Litli Bergþór - 01.11.2002, Blaðsíða 28

dum því að passa uppá að yfirvöld í sveitinn væru vel
upplýst um hvað við værum að brölta. í bréfi skrifað 13.
október 1986 til hreppsnefndar Biskupstungnahrepps kyn-
num við málið. Þar kemur fram að við erum að byrja
starfið og hefðum þegar fengið húsnæði í sumarbúðunum
í Skálholti, en horfðum til þess að reyna að fá húsnæði í
Reykholti til framtíðar, enda þótti sú staðsetning betri og
henta fleirum í sveitinni.
Við byrjuðum þann 27. október og börnin komu í
leikskólann þrisvar í viku eftir hádegi frá kl. 13:00 til kl.
17:00.
I sama bréfi kemur líka fram að við teljum að leik-
skólinn muni kosta kr. 40.000,- á mánuði. Kostnaður
foreldra yrði kr. 2 000 fyrir hvert barn á mánuði. Við
fórum fram á, að hreppurinn styrki starfið um kr. 15.000,-
á mánuði. Eg man að hreppurinn styrkti leikskólann
aðeins, en mig minnir að þeim hafi þótt okkar óskir of
miklar.
Það verður að segjast að mörgum leitst ekkert á þetta
frumhlaup okkar. Heilmiklar úrtöluraddir, sögðu að við
þyrftum ekkert leikskóla. Börnin hefðu nóg við að vera í
sveitunum, foreldrar gætu bara passað bömin sín eins og
þeir hefðu gert fram að þessu. Þetta var svo sem ekkert
skrítið. Margir vildu litlar breytingar og ef leikskólinn
næði sér á strik, þá myndi hann kosta sveitarfélagið
talsvert.
Litlu-jólin.
Við létum engan bilbug á okkur finna og í bréfi til
hreppsnefndar þann 13. janúar 1987 kynntum við hvað
við gerðum á árinu áður. Við buðum hreppsnefndinni
einnig í heimsókn og var sú heimsókn mjög ánægjuleg.
I bréfinu frá 13. janúar kemur fram að 16 börn sóttu
leikskólann fyrir áramót og eftir áramót yrðu þau 17.
Börnin voru frá 15 heimilum. Þannig er ljóst að fleiri
heimili höfðu bæst strax i hópinn en 13 heimili voru með,
alveg frá byrjun.
Tveir starfsmenn voru fastráðnir í byrjun og einn
með minna starfshlutfall. Þeir voru ekki í fullu starfi því
eins og kom fram áðan þá starfaði leikskólinn aðeins frá
kl. 13 — 17 og bara þrjá daga vikunnar. Foreldrar unnu
líka mikið, en þeir tóku að sér eitt starf þannig að alltaf
var eitt foreldri í vinnu með starfsfólkinu.
Helga í Birkilundi og Fríða í Hrosshaga voru fyrstu
starfsmenn leikskólans og þeim ber að þakka að hægt var
að fara af stað með starfsemina. Fljótlega kom svo
Steinunn Bjarnadóttir með og fleiri má nefna, en það mun
Litli Bergþór 28_________________________________________
ég láta bíða betri tíma.
Foreldrar barnanna komu sér upp samstarfsfundum
og við hittumst reglulega til að ræða hin ýmsu mál er lutu
að stjórnun og innra starfi leikskólans. Við hittumst á
sunnudagskvöldum, mánaðarlega og þar var oft mjög
rnargt uppörvandi og lærdómsrfkt rætt. Uppeldisstefnur,
lífssýn foreldranna, hvað við vildum best fyrir börnin
okkar og hvernig við næðum okkar markmiðum. Þessi
vinna var mjög gefandi og skemmtileg. Með henni urðu
mjög náin kynni milli foreldra og við vissum hvar við
stóðum gagnvart hvert öðru. Samvinna varð stefnan, en
baktal og nöldur voru ekki fyrir hendi.
Þannig varð þessi hópur mjög samstilltur. Við héld-
um veislur, oftar en einu sinni, sem voru annálaðar og
skemmtilegar og nutum samverunnar og samvinnunnar
mjög.
Allavega tel ég svo vera þegar ég horfi til baka. Ég
held líka að þessi mikla samvinna okkar foreldra hafi gert
samfélagi okkar margt mjög gott, þar sem við gátum
barist sameiginlega fyrir ýmsum málum, en sleppt
_ öfundartali og baknagi í hvert annað. Við þurftum oft að
standa saman þar sem úröluraddir voru talsvert háværar,
fólki fannst þetta tóm vitleysa og fannst ekki allir vera
jafnir í aðstöðunni til leikskólans. Óneitanlega var það
svo, að fólk bjó mislangt frá leikskólanum og þannig var
oft erfitt fyrir marga að nýta sér starf hans.
Samstarf foreldra varð ekki minna við það að koma
börnum sínum til og frá í leikskólann. Settur var upp
vinnurammi þannig að fólk skiptist á um að fara með og
sækja bömin. Bílarnir voru fylltir af börnum og svo ekið
af stað. Allt þetta efldi samhug og samvinnu fólks.
Við þurftum að flytja úr Skálholtsbúðum eftir tveggja
ára vem okkar þar, að mig minnir, og ég held að það hafi
verið um áramótin 1988- 1989 sem við fluttum. Þá
fengum við aðstöðu í kjallaranum hjá Helgu í Birkilundi.
Foreldrar tóku húsnæðið í gegn máluðu og settu nýtt
gólfefni og ýmislegt annað sem gera þurfti.
Þarna starfræktum við leikskólann í nokkra mánuði,
en ekki ber foreldrum saman um hve langur tíminn var í
Birkilundi. Ég held að við höfum verið þar í eitt ár en
stuttu eftir áramótin 1989-90 fluttum við í Gamla
skólann. Skriflegar heimildir eru litlar um þennan tíma
og því er ég ekki viss um alla framvindu mála. Óneitan-
lega minnkaði húsnæðið mikið við að flytja í Birkilund.
En hugsun allra var að láta dæmið ganga upp, svo það
bara gekk.
Haustið 1990 tók sveitarfélagið að sér að reka leik-
skólann. Þá var hann kominn í núverandi húsnæði þ.e. í
Gamla skólann. Búið var að taka í notkun nýbyggingu
við Reykholtsskóla og var gamla skólahúsnæðið að mestu
ónotað að öðru leyti en því að Unnar Þór og Ragnheiður
höfðu rekið þar Farfuglaheimili að sumrinu.
Þá var sett á fót leikskólanefnd að tillögu okkar H-
lista manna en við töldum mikilvægt að leikskólinn fengi
sérstaka nefnd, en rynni ekki beint undir skólanefndina í
byrjun. Mér var úthlutað því verkefni að vera formaður
leikskólanefndar og þannig fengum við H-lista fólk og
foreldrar ansi miklu ráðið um það hvernig leikskóla við
vildum fá og sjá í Tungunum.
Nú hófst eiginlega önnur byrjun og hún var oft ansi
erfið. Mörgum þótti mikið í lagt og kröfumar miklar.
Því þurfti mikla firni við að fá ýmsar úrbætur við leik-
skólann og ég man sérstaklega eftir hve erfitt var að fá að