Er skráningu lauk höfðu 16 skráð sig, yngsti
knapinn var 5 ára og sá elsti um 70 ára. Þegar flest
var taldi hópurinn um 30 manns með 40 hesta.
Þátttökugjaldi var stillt í hóf eða kr. 1000,-. Er leið að
brottfarardegi fóru okkur að berast uggvænlegar
fréttir af færð inn í Fremstaver og sumar í þá veru að
þetta væri hreint glapræði eða þaðan af verra. Ekki
bætti úr skák að veðrið var slæmt
föstudagsmorguninn 19. júní, daginn sem við úr
neðra ætluðum að ríða upp að Kjóastöðum. Gekk á
með kalsarigningu og þræsingi, og var nú annað
hvort að hrökkva eða stökkva. Það var stokkið af
stað upp að Kjóastöðum. Þar voru hestarnir um
nóttina. En frá Kjóastöðum hófst hin skipulagða ferð.
Að morgni laugardagsins var veðurútlit tvísýnt,
úrkomulaust en kalt. Þær fréttir höfðum við af
færðinni inneftir að það væri rennifæri, aðeins væri
runnið úr veginum við Brunnalæki. Svo nú var
ekkert um annað að gera en renna að sér og skella
upp húfunni. Riðum við sem leið liggur frá
Kjóastöðum og upp í Hólahaga. Er þangað var
komið hafði ferðin gengið að heita má hnökralaust
fyrir sig. Einn og einn hestur hafði hikað við skurði
og keldur, sem þar eru á leiðinni. Áfram var haldið
í slóð Drífu á mósóttum og Hrafnhildar á skjóttum.
Það hvarflaði að manni að báðar gætu riðið þessa
leið með bundið fyrir augu. í Selhögum komu
trússararnir í veg fyrir okkur. Þar var áð í góða
stund og nestið snætt. Hafði nú heldur betur ræst
úr veðrinu, kominn alveg himnablíða með sól og
hita. Flestir notuðu tækifærið, losuðu sig við húfur
og trefla að minnsta kosti. Segir nú ekki fleira af
ferðum okkar, en inn í Fremstaver var komið kl. 17.
Hestana létum við í hestagirðinguna og gáfum
þeim.
Aðkoman að staðnum var með ágætum, og
þegar við vorum búin að tengja vatnið, má segja að
allt hafi verið fullkomið. Var nú tekið til við að
undirbúa grillið, en grilla skyldi pylsur, og átu menn
og konur sig sadda af þeim. Um kvöldið fórum við
fullorðna fólkið í bíltúr inn að Hvítárbrú, en aðrir
skildir eftir í umsjón Drífu. Væsti ekki um hópinn í
aldeilis rjómablíðu. Efni í bálköst var með í
ferðinni, og tendrað var í honum eigi alllangt frá
húsinu og yljuðu menn sér við neistaflug. Þegar sá
hiti bættist við hinn má segja að aðeins eitt hafi
vantað, meira sólkrem, því fljótt gekk á krem Dóru.
Varðeldur í Fremstaveri.
Snemma skyldi gengið til náða. Vandaðist nú
málið, því ekki voru allir sammála um það. Að
lokum höfðum við eldri okkar fram um það, og allir
sofnuðu að lokum á ókunnum tíma. Árla var risið
úr rekkju og farið að sinna morgunverkum, gefa
hestum og undirbúa morgunverð. Heimferð var
Litli - Bergþór 26