Bændablaðið - 15.10.2002, Blaðsíða 7

Þriðjudagur 15. október 2002
BÆNDABLAÐIÐ
7
Bok vsentanleg í vetur
um skagfinska vetfiinga
Elísabet St. Jóhannsdóttir hefur um skeið
unnið að því að leita uppi og safna saman
skagfirskum vettlingum og láta ljósmynda
þá með útgáfu bókar í huga. Hún vonast til
að bókin komi út í vetur. Elísabet er kennari
að mennt, með handmenntakennslu sem val-
grein. Frá árinu 1988 - 1999 bjuggu hún og
fjölskylda hennar í Skagafirði. Þar starfaði
hún m.a. sem kennari við Grunnskólann að
Hólum í Hjaltadal. Nú er fjölskyldan búsett
að Laugalandi í Holtum þar sem hún er
kennari. Það má segja í sambandi við þessa
bókarhugmynd að oft velti lítil þúfa þungu
hlassi.
Upphafi var einkasafn
„Upphafið að þessu verkefhi mínu um
vettlingana má rekja til þess er ég setti upp
sýningu á vettlingasafni sem er í einkaeign.
Þegar vettlingamir voru komnir upp á vegg tók
ég myndir af þeim. Sérstaklega langaði mig að
mynda eina vettlinga sem lengi höfðu heillað
mig. Vettlingamir eru með ásaumuðu mynstri á
handarbaki og þumli. Munstrið er saumað með
fléttusaum (gamla ísl. krosssaumnum) Mér datt
í hug að gaman væri að gefa út póstkort með
mynd af þessum fallegu vettlingum. Sú
hugmynd fór svo fljótlega að vinda upp á sig.
Ég fór að heyra af fleiri vettlingum sömu gerðar
sem væru til á einkaheimilum. Það varð úr að
ég fékk þessa vettlinga lánaða og fékk Pétur I.
Bjömsson ljósmyndara á Sauðárkróki til að
mynda þá fyrir mig og ég hef nú látið mynda 16
vettlinga," segir Elísabet.
Aðstoðar óskað
Hún segir að elstu vettlingarnir sem hún
hafi fengið að mynda séu um 150 ára gamlir.
Aliir vettlingamir sem hún hefur látið mynda
eru úr Skagafirði. Fleiri vettlingum hefúr hún
frétt af, svo sem einum sem eru í Þjóðminja-
safninu.
„Ég hef fengið Sigríði Sigurðardóttir safn-
vörð í Glaumbæ í lið með mér og hún ætlar að
skrifa textann, en Pétur I. Bjömsson tekur
myndimar. Síðan er ætlunin að gefa út bók um
þessa skagfirsku vettlinga sem ég vonast til að
geti komið út í vetur. Enn eru eflaust til
vettlingar sem ég hef ekki ffétt af og gaman
væri að fá að mynda. Það væri því gaman ef
lesendur Bændablaðsins gætu hjálpað mér ef
þeir vita af svona vettlingum og væm fúsir að
leyfa okkur að mynda þá. Einnig langar mig
mikið að heyra frá þeim lesendum sem hafa
vitneskju um þetta gamla handverk," sagði
Elísabet St. Jóhannsdóttir. Símar: 487 6542 og
868 3360.
Hjúnandi nemandi li ferúamúlabraut
Lítil frétt á forsíðu síðasta tbl. Bændablaðs
um að Lúðvík Þór Blöndal á Blönduósi,
sem stundar fjarnám á ferðamálabraut í
Hólaskóla, hafi mætt til staðbundinnar
kennslu að Hólum á flugvél sinni, vakti að
vonum athygli. Það er enda ekki á hverjum
degi sem nemendur í skólum landsins
koma á eigin flugvél í skólann.
Smíðaði flugvélin
Lúðvík sagði í samtali við Bændablaðið
að hann ætti flugvélina ásamt bróður
sínum. Hún er heimasmíðuð af þeim
bræðrum en efnið fengu þeir frá Banda-
ríkjunum.
Hann segir það vandalaust að fljúga frá
Blönduósi til Hóla í góðu veðri.
„Það var þannig að við fjarnemarnir
þurftum að vera eina viku á Hólum á
dögunum. A mánudeginum var mjög gott
veður þannig að ég flaug í skólann og heim
aftur um kvöldið. A þriðjudag fór ég
akandi en svo var veðrið svo gott að næsta
dag fór ég á flugvélinni í skólann og hún
stóð bara á túninu á Hólum út vikuna og
um helgina flaug ég síðan á henni heim
aftur," sagði Lúðvík.
Hann er að vinna við trésmíðar með
fram fjarnáminu á ferðamálabraut í
Hólaskóla. Hann sagði að það blundaði í
sér að fara út í eitthvað starf tengt
ferðamálum, ef til vill eitthvað varðandi
hestamennsku. Lúðvík segir námið
spennandi og að Hólaskóli væri einstakur.
Hœtti við atvinnuflugmannsnám
Lúðvík segir að það séu komin yfir
tuttugu ár síðan hann lærði að fljúga og
einkaflugmannspróf tók hann 1980.
Flugvélina eignuðust þeir bræður árið
1996. Síðustu 3 árin segist Lúðvík þó lítið
sem ekkert hafa flogið vélinni og hún hafi
verið stopp þann tíma. En í sumar hafi
hann notað vélina mikið og sjaldan flogið
meira.
Lúðvík var spurður hvort aldrei hafi
hvarflað að honum að gerast atvinnu-
flugmaður. Hann segir svo vera og hann
hafi aðeins reynt við það en námið sé svo
dýrt að dæmið hafi ekki gengið upp.
„En í stað þess að verða atvinnu-
flugmaður þá kalla ég mig ástríðu-
flugmann," sagði Lúðvík Þór Blöndal.
Mælt af
munni fram
i bókinni Með lífið í lúkunum segir
frá því að þegar Sighvatur
Björgvinsson var heilbrigðis-
ráðherra hafi hann og Ólafur
Ólafsson landlæknir eitt sinn farið
saman á Evrópuþing Alþjóða
heilbrigðismálastofnunarinnar. Þeir
eru báöir húmoristar góðir og því
hlaut að verða til saga úr sllkri ferð.
Á þinginu voru áfengisvarnir efstar
á baugi, og fluttu margir þing-
fulltrúar áhrifaríkar ræður um
nauðsyn þess að beijast af
eldmóði gegn Bakkusi. Eftir eina
slíka ræðu hvlslaði Ólafur að
Sighvati: ,,Nú gerum við tillögu um
að sett verði varnaöarorð á
brennivínsflöskurnar." Sighvatur
varö hugsi um stund en hvíslaði
síðan til baka: „Ólafur minn,
heldurðu að það væri nú rétt? Þú
manst hvemig fór þegar þú settir
varnaðarorðin á slgarettupakkana.
Þurftirðu þá ekki að hætta að
reykja?"
Kvensemin oq niskan
Jóhannes Benjamínsson frá
Hallkelsstöðum I Borgarfirði orti
þessa vlsu sem þarfnast ekki
frekari skýringa:
Átökin I svipnum sjást
söm er eðlistlskan,
heiftarlega I karli kljást
kvensemin og nlskan.
Óhætt að láta mikið
Á þeim árum þegar menn þurftu
að fá lyfseðil frá lækni til að geta
fengiö sér brennivln starfaði
Guðmundur Magnússon, slðar
prófessor við Hl, við almenn
læknastörf. Einn af þeim fáu sem
Guðmundur lét hafa brennivíns-
lyfseöil var dr. Jón Þorkelsson.
Þegar dr. Jón vantaöi tárið sendi
hann vanalega þjónustustúlku slna
með vlsu til læknisins og var ein
þeirra svona:
Seggur, bjarga sálu þinni
sendu líkn með griökonunni.
Aldrei fer ég yfir strikið.
-Óhætt er að láta mikið.
Oq drekkur hann enn
Á bannárunum var þorstinn
þrálátur vlöa og læknis tíðum
leitaö til að ráða bót á honum. Einu
sinni kom maður úr Dölunum til
Guðmundar Guðmundssonar
læknis, sem var greiðamaöur I
þessum efnum, og bað hann um
áfengislyfseðla fyrir sig og nokkra
kunningja slna. Meöal þeirra var
Hildiþór á Harrastöðum sem
raunar var nýlátinn þegar þetta var
en hafði þótt gott I staupinu.
Guðmundur læknir fylgdist manna
best með fréttum og hafði frétt lát
Hildiþórs. Hann gaf að vlsu
lyfseðilinn út á nafn hans en sagði
um leið: ,,Og drekkur hann enn?"
iatitiuhaffi
Ég hef stundum birt vísur eftir
Stefán Jónsson, fréttamann og
síðar alþingismann. Hann lék sér
að því að yrkja I því sem hann
kallaði slitruhátt, en það er ekki á
færi allra að yrkja I þessum
bragarhætti. Stefán orti þessa vísu
um Lúðvik Jósepsson, alþingis-
mann og þáverandi formann
Alþýðubandalagsins:
Póli- jafnan töff I tík
og telst þar höfuöprýðin,
Lúð- er jafnan vaskur vík
verka- styður lýðinn.
Umsjón Sigurdór Sigurdórsson.
Netfang: ss@bondi.is