blaðið - 23.12.2006, Blaðsíða 22

22 LAUGARDAGUR 23. DESEMBER 2006
blaðið
Helga Arnardóttir fréttamaöur á RUV
Oft á síðasta
snúningi
í mínum huga eru jólin mikið stress og álag. Þau skella
yfirleitt ekki á hjá mér fyrr en jólasteikin er borin á borð
á aðfangadagskvöld. Það er sama hvað ég reyni að skipu-
leggja mig vel fyrir jólin þá endar það nær alltaf á því að
ég ríf mig upp á aðfangadagsmorgun til að kaupa síðustu
jólagjafirnar, dauðþreytt og uppgefin eftir mikla vinnu.
Fyrir jól síðustu ára hef ég alltaf verið í prófum í háskól-
anum og í vor eftir útskrift hélt ég að nú loksins ætti ég
eftir að njóta undirbúnings jólanna í ár. En nei, það er
sama sagan, ég sé fram á að rífa mig upp á aðfangadag
til að klára síðustu jólagjafakaupin auk þess að ryksuga
og keyra út pakka með bauga niður á hné. Oft eru jólin
hreint álag sem er afar sorglegt og síðan klárast þau eins
fljótt og þau hefjast. Ég verð engu að síður að monta mig
af því að ég náði þrátt fyrir mikla vinnu að baka eina sort
af smákökum og búa til jólakonfekt. Það er afrek í mínum
huga. Ég sé þó fram á bjartari tíma því ég og kærastinn
minn ætlum að vera á Húsavík yfir áramótin og það sé
ég í hillingum. Fjarlægð frá stressinu í borginni og hreint
sveitaloft verður algjör draumur. Þar ætla ég að slaka á í
faðmi tengdafjölskyldu minnar, lesa bækur, borða góðan
mat og hitta skemmtilegt fólk. Vonandi kemur jólaand-
Jólin hafa mismunandi þýðingu
í huga fólks. I augum flestra eru
þau heilög hátíð Ijóss ogfriðar sem
menn verja með síniim nánustu.
Aðrir fyllast streitu í aðdraganda
jólanna eða láta eyðslnsemi og efn-
ishyggju grt'pa sig heljartökum. Þá
má ekki heldtir gleyma þeint sem
eiga titn sárt að binda á þessunt
árstíma og verða jafnvel að eyða jól-
untini einir og yfirgefnir. Hvað eru
jólin? Blaðið lagði þessa sptirningu
fyrirfimm valinkunna einstaklinga
Jólin eru leitin
að sannleikanum
Leitin að sannleikanum gæti raunar verið
undirtitillinn að jólaguðspjallinu. Allar per-
sónurnar í þeirri sögu eru að leita að vettvangi
lífsins. Veraldlegar aðstæður þeirra, hirð-
anna, vitringanna, Maríu og Jósefs eru ólíkar
en hjörtun leita þess sama, þ.e. sannleika og
frelsis. Það sama á við um okkur, nútíma-
manneskjurnar, veraldlegar aðstæður okkar
eru sannarlega ólíkar, veraldlegar þarfir okk-
ar eru mismunandi en hjörtun þrá það sama,
að lifa í sannleika og frelsi. Undirbúningur
okkar fyrir jólin undirstrikar þetta, meira að
segja jólaösin í Kringlunni og Smáralindinni
sannar það að við erum að leita. Okkur gengur
í raun gott eitt til í öllu stressinu og asanum,
við erum að leita, jafnvel þar sem við stöndum
sveitt í Bónus með hamborgarhrygginn í ann-
arri hendi og maltið í hinni eins og fátækir fjár-
hirðar. Og svo rennur aðfangadagur upp, við
horfum á ástvini okkar í þakklæti , heyrum
jólaguðspjallið lesið, hlustum á Heims um ból
og þá lýkst það upp fyrir okkur að þetta var
það sem við vorum að leita að, þessi tilfinning,
að tilheyra Guði og mönnum.
Jólin eru að
finna ftið í sálinni
Jólin eru að finna frið í sál og líkama. Ég ætla
að finna þennan frið og kærleika og hef valið
mér að gera það í paradís á jörð sem er Hauka-
dalur í Dýrafirði. Þangað er ég kominn til að
dvelja hjá 79 ára gamalli fóstru minni og við er-
um hér tvö í dalnum ásamt tíkinni og fjórum
hestum. Húsið hennar er uppljómað og er eins
ævintýrahöll þegar ekið er að því í myrkrinu og
jólin eru löngu komin hingað. Hérna finn ég fyr-
ir miklum friði og ég ætla að nota tímann um
jólin til að líta um öxl og fram á veginn. Ég hef
fyrir nokkru síðan fundið fyrir innri ró en hér
er endalaus friður og fegurð til viðbótar. Þetta
eru fjórðu jólin sem ég eyði hér í Haukadalnum
og ég kann því einstaklega vel.
Nú fyrir jólin hef ég tekið þátt í öllu lífsgæða-
kapphlaupinú og erlinum sem fylgja nútímajól-
um. Ég er hræddur um það séu margir sem
týna sjálfum sér í þessum erli og endalausa
kapphlaupi. Það er líka miskilningur að dýrar
gjafir séu það sem færir fólk saman og treystir
fjölskyldubönd. Börnin verða ekkert kátari eða
glaðari ef gjafirnar eru dýrar. Það er að sjálf-
sögðu gaman að gefa og þiggja en það er ekki
hægt að kaupa sér friðþægingu og hamingju.
Á rólegu
nótunum
Jólin eru fyrst og fremst hátíð í mínum huga.
Þau eru náttúrlega hátíð Ijóss og friðar. Mér
finnst þau líka vera tími nýrra tækifæra fyrir
mann og opna fyrir nýja möguleika í lífinu.
Hjá okkur tónlistarmönnum er þetta yfir-
leitt mikill annatími en ég er samt búin að
vera frekar á rólegu nótunum núna. Ég er
búin að vera úti í Bandaríkjunum í svolítinn
tfma þannig að það eru ekki allir sem vita að
ég er komin heim. Þess vegna er búið að vera
frekar rólegt hjá mér núna þó að ég hafi tekið
að mér einstaka verkefni. Þetta er sennilega í
fyrsta skipti í ein tíu eða tólf ár sem svo háttar
til þannig að ég ætla að reyna að njóta þess til
hins ýtrasta.
Hvað jólahefðir varðar fer ég alltaf í kirkju
á aðfangadag og í jólaboð hjá systur minni á
annan í jólum. Þá finnst mér líka alveg ómiss-
andi að syngja Heims um ból á jólunum. Ég
verð að gera það.
Svo sendi ég alltaf að minnsta kosti eitt jóla-
kort og sú heppna er Kristrún vinkona mín á
ísafirði. Ég reyni að minnsta kosti að koma því
í verk.
Ljósið í myrkrinu
og að næra sálina
Fyrir mér eru jólin leið til að lýsa upp
skammdegið. Norræn jól voru í öndverðu
einhvers konar skammdegishátíð og orðið jól
kemur þegar fyrir i heiðnum sið en var þá not-
að um miðvetrarblót eða sólhvarfahátíð.
Að lífga upp á þennan árstíma er því siður
sem hefur komