Litli Bergþór - 01.12.1998, Síða 25

Magnús smiður og Snœbjörn að stinga út.
Vesturendinn þveginn.
Systkini afa
bjuggu á 3 jörðum
í Grímsnesi, hlið
við hlið, á sínum
tíma. Jón,
einsetukarl bjó í
Reykjanesi,
Sigurlaug Ottesen
á Bjarnastöðum og
Ingibjörg Ottesen á Svínavatni. - Hjá Ingibjörgu, móður
Jóns, sem nú býr á Svínavatni, var ég í sveit í mörg
sumur. - Nú, tvær systur mömmu búa í Laugardal, þær
Guðrún Snæbjörnsdóttir í Efstadal og Ingiríður
Snæbjörnsdóttir í Austurey. Við erum því systrasynir
allir Snæbimimir. Eg segi stundum, að efnilegustu
strákarnir í hverri fjölskyldu hafi verið skírðir Snæbjörn!.
L-B: Attufieiri systkini en Magnús og Hildi?
Snæbjörn: Jú, þrjár systur, Magneu og Kristbjörgu í
Reykjavík og Helgu á Grundarfirði, einn bróður,
Hafstein, á Sólheimum og einn hálfbróður, Omar að
nafni, sem býr erlendis.
L.-B: Og Hlíf ertþú líka innfæddur Arnesingur?
Hlíf: Nei, ég er innfæddur vestfirðingur, fædd 16.
des 1944 á Suðureyri við Súgandafjörð, eða réttara sagt á
Laugum. Faðir minn, Páll Helgi Pétursson
var að vísu á íþróttaskólanum hjá Sigurði
Greipssyni á Geysi einhvemtíman á árunum í
kringum 1940. En hann varð síðan bóndi á
Laugum við Súgandafjörð eftir foreldra sína,
þau Pétur Sveinbjörnsson og Kristjönu
Friðbertsdóttur.
Móðir mín er Guðrún Guðmundsdóttir,
dóttir Guðmundar Karvels Guðmundssonar
og Vigdísar Guðbjörnsdóttur á Súgandafirði.
L-B: Eruð þið mörg systkinin?
Hlíf: Við vorum 7 systkinin, en yngsta
systir mín, Vigdís, er dáin. Eg er elst, síðan
koma Sigríður, sem býr á Súganda, María á
Akranesi, Amalía á ísafirði, Friðbert í Hafnarfirði og
Guðmundur Karvel á Súgandafirði.
Annars hef ég lengst af búið í Reykjavík og Keflavík.
L-B: Eigiðþið einhver börn?
Hlíf: Nei, ekki saman. Það er svo stutt síðan við
kynntumst. En ég á 3 börn frá fyrra hjónabandi, soninn
Sigurpál Daníel Asgeirsson, sem býr í Njarðvík og er
vélfræðingur hjá Hitaveitu Suðurnesja í Svartsengi, og
tvær dætur, Kristrúnu Sædísi
Asgeirsdóttur, sem er við nám í
Danmörku og Sveinbjörgu
Asgeirsdóttur, sem vinnur við
skólann á Laugum í Reykjadal.
Snæbjörn: Og ég á fyrir eina
dóttur, Asu Snæbjömsdóttur 9
ára.
Litli-Bergþór: Hvernig datt
ykkur í hug að fjárfesta íþessu
gamla sláturhúsi:
Snæbjörn: Ég var búinn að horfa á það a.m.k. í ein
5-6 ár og sá strax möguleika á að reka hér ferðaþjónustu.
En það var ekkert vit í að kaupa það fyrr en verðið var
orðið ásættanlegt. I fyrra settum við svo fullan þunga í
að kaupa það og kaupsamningur var undirritaður 19. júní
1997.
Hlíf: Já, ég smá smitaðist af þessum
ferðaþjónustuáhuga hjá Snæbirni og kannski er það
táknrænt að kaupin skyldu gerð 19. júní, á
kvenréttindadaginn! Annars var það nú tilviljun.
Snæbjörn: Já, hún er sko orðin verri en ég!
Hlíf: Við ætlum að fórna 5 árum í að koma þessu upp
og sjá hvort þetta gengur. Hugmyndin er að reka hér
alhliða ferðaþjónustu: svefnpokapláss, hótelherbergi,
matsölu, tjaldstæði, verslun, bar, sýningarsal, sölutorg.
Sölutorgið verður kallað Réttarportið og þar getur fólk
leigt borð og komið með sína muni, heimilisiðnað,
ferðamannavörur, grænmeti o.fl. Þar verður líka aðstaða
fyrir útivistarfólk, t.d. af tjaldstæðunum, en það getur
komið sér vel þegar mikið rignir, eða fólk þarf að komast
í skjól.
Við viljum skapa hér umhverfi, þar sem fólki líður
vel og þessvegna höfum við lagt áherslu á umhverfið.
Hér í Laugarási grær allt, svo það er ekki vandamálið.
Snæbjörn:
Útivistarsvæðið og
tjaldstæðið eru um 3
hektarar og er stefnt að
því að það verði tilbúið
árið 2000. í sumar
Valbjörg Jónsdóttir,
kennari, vökvar.
Útivistarsvœðið og útsýni til Langholtsfjalls.
vorum við að
undirbúa
jarðveginn,
ræsta fram og
fylla í skurði, á þeim hluta sem snýr að Hvítá. En það er
um 1,5 ha. En nú er jarðvegsraskið búið og
fegrunarátakið heldur svo áfram næsta sumar. Þá er að
sá grasi, búa til blómabeð og gróðursetja trjáplöntur. Við
Litli - Bergþór 25