Litli Bergþór - 01.12.1998, Qupperneq 18

saman. Það sama gerðist í búðinni sem nokkrar
kvennanna heimsóttu. Þær höfðu komist þar í gullnámu
af alls kyns "dónadóti" ( þær verða sjálfar að svara fyrir
það) Þama heyrðust þær ræða sín í milli um jólagjafir.
Ekkert varð úr kaupunum vegna þess að kaupkonan
sýndi mjög eindregin óþolinmæðimerki og í ljós
kom við eftirgrennslan undirritaðs, sem var
þarna einvörðungu í hlutverki túlks, að
sjálfsögðu, að konugreyið var að bíða eftir að
geta lokað búðinni. Hádegislokun er víðar til i
en í Biskupstungum, en það er víst, að þarna[
varð kaupmannastéttin í Sélestat af
umtalsverðum viðskiptum, sérstaklega
ofangreind kaupkona.
kjötsúpan, ostakaupin, hvíldin
Við svo búið héldum við til næsta
áfangastaðar, Auberge Ramstein í Diefentahl. Þar
fengum við að borða héraðsrétt þeirra Elsassbúa, sem var
nokkurs konar kjötsúpa. Enn gef ég Perlu, formanni
orðið: „kjötsúpu sem samanstóð af svína- nauta og
lambakjöti, grænmeti, lauk og ýmsu öðru sem legið hafði
í hvítvíni yfir nótt og síðan eldað í fjóra tíma“.
Kjötsúpan var alveg ágæt. Eftir þetta fórum við bara
heim á hótelið okkar til að hvflast fyrir átök kvöldsins.
(Náttúrulega með viðkomu í kjörbúð, þar sem fólk birgði
sig upp af ostum, saltkexi og ýmsu öðru - þessi
verslunarleiðangur tók svo langan tíma að það gafst
minni tími til hvfldar en til stóð)
kvöldverðurinn, krumminn, hjartað,
móttakan, lævirkjarnir
Að loknum fremur
| endasleppum kvöldverði (við
náðum ekki að borða
eftirréttinn) lá leiðin í kirkjuna
þar sem aðaltónleikarnir í
Frakklandi voru haldnir um
| kvöldið.
Við sungum þarna með kór
I heimamanna, sem slapp alveg
ágætlega frá "Krummi krunkar
| úti" þrátt fyrir hrakspár.
Þarna var margt fólk, þ.á.m.
I varaborgarstjórinn í Barr og
sendinefnd frá Evrópuráðinu í
Eruþau hœtt að brosa't
Hilmar í góðum gír.
Strasbourg. Afbragðs tónleikar, að sjálfsögðu. Eftir þá
var glæsileg móttaka í ráðhúsinu, þar
sem skipst var á kurteisi og
Skálholtskórinn söng stóran
hluta af veraldlegu
dagskránni sinni. Þar söng
„der Mannerkor,, sig endanlega inn
í hjarta Elísabetar, sem áður er nefnd. Eitthvað varð
þess valdandi að söngurinn var einstaklega hljómþýður
og afslappaður þarna í móttökusalnum.
Að lokinni móttökunni var haldið á hótelið til að nýta
ostana og hlusta á uglurnar og lævirkjana í skóginum
umhverfis hótelið. Enginn fór í sund.
miðvikudagurinn, 7. október
mjólkurafurðin, myrkraverkin, útinnbrotið, ylhýra
Ostamir fóm bara nokkuð vel í fólkið. Það var ekki
hægt að merkja annað af þeim frásögnum sem tóku að
berast meðal manna þennan morgun. Maður getur helst
ímyndað sér að það hafi verið einhver efni í þessari
frönsku mjólkurafurð sem ollu þeim uppákomum og
hremmingum sem virðulegir Tungnamenn lentu í þessa
nótt og morguninn eftir. Sennilega hefur þarna verið á
ferðinni óminnissveppurinn illræmdi sem þekktur af því
að birtast þar sem hans er síst vænst. Þama var tekið
dæmi af manninum sem vaknaði við að hann þurfti að
sinna kalli náttúmnnar um miðja nótt, en hafði þá
steingleymt hvar hann var. Hann ráfaði um í myrkrinu í
leit að vísbendingu urn langa hríð. Hann fann ískalda
hönd ókunnra afla umlykja hjarta sitt. Hann gerði sig
lfldegan til að gefa sig þeim á vald, þegar hann rakst á
rofann og sá ástvinu sína hvfla í sakleysi sínu svífandi á
vængum svefnsins á hótelherbergi í Frakklandi.
Önnur saga fjallaði um hjónin sem læstu að sér þegar
þau gengu til náða. Það, í sjálfu sér, er í hæsta máta
eðlilegt við þær aðstæður sem þarna voru. Þegar síðan
kom að morgunverði daginn eftir, og reyndar heldur stutt
í brottför, uppgötvuðu þau sér til töluverðrar hrellingar að
það var enginn lykill í skránni, þar sem þau voru viss um
að þau hefðu skilið hann eftir. Upphófst þarna leitin
mikla, leitin að lyklinum. Gerðust þau æ streittari og
sveittari við leitina eftir því sem brottfararstund nálgaðist
og líkur á að fá einhvern morgunverð minnkuðu. Það fór
svo, að til þess að missa ekki af smá morgunverðarbita
klifruðu þau út um gluggann. Þau sáu ekki að það hefði
leitt neitt af sér að reyna að hringja í móttökuna til að láta
hleypa sér út, því þar gekk víst ekki að nota ástkæra
ylhýra. Morgunverðinn fengu þau og þar sem enn voru
nokkrar mínútur í brottför klifruðu þau aftur inn um
gluggann til að greiða sér og svona. Auðvitað var
lykilskömmin það fyrsta sem þau sáu - þegar þau kíktu á
bak við sjónvarpstækið. Þeim er enn hulið hvernig hann
komst þangað.
gönguferðin, jólagjafaleitin, siglingin, kapítulinn
Leiðin þennan síðasta dag okkar í Frakklandi lá til
Strassbourg, en borgin sú er m.a. þekkt fyrir það, að þar
hefur Evrópuráðið aðsetur. Það verður nú að segjast eins
Litli - Bergþór 18