Sunnudagsblaðið - 24.12.1959, Blaðsíða 36
Ingrid Bergman
sökuð um að nota börnin í
auglýsingasky ni.
Vonbrigði Ingiríðar yfir
löndum sínum brýzt út í op-
inberri ræðu við góðgerða-
sýningu, hún sækir í sig veðr-
ið og afstaðan til þeirra snýst
við, eftir að augnabliks-
hneyksli er afstaðið. Um það
ritar hún Steele á þessa leið:
,,Það var gaman í Stokk-
hólmi, þeir sögðu mér stríð á
hendur en ég svaraði um
hæl“.
STJARNA RÍS AÐ NÝJU.
En henni finnst Rossellini
vanta viljann til að fullnýta
hæfileika hennar og nú er
þolinmæði hennar á enda.
Hún flýgur til Parísar með
samþykki haris, gerir samning
við Jean Renoir um leik í
kvikmynd og semur um hlut-
verk í sjónleiknum Te og
samhygð. „Það er einskis-
virði“, segir Rossellini, og
endurtekur það þegar hann
kemur heim úr ellefu mánaða
kvikmyndaför til Indlands og
verður þess vísari að enn er
verið að leika sama leikinn.
„Ertu enn með þennan þvætt-
ing?“ En hann afsegir að
horfa á hana í hlutverkinu,
og Anastasíu hennar kallar
hann líka þvætting.
Það er þó viðurkennt, að
Ingrid sé að finna leikform
sitt á ný. Bandaríkjamenn
eru meira að segja hrifnir,
eftir mqrftra ára bannfæringu,
bó t offurkomu hennar
kvikmvnda fvrir ameríska
T'-'nircra C7fnri IvSt r>',0ð há+t-
v'cí 'R'aríc;orn« a-f Ed P’illi-
van í s’~~,var-í á svofelldan
hátt: „Þegar öllu er á botn-
inn hvolft, hefur hún tekið út
sjö ára refsingu!“ En af
gremju yfir þessu, skýtur
upp nýrri öldu samúðar um-
hverfis hana.
Hún fer í 36 stunda sigur-
för til New York og verður
þeirrar hamingju aðnjótandi
að eiga símtal við Piu. Síðar
veitir Cary Grant Óskarsverð
launum viðtöku fyrir hennar
hönd, við hátíðlega athöfn í
Hollywood, fyrir bezta leik
ársins í kvenhlutverki. Sjálf
er hún þá stödd í París og er
svo örmagna af æsingi og
taugaóstyrk, að hún getur
ekki fylgzt með afhending-
unni í útvarpi, heldur tekur
inn svefntöflur og dettur útaf.
ANNAR SKILNAÐUR.
Fyrir hina endurheimtu
persónufrægð, verður Ingrid
að gjalda með hjónabandi
sínu. Rossellini er síngjarn
og hégómlegur, og kemur
heim með nýtt herfang frá
I.ndlandi, fagra, bengalska
vinkonu, sem hann eignast
barn með. Hann hefur þó lát-
ið það áður uppskátt við konu
sína í símtali, að hið nýja
hneyksli væri í vændum. En
Ingrid er orðin slíku svo vön,
að hún bregður sér hvergi, og
á flugvellinum faðmast hinir
langskildu makar innilega, —
fréttamönnum til virðingar.
Skömmu síðar skrifar hún
Steele: „Það verður léttir fyr-
ir Roberto að vera ekki leng-
ur giftur stjörnu: Einhvern-
tíma semur hann aftur stór-
kostlegar kvikmyndir. 'Við
verðum að horfast í augu við
það, að á listasviðinu vorum
við ekki hvort öðru heppileg“.
ALLT ER ÞEGAR
ÞRENNT ER.
Hér verður það ekki rætt,
er síðast hefur drifið á daga
Ingrld Bergman, svo sem end-
urfundir hennar og Piu í ást
og eindrægni, kynni þeirra
Ingrid og Lars Schmidt leik-
hússtjóra, hjónaband þeirra
og nýtt vandamál varðandi
rétt hennar til barna þeirra
Rosselini. En við skulum til-
færa hér nokkur orð úr bréfi
til Steele: „Lars er fyrsti ó-
eigingjarni maðurinn, sem ég
hefi kynnst. Mörgum mun of-
bjóða að ég skuli verða ást-
fangin svo skjótt eftir skilnað
inn. En enginn fær nokkru
•sinni að vita það, hve mörg
ár ég hefi lifað í ástleysi".
