Litli Bergþór - 01.12.2005, Blaðsíða 10

fara í sundlaugar eins og við fara Japanir gjarnan í
baðhús.
Fyrsta ferðin í baðhús var eftirminnilegust. Þá
fórum við í almennings baðhús niðri í bæ í Chiryu.
Húsinu er skipt í karla og kvenna herbergi enda
notar enginn sundföt. Fyrst er byrjað á því að þvo
sér og þá er setið á mjög lágum kollum eða
bekkjum fyrir framan spegil og þar á veggnum eru
blöndunartæki og sturtuhaus sem haldið er á og
sturtað yfir sig. Japanir nota líka þvottaklúta og
þvottafat og skrúbba sig vel í bak og fyrir. Þegar
þessu er lokið er farið í alls kyns potta og gufuböð
og menn dvelja gjarnan lengi í baðhúsinu. Það eru
heitir og kaldir pottar inni og úti, sumir með nuddi
eða ilm og mismunandi litu vatni. í einu gufu-
baðinu var meira að segja hægt að horfa á bíómynd
á stórum skjá.
Kyoto
Ayumi, ómetanleg japönsk vinkona, fylgdi okkur
hvert fótmál, túlkaði fyrir okkur og aðstoðaði á
allan hátt. Við héldum að nú væri stjörnulífinu
lokið, en það var öðru nær. Góðvinur Ayumi, sem
átti stórt leigubílafyrirtæki, bauð okkur í mat á
fyrsta degi og bauð okkur jafnframt tvo stóra bíla til
afnota í tvo daga, svo við kæmumst milli staða og
gætum skoðað okkur um í Kyoto. Þetta var
ómetanlegt fyrir okkur og létti óneitanlega lífið því
nú skiptu hiti og vegalengdir engu máli. Þannig
vildi það til að við ferðuðumst milli sögustaða í
þægilegum kældum bílum, með einkabílstjóra með
hvíta hanska, sem vöktuðu okkur hvert fótmál svo
við týndumst ekki. Eigandinn pantaði líka söng hjá
krökkunum á samkomu Rotary klúbbs og dagblaðið
á staðnum óskaði eftir að fá að hlusta og mynda.
Eitt kvöldið í Kyoto var haldið glæsilegt partý á
frönskum veitingastað, sem annar góður vinur
Ayumi hafði lánað okkur. Til að skemmta sé með
Stúlkurnar í Cimono.
okkur þetta kvöld komu Stomu og konan hans og
við áttum saman skemmtilega kvöldstund. Fleiri
listamenn litu svo inn seinna um kvöldið, en há-
punktur skemmtunarinnar var þegar við færðum
okkur yfir á karaoke stað skammt frá og krakkamir
létu ljós sitt skína þar.
Cimono
Þjóðbúningur Japana er einstaklega fallegur og
heilmiklir siðir í kringum hann. Búningamir eru til
úr mismunandi efni t.d. spari Cimonoar úr fínasta
silki, og svo léttir sumarbúningar úr bómullarefni,
sem kallast Yukata. Allir eru þeir litríkir og með
margvíslegu mynstri. Krakkamir fengu sér allir
Yukata, og Ayumi kenndi þeim að klæðast þeim, en
það er svolítil kúnst að gera það á réttan hátt. Þetta
klæddi krakkana einstaklega vel og svo gengur fólk
á alveg sérstakan hátt sem líkist helst hógværu trítli.
Hugleitt við Zen garðinn.
Hofin
Við heimsóttum mörg ævagömul hof í Kyoto,
mörg þeirra tilkomumikil og falleg eins og t.d.
Gullna hofið Rokuon-Ji Temple, sem er á heims-
minjaskrá. I kringum hofin eru oftast fallegir lysti-
garðar með alls kyns plöntum, stígum og tjömum.
En einna eftirminnilegastur er þó Zen garðurinn við
Ryoan-Ji Temple. Þetta er mjög þekktur garður
sem samanstendur af fimmtán mismunandi steinum
og hvítum grófum sandi sem er lystilega rakaður í
mynstur í kringum steinana. Þama eiga gestir að
hugleiða í þögn, túlka hver fyrir sig hvað þeir sjá í
einfaldleikanum og losa sig við allar neikvæðar
hugsanir og áhyggjur.
Japanir biðja til margra mismunandi guða í
hofunum og má þar nefna skólaguð, bamaguð,
ferðaguð og við mismunandi aðstæður biður þú
mismunandi guði um aðstoð allt eftir því hvert við-
fangsefnið er. Þegar komið er í hofið byrja menn á
því að þvo sér um hendumar í þar til gerðum
steinílátum með stórri ausu. Og oftast klappa menn
saman lófununt til að vekja guðina áður en þeir
byrja að biðja til þeirra. I einu hofanna fengu
krakkarnir að spreyta sig á að skrifa Sutru en
Japanir trúa því að ef menn endurriti orð Búdda fái
þeir óskir sínar uppfylltar.
Litli Bergþór 10