blaðið - 17.06.2006, Síða 14

blaðiö
Útgáfufélag: Árogdagurehf.
Stjórnarformaður: Sigurður G. Guðjónsson
Ritstjóri: ÁsgeirSverrisson
Fréttastjórar: Aðalbjörn Sigurðsson og Erna Kaaber.
MEIRA AF ÞVÍ SAMA?
Menn þurfa ekki að hafa dúxað í stjórnmálafræði 101 til að gera
sér ljóst að staða Sjálfstæðisflokksins er gríðarlega sterk í ís-
lenskum stjórnmálum nú um stundir. Völd flokksins eru al-
mennt og yfirleitt í ágætu samræmi við það fylgi sem hann nýtur; Sjálfstæð-
isflokkurinn er „þjóðarflokkur” fslendinga þótt ekki hafi hann (ennþá)
náð því eftirsótta takmarki að geta talist þjóðlegastur flokka. Þá kórónu
ber Framsóknarflokkurinn.
Yfirburðastaða Sjálfstæðisflokksins í höfuðstaðnum kemur ekki á óvart.
Nýr borgarstjóri, Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson, er maður virtur og vinsæll.
Merkilegra er hversu sterk staða Sjálfstæðisflokksins er á landsvísu. Þrátt
fyrir langa setu í ríkisstjórn sýndu úrslit sveitarstjórnarkosninga fram á gíf-
urlegt fylgi við þetta stjórnmálaafl. Skoðanakannanir hafa ítrekað leitt í ljós
að flokkurinn hefur bætt við sig fylgi frá því í síðustu alþingiskosningum.
Mikið rétt; skoðanakannanir eru aðeins skoðanakannanir og eina skoðana-
könnunin sem mark er á takandi er sú sem kemur upp úr kjörkössunum,
eins og stjórnmálamennirnir segir þegar andinn kemur yfir þá. Engu að
síður hlýtur sterk staða Sjálfstæðisflokksins að teljast umtalsvert afrek.
Nú hefur leiðtogi flokksins, Geir H. Haarde, tekið við embætti forsætis-
ráðherra. Enginn sanngjarn maður getur efast um að hann er vel að því
embætti kominn. Þar fer sérlega hæfur og reyndur stjórnmálamaður.
Ríkisstjórn Geirs H. Haarde hefur að vísu takmarkaðan tíma. Senn fer
í hönd harður kosningavetur og hugsanlegt er að samstarf við Framsókn-
arflokkinn og „helmingaskiptafyrirkomulagið” svonefnda, sem staðfest
hefur verið enn á ný, eigi eftir að skaða Sjálfstæðisflokkinn. Það verður
bara að koma í ljós, eins og stjórnmálamennirnir segja þegar andinn
kemur yfir þá.
Ýmsir binda vonir við að sjónarmið umburðar- og frjálslyndis fái nú
aukið vægi þegar Geir H. Haarde er kominn til valda innan flokks og
stjórnar. Hófleg bjartsýni er ráðleg í því efni. Davíð Oddsson kvartaði
undan sífellt aukinni forræðishyggju og lífsháttastjórnun í eftirminnilegu
viðtali þegar hann var á hátindi valda og áhrifa. Þrátt fyrir gríðarlegan
skriðþunga tókst þeim ágæta manni ekki að hefta markvissa þróun í átt til
barnfóstrusamfélagsins.
Eftirlitshyggja og vantrú á dómgreind og getu alþýðu manna til að ráða
eigin lífi er sameinandi fyrirbrigði í íslenskum stjórnmálum.
En nú ætti að vera lag fyrir málsvara frjáls- og umburðarlyndis að láta til
sín taka innan Sjálfstæðisflokksins. En meðal annarra orða; er þá að finna
innan fyrirtækisins?
Asgeir Sverrisson
Auglýsingastjóri: Steinn Kári Ragnarsson Ritstjórn & auglýsingar: Hádegismóum 2,110 Reykjavík
Aðalsími: 510 3700 Símbréf á fréttadeild: 510 3701 Símbréf á auglýsingadeild: 510 3711
Netföng: bladid@bladid.net, frettir@bladid.net, auglysingar@bladid.net
Prentun: Prentsmiðja Morgunblaðsins Dreifing: (slandspóstur
GRÓANDINN
|,fi,
<‘KASKER Ofí kÍHRÍl t lt
innvERmim
Ahugavert
og fræðandi
tímarit um
garðyrkju,
grænmeti,
skógrækt og W$\
skreytingar
h'i ík(íh unm
HIPPAUtfí T fíRÓoVllHÍS
'U«r,Ki r jossi,áuui \
MfíSuuAKm i tMMVw’
I* ;
Mör«'«tliMnMVMH„,,
Hi.' og nuummnc
'"MUl ' *"B,un amiúii’. .
Áskriftarsími
Auglýsingar 51 0 3744
b at >ið—
14 I ÁLIT
LAUGARDAGUR 17. JÚNÍ 2006 blaöiö
MfiTDflV, MaydAY// ViÐ mrn
* UPP&ÖtVa-v HöpuvStövWR TENGSMNETS
ísler/skra KxKlmannA. f’Errfl ER
JAFNVEÍ- EWN SVUGGfíLU&Rfl EiV í \
S, >lEFfiPI77Vl 02 RÁtU/M WK]M'tCi/RtMnz

Inn og út úr ráðuneyti
Það eru takmörk fyrir því hversu
margar innáskiptingar mega vera
í knattspyrnuleik en það virðast
engin takmörk fyrir innáskipt-
ingum í ríkisstjórn Islands. Niður-
staðan getur ekki orðið góð.
Það er satt að segja orðið æði erf-
itt að halda í við ríkisstjórnina þegar
kemur að mannabreytingum innan
hennar. Ráðherrar skjótast inn í
ráðuneyti og eru svo reknir úr þeim
aftur og aðrir settir í þeirra stað. Erf-
itt er að skýra þessar breytingar á
þann veg að þarna sé ríkisstjórnin
að huga að þjóðarhag. Það er farið
að hvarfla að manni að ríkisstjórnin
hafi engan tíma til að hugsa um
hagsmuni þjóðarinnar og líklegt er
að hún sé búin að steingleyma því
að einmitt það á að vera eitt af höf-
uðverkefnum hennar. Dyntir, geð-
vonskutilburðir og þreyta eru farin
að setja ískyggilegt mark á störf
hennar. Leiðtogar stjórnarflokk-
anna ættu að hafa sitthvað þarfara
að hugsa um en það hvaða ráðherra
þeir eigi að henda út úr ráðuneyti
þann daginn og hvern þeir eigi að fá
í hans stað. Þetta sífellda rennerí er
orðið ansi þreytandi. Ég þori varla
að hugsa til vesalings starfsmanna
nokkurra ráðuneyta sem eru sífellt
að fá nýja yfirmenn. Ef mér væri
boðið upp stöðugar innáskiptingar
á mínum vinnustað myndi ég fórna
höndum og veina: Er virkilega engin
stjórn á þessum vinnustað? Og ég
myndi sannarlega hafa þó nokkuð
til míns máls.
Stjórnlaust land
Landið virðist nokkurn veginn
stjórnlaust. Nýr forsætisráðherra
er að læra á starfið. Hann virðist
reyndar eiga erfitt með að muna að
hann er ekki lengur utanríkisráð-
herra því hann hefur tekið að sér
verkefni sem nýr utanríkisráðherra
ætti að vera að sinna, sem er varnar-
viðræður við Bandaríkjamenn. Þær
munu taka tímann sinn og starfs-
menn forsætisráðuneytisins fá því
kannski ekki oft tækifæri til að líta
yfirmann sinn augum það tæpa ár
sem hann hefur til að sanna sig í
embætti. En sennilega tók Geir Ha-
Kolbrún Bergþórsdóttir
arde þetta verk að sér af hugulsemi
við Valgerði Sverrisdóttur. Hún er
illa farinn eftir hótanir umhverf-
isverndarsinna sem sögðust vilja
drekkja henni. Haukarnir í Wash-
ington myndi sennilega leggja sálar-
líf hennar endanlega í rúst.
Tættur stjórnarflokkur
Ég hef alltaf haldið að það væri
mikið vandaverk að vera ráðherra
í ríkisstjórn. Þegar maður horfir á
vinnubrögð ríkisstjórnarinnar gæti
maður haldið að það væri lítið verk
og löðurmannlegt. Auðvitað er ekki
svo. Svo að segja hver einasti þegn
þess lands sem hefur verið út á vinnu-
markaði veit að það er enginn leikur
að hefja nýtt starf. Það tekur sannar-
lega tímann sinn að ná tökum á því.
Þess vegna mega menn ekki stunda
sífellda tilraunastarfsemi í ráðherra-
skiptingum. Og þegar menn verða
ráðherrar vegna þess eins að það
þarf að friða ákveðna kjarna innan
stjórnarflokks þá verður manni
óneitanlega um og ó. Flokkur sem
vinnur á þann veg þarf að draga sig
í hlé og fara í endurhæfingu fjarri
heimsins glaumi.
Hinn dæmigerði ráðherra
Fáir stjórnmálamenn eru jafn bros-
mildir og nýir ráðherrar á fyrstu
embættisdögunum. Þá hugsar
maður, eins og saklaust barn: Þarna
er manneskja sem vill virkilega
gera gagn og vinna fyrir þjóð sína.
Svo líða dagar, vikur og mánuðir
og nýi ráðherrann hefur gjörbreyst.
Hann er orðinn afundinn, móðgun-
argjarn og þumbaralegur. í hvert
sinn sem hann sést í fjölmiðlum ber
hann með sér að hann vilji vera alls
staðar annars staðar. Enda svarar
hann flestum gagnrýnum spurn-
ingum fjölmiðlamanna með orð-
unum: Þetta er nú bara alls ekki rétt
hjáþér...
Ráðherrar Islands eiga að vinna
fyrir fólkið í landinu en manni
finnst ansi oft að þeim standi ná-
kvæmlega á sama um fólk.
Af hverju á þjóðin að þola slíka
ráðherra?
Höfundur er blaðamaður.
Klippt & skorið
klipptogskorld@vbl.is
Undarleg fréttaskýring birtist í Morg-
unblaðinu á fimmtudag. I henni full-
yrðir blaðamaðurinn, Halla Gunn-
arsdóttir, að Mahmoud
Ahmadinejad, forseti (rans,
hafi ekki krafist þess að
ísrael yrði eytt. Halla er að
vfsaíummælisemvorulátin
falla á ráðstefnu í Teheran
sem bar nafnið: „Veröld án
síonisma," og skaut mörgum skelk í bringu.
Halla segir að vandræði með túlkun úr pers-
nesku hafi orðið til þess að orð Ahmadinejad
hafi verið oftúlkuð. Hann hafi ekki sagt að
það ætti að þurrka (srael út af kortinu en hafi
eingöngu verið að tjá ósk sína um að ísraelsk
stjórnvöld ættu að hverfa af spjöldum sög-
unnar. Blaðamaðurinn vísar til skrifa banda-
ríska prófessorsins Juan Cole um málið.
Af einhverjum ástæðum minnist Halla ekk-
ert á hversu umdeild túlkun Cole á ummælum
Ahmadinejad er. Þekktir íranskir þýðendur eins
og Sohrab Mahdavi eru ósammála túlkun
Cole og vert er að benda á,
eins og kemur fram í nýlegri
grein í New York Times, að
í opinberri enskri þýðingu
á ræðu forsetans er ávallt
talað um að þurrka fsrael út
af kortinu. Breski blaðamað-
urinn Christopher Hitchens hefur beinlínis
rökstutt áskanir sínar um að Cole hagræði
sannleikanum í rökstuðningi fyrir túlkun sinni
á orðum forsetans.
Nú er umræðan um túlkun á orðum Ahmad-
inejad afar áhugaverð. Þess vegna erfurðulegt
að Morgunblaðið fjalli aðeins um eina hlið
málsins og birtir fréttaskýringu sem byggir að-
eins á orðum umdeilds bandarísks prófessors.
Þetta er ekki síst furðulegt í Ijósi annarra um-
mæla forsetans um (srael. Enginn styr stendur
um túlkun þeirra.
Rétt er að vara þá lesendur Blaðsins
sem þykir Bítlalagið „When lm Sixty
Four" leiðinlegt við því að skrúfa frá
útvarpinu á morgun, sunnu-
dag. Sérstaklega er varasamt
að stilla á Rás2 og Bylgjuna.
Ástæðan er einföld. Paul
McCartney verður sextíu og
fjögurra ára og í Ijósi þess yf-
irgengilega frumleika sem einkennir íslenskt
dagskrárgerðarfólk má búast við þvf að lagið
verði leikið látlaust allan daginn.
orn@bladid.net