blaðið - 08.07.2006, Side 18

18 I VIÐTAL
LAUGARDAGUR 8. JÚLÍ 2006 blaöiö
Geir Jón Þórisson hefur verið
yfirlögregluþjónn í sex ár og að
margra dómi hefur hann á þeim
tíma mildað mjög ásýnd lögregl-
unnar í hugum almennings. „Þetta
var aldrei meðvitað markmið
mitt," segir hann. „Ég hef bara
reynt að vera ég sjálfur. Ég reyni
ekki að breyta mér til að þóknast
öðrum gegn betri vitund eins og
sumir vilja, ég fæ stundum ákúrur
fyrir það innan stéttarinnar. Það
breytir bara engu, ég reyni bara
að vera ég sjálfur og stend og fell
með því."
BlaÖið/Frikki
Hvernig stóð á því að þú gekkst í
lögregluna?
„Ég var verslunarstjóri í byggingar-
vöruverslun í Vestmannaeyjum og
það var legið í mér að koma í sum-
arafleysingar í lögreglunni. Það
hvarflaði ekki að mér en beiðnin
var ítrekuð og ég hugsaði með mér
að það væri kannski ekkert vitlaust
að prófa þetta. Þetta var i júnímán-
uði árið 1976 og eftir fyrstu vaktina
fann ég að þetta var mitt starf. 1
gegnum starfið kynntist ég í fyrsta
sinn drykkjumönnum og drykkju-
skap. Ég hafði aldrei kynnst slíku
áður, kom frá svo stabílu heimili.
Ég held að ég hafi innst inni hugsað
með sjálfum mér að kannski gæti
ég látið gott af mér leiða. Ég sé ekki
eftir þessu vali. Þetta er starf sem
var trúlega ætlað mér. Ég trúi því að
mönnum sé ætlað ákvéðið hlutverk
og þetta er starf sem var trúlega
ætlað mér."
Fjárfesting til frambúðar
Maður í starfi eins ogþínu hlýtur að
sjá mikla mannlega eymd. Hvað er
það versta sem þú hefur séð?
„Það versta er þegar átök eru milli
hjóna á heimili, sérstaklega á stórhá-
tíðum eins og jólum. Heimilið i rúst,
jólatréð brotið, gjafirnar tvístraðar
út um allt og matarleyfar í vaski.
Enginn hátíðarbragur og börnin
eru hágrátandi. Það er afar sárt
að verða vitni að slíku og ég mun
aldrei venjast því."
Verðurðu reiður þegar þú sérð hvað
menn hafa gert öðrum?
„Já, ég verð bæði reiður og sár. Það
er dapurlegt að horfa upp á ungt
fólk fara út af brautinni, brjóta af
sér og ánetjast fíkniefnum. Ég vil
taka fast á þeim málum í upphafi.
Ég vil ekki að þetta unga fólk safni
brotum og lendi enn dýpra í fíkni-
efnaneyslu. Ég vil koma á þannig
skipulagi að við fyrsta og annað
brot sé strax tekið á málum viðkom-
andi og hann settur í ákveðið pró-
gramm i stað þess að setja hann í
fangelsi. Það getur tekið mislangan
tíma að hjálpa viðkomandi en það
breytir engu því þetta er fjárfesting
til framtiðar. Það bætir ekki neinn
mann að loka hann inni. Það þarf
að byggja viðkomandi upp vegna
þess að það er eitthvað brotið í per-
sónuleikanum. Maður sem byrjar
að taka fíkniefni ætlar sér ekki að
verða sprautufíkill fyrir lífstið. Sá
sem tekur þátt í fyrsta innbrotinu
ætlar sér ekki að verða innbrots-
þjófur alla ævi, en hann getur lent
í aðstæðum sem hann kemst ekki
r . r íl
ut ur.
Heldurðu að allir séu færir um að
fremja glœp við ákveðnar aðstœður?
„Nei, ég held ekki. Sumir hafa ekki
þor í það. Eru litlir í sér og ganga i
burtu og ég tek ofan fyrir þeim. I
aðalatriðum er það þannig að ef
20-25 virkir afbrotamenn væru
óvirkir í dag þá myndi afbrotum á
fslandi stórfækka. Ég er auðvitað að
tala mjög gróflega en þessir 20-25
einstaklingar mynda grunnhóp af-
brotamanna og svo er hópur af fólki
sem fylgir þessum einstaklingum.
Ef við gerum grunnhópinn óvirkan
þá víkja meðreiðarsveinarnir líka af
afbrotabrautinni."
Heldurðu aðþað sé til hrein illska?
„Ég vil helst ekki trúa því. Ég trúi því
að í sál okkar sé kærleiksstrengur
en stundum er ekki spilað á hann.
Ef hann gleymist og er óvirkur þá
geta menn leiðst út í að gera það sem
þeir vita innst inni að er ekki rétt.
Svo eru til alls kyns sjúkdómar sem
deyfa persónuleika fólks þannig
að menn leiðast út í mjög alvarleg
afbrot. Þeir lifa í öðrum heimi og
Útsalan hefst mánudaginn 10. júlí kl. 9
—vEphlisHnn. v/Laugalæk
sími 553 3755