blaðið - 25.03.2006, Qupperneq 14

l^lpASA
Útgáfufélag: Ár og dagur ehf.
Stjórnarformaður: Sigurður G. Guðjónsson.
Ritstjóri: ÁsgeirSverrisson.
Fréttastjórar: Aðalbjörn Sigurðsson og Erna Kaaber.
KONURNARí SKÓLANUM
Undarlegt er það og (jafnvel) með ólíkindum að sátt skuli ríkja
um að stórbrenglaðri samfélagsmynd skuli haldið að ungum
íslendingum í mikilvægustu mótunarstofnun lýðveldisins. I
grunnskólanum á íslandi eru konur í þvílíkum meirihluta að allur þorri
nemenda elst upp við að konur sinni kennslu og umönnunarstörfum
og karlarnir .. .sennilega einna helst húsvörslu (88% húsvarða í grunn-
skólanum á íslandi eru karlar). Einhverju sinni hefði þetta kallast „stað-
alímynd" og markviss viðleitni til að viðhalda henni. Og má ekki ljóst
vera að hljóð myndi heyrast úr horni ef málum væri öfugt farið og karlar
bæru nánast allt starf uppi í grunnskólanum?
Líkt og fram kom í frétt Blaðsins á dögunum eru kennarar og stjórn-
endur í grunnskólanum nú 4.841 að tölu og eru karlmenn aðeins um
20% þess fjölda eða 959 eintök. Sérstaka athygli vekja upplýsingar í frétt-
inni þess efnis að konur séu nú 85% þeirra nema, sem stunda nám á
grunnskólabraut K.I. Það verður sumsé ekki greint að breytingar séu í
vændum á þessum vettvangi. Öðru nær.
Raunar hlýtur að vekja nokkra furðu að konur skuli sækja af slíkum
þunga inn í þessa stétt. Þegar horft er til kjara grunnskólakennara og
þó einkum þeirrar niðurlægingar, sem þessi mikilvæga stétt hefur sætt
í launabaráttu sinni á undanliðnum árum hefði mátt ætla að yngri
konur teldu þetta ekki sérlega heillandi starfsvettvang. Nokkrir helstu
ráðamenn þjóðarinnar sameinuðust um að gera lítið úr stétt grunnskóla-
kennara síðast þegar konurnar, sem hana mynda, lögðu niður störf til
að freista þess að knýja fram kjarabætur. Ekki var sú framganga for-
ustumanna þjóðarinnar til marks um nútímalega samfélagssýn eða heil-
brigða forgangsröðun.
Aukinheldur ber að halda því til skila að innan veggja grunnskólans
fer ekki einungis fram kennsla og handleiðsla eftir þroskabrautinni.
Fjarri því. íslendingar hafa nefnilega, án teljandi umræðu, náð sátt um
að best fari á því að þessum opinberu stofnunum verði falið að sjá um
uppeldi barna þeirra. Með ólíkindum má telja hvernig margvíslegum
félags - og uppeldisvanda hefur bókstaflega verið dembt yfir starfsfólk
á grunnskólastigi, án samráðs og umræðu, að sjálfsögðu.
Furðu vekur að í allri þeirri umræðu, sem fram fer um menntamál
nú um stundir, skuli ekki vera tekið á þeirri brengluðu samfélagsmynd,
sem grunnskólanemendur fá á íslandi sökum þess að karlarnir eru að
hverfa úr kennarastétt.
Auglýsingastjóri: Steinn Kári Ragnarsson. Ritstjórn & auglýsingar: Bæjarlind 14-16,201 Kópavogur.
Aðalsími: 510 3700. Símbréf áfréttadeild: 510.3701. Símbréf á auglýsingadeild: 510.3711.
Netföng: vbl@vbl.is, frettir@vbl.is, auglysingar@vbl.is.
Prentun: Prentsmiðja Morgunblaðsins. Dreifing: Islandspóstur.
Tryggðu þér áskrift að
tímaritinu Þjóðmálum
Áskrift má panta hjá Andríki á www.andriki.is
^ Þjóðviljinn
skynsamleg skrif og skætingur
daglega á www.andriki.is
14 I ÁLIT LAUGARDAGUR 25. MARS 2006 blaóió
Framsókn í andarslitrum
Islendingar hlæja dátt í hvert
sinn sem Pálmi Gestsson birtist á
skjánum í gervi stirðbusalegs og
hálfstamandi forsætisráðherra.
Sennilega hefur Spaugstofan átt
meiri þátt í því en flestir aðrir að
grafa undan Halldóri Ásgrímssyni.
Þjóðin er alltaf andsnúin fólki sem
brosir aldrei. Þess vegna lagðist hún
aldrei gegn Davíð Oddssyni sama
hvað hann gerði af sér af því hann
var fyndinn og skemmtilegur. En
Spaugstofan er búin að hamra það
inn í þjóðina að Halldór kunni ekki
að brosa. Þjóðin vill ekki forsætis-
ráðherra sem er alltaf eins og hálf-
grátandi barn á svipinn.
Ástæðan fyrir því að Pálmi Gests-
son nær að gera vikulegt stólpagrín
að forsætisráðherranum felst í því að
þjóðinni finnst svolítið hlægilegt að
Halldór Ásgrímsson sé forsætisráð-
herra. Henni finnst einhvern veginn
ankannalegt að formaður í örflokki,
sem er í svipaðri útrýmingarhættu
og geirfuglinn á sínum tíma, skuli
vera forsætisráðherra. Á tímum út-
rásar og auðsældar finnst henni það
ríma illa við stórmennskubrjálæðið
í sjálfri sér.