Steele lýkur bók sinni með
heimsókn þeirra hjóna til
Hollywood í apríl síðastliðn-
um, en þá hafði Ingrid Berg-
man ekki komið þangað í tíu
ár. Hún finnur Piu og forna
vini, starfsfélaga sem aldrei
höfðu brugðist henni og veita
henni innilegar viðtökur. Enn
einu sinni er hún umsetin af
blaðaljósmyndurum, en nú er
það í góðum tilgangi. Og við
hátíðaveizluna, sem gerð er
henni til heiðurs, eru þær
staddar, gróusagnahöfundarn
ir og slúðurblaðakonurnar
Hedda Hopper og Louella Par
son. Enda er Ijóst, að þrátt
fyrir allt geta kvikmyndadís-
ir ekki án þeirra verið. Hring-
urinn er loksins lokaður að
nýju.
Tilefnis til bókar Steeles er
að leita í viðleitni hans að
draga upp sanngjarna mynd
af Ingrid Bergman persónu-
lega. Ljóst dæmi þess, hversu
ómilda dóma hún hlaut í
„Heimalandi guðs“ (Gods own
country) er viðtal sem hún
átti við amerískan prest, með-
an á útlegð hennar stóð. „Þú
verður að snúa til manns þíns
aftur“, sagði hann. „Ef nauð-
svn ber til, verður þú að
skríða á fjórum fótum til hans
og biðjast fyrirgefningar. —
Því það verður þú að gera þér
ljóst að ef konur vorar sjá,
að bú iðrast ekki af öllu hjarta
— halda þær að þeim sé ieyfi-
legt að hegða sér eins“.
..En hvernig verður þá með
litla drenginn minn?“ spurði
Ingrid. „Ekki get ég farið með
hann til dr Lindströms?“
„Hann er hægt að senda á
barnaheimili. Honum verður
það fyrir bestu, að vita ekki
hverjir foreldrar hans eru“,
svaraði prestur.
Síðan Ingrid lék í kvik-
myndinni Anastasía, er hún
aftur á tindi frægðar sinnar
sem listakona. Og þessi bók
mun einnig finna henni stað
sem konu í hjörtum Banda-
ríkjamanna.
MARGRÉT TRUMAN hef
ur fyrir skömmu skrifað bók
um föður sinn. Þar segir með
al annars, að eitt sinn hafi
frú Truman verið að brenna
öll gömlu, ástarbréfin, sem
maður hennar hafði skrifað
til hennar. Truman kom að
konu sinni, þar sem hún var
að brenna bréfin, hrökk við
og sagði:
— Þetta áttu ekki að gera,
kona! Hugsaðu um sagnfræð
ingana!
Frú Truman svaraði með
hægð:
— Það er nú einmitt það,
sem ég er að gera.
! ! !
BÖLSÝNISMAÐURINN
sér aðeins dökku hliðarnar
á skýjunum, og verður þung-
ur í skapi og sannfærist um,
að óveður sé í nánd. Heim-
spekingurinn sér báðar hlið-
arnar á skýjunum og ypptir
öxlum. En bjartsýnismaður-
inn sér alls engar liliðar á
skýjunum. Hann er nefni-
lega í þeim'.
VERÐLAUNA-
KROSSGÁTA
SUNNUDAGS-
BLAÐSINS
KROSSGÁTUR liafa lengi
þótt skemmtileg dægradvöl,
en það gildir samu máli með
þær sem annað: Þær hafa
breytzt í seinni tíð, — til mik-
illa bóta að flestra dómi.
SUNNUDAGSBLADIÐ mun
birta í hverju tölublaði kross-
gátu með liinu nýja sniði, sem
tíðkast hefur crlcndis um
nokkurt skcið og barst hing-
að fyrir skemmstu. Gátur af
þessu tagi eru í rauninni
livort tveggja í senn: kross-
gátur og myndagátur.
Tvenn verðlaun verða veitt
fyrir rétta lausn á krossgát-
unni.
* FYRSTU VERÐLAUN
ERU 200 KRÓNUR.
* ÖNNUR YERÐLAUN
ERU 100 KRÓNUR.
ílrlaúsnir spndist í lokuðu
umslagi merktu: SUNNÚ-
DAGSBLADIÐ, Alþýðuhús-
inu, Reykjavík. Dregið verð-
ur úr, ef margar réttar lausn-
ir berast.
34 Sunnudagsblaðið