Þráhyggja Framsóknarflokksins
Ég held að Framsóknarflokkurinn
sé í andarslitrunum. Þegar þjóðin er
búin að fá nóg af stóriðjudraumum
þá er eina ráð flokksins að bjóða
þjóðinni álver í annan hvern fjörð.
Það fer hrollur um þjóðina þegar for-
sætisráðherrann kemur þunglyndis-
legur á svipinn í sjónvarp á hverjum
degi og á sér enga aðra framtíðarsýn
en endalausar verksmiðjur. I Alþýðu-
flokknum gamla vorum við öll virkj-
unarsinnar - en þetta er orðið að þrá-
hyggju hjá Framsóknarflokknum.
Eg held líka að flokkur sem ýtir
pólitískum þungavigtarmanni ein-
sog Árna Magnússyni út í þá ógæfu
að verða kontóristi í banka sé í háska
staddur. Eftir að Samfylkingin
breyttist í femíniskan vinstriflokk
vonaði ég að Árni yrði formaður í
Framsóknarflokknum. Þá hefði ég
kannski kosið hann. Ég hefði samt
aldrei þorað að segja frá því.
Kolbrún Bergþórsdóttir
Meira að segja Björn Ingi, vonar-
stjarnan mín í flokknum eftir að
Árni varð kontóristi, er horfinn inn
í svartholið sem umlykur Framsókn-
arflokkinn. Kona, sem var hafnað í
prófkjöri flokksins í borginni af því
hún var slæmur borgarfulltrúi, er
komin í herleiðangur gegn foryst-
unni til að hefna sín á Birni Inga.
Framsóknarflokkurinn leikur
allar sínar vonarstjörnur illa. Siv
Friðleifsdóttir var á sínum tíma
niðurlægð og svipt embætti af því
flokksforystunni þótti hún óhóf-
lega metnaðargjörn og það þurfti að
lækka í henni rostann. Svo var hún
dregin upp á dekk á ný og sett I erfið-
asta ráðuneytið. Væntanlega í þeirri
von að hún lendi í erfiðleikum sem
lama hana pólitískt.
Endalaust þorrablót
Guðni Ágústsson er eini maðurinn
sem eftir er í Framsóknarflokknum
sem þjóðinni þykir verulega vænt
um. íslendingar elska stjórnmála-
menn sem eru svolítið skrýtnir og
hafa yfirbragð þjóðlegrar sveita-
mennsku. Þegar Guðni kemur í fjöl-
miðla finnst Islendingum eins og
þeir séu staddir á endalausu þorra-
blóti. Guðni kemur fólki í gott skap,
talar íslensku sem það skilur, og er
hæfilega tækifærissinnaður eins og
þjóðin öll. En meinið er að formaður
Framsóknarflokksin ber greinilega
ekki hlýjan hug til Guðna.
Vandi Framsóknarflokksins er
sá að þar eru ekki lengur efnilegir
forystumenn í augsýn. Það er búið
að slátra þeim öllum. Næsti þáttur
í innanflokksfarsanum hjá Fram-
sókn verður að ganga frá Guðna og
síðan held ég að flokkurinn deyi.
En hvað verður þá um
Spaugstofuna?
Höfundur er blaðamaður
Klippt & skoríð
klipptogskorid@vbl.is
Athygli klippara var vakin á grein
Jóns Kaldals í Fréttablaðinu í gær.
Jón fjallar þar
á greinargóðan hátt
um þá samstöðu sem
virðist hafa myndast á
alþingi um að forðast
beri með öllum til-
tækum ráðum að ræða
hvort leita megi nýrra
lausna á vanda heil-
brigðiskerfisins. Jón segir að reynist rétt sú
yfirlýsing Sivjar Friðleifsdóttur að aðeins
eigi eftir að „jarða" hugmyndina um að ein-
staklingum verði gefinn kostur á að greiða
sérstaklega fyrir heilbrigðisþjónstu án þess
að það leiði til lakari þjónustu fyrir aðra,
lýsi það „illskiljanlegum ótta þingheims við
að ganga á hólm við stærsta úrlausnarmál
stjórnmálanna með opnum huga." Grein
sinni lýkur Jón svo:
„Umræðurumheilbrigð-
ismál munu lítið þok-
ast áfram ef þau eru
í ætt við hvernig rætt
er um trúarbrögð. Það
er hin pólitíska kúnst
að koma hjálpinni til
þeirra sem mest þurfa
á henni að halda. Ef eitt af tækifærunum til
þess felst í því að leyfa þeim sem hafa rúm
fjárráð að taka meiri þátt í kostnaði við lækn-
isþjónustuna er engin ástæða til að útiloka
þann möguleika."
Eitthvað er stefna Framsóknarflokks-
ins varðandi (búðalánasjóð á reiki.
Ef til vill
þarf að setja saman
þverpólitíska nefnd
um málið? Kristinn
H. Gunnarsson þing-
maður flokksins er
ekkert á því að breyta
eigi þessari stofnun. (
nýjasta vefpistli sínum
reiðir Sleggjan hátt til höggs og niðurstaðan
er þessi: „Stefna flokksins er að standa vörð
um Ibúðalánasjóð sem verði öflug og sjálf-
stæð lánastofnun í eigu ríkisins og njóti rík-
isábyrgðar. Stofnunin tryggi landsmönnum
jafnræði í húsnæðismálum með því að veita
hagkvæm lán. Munum það líka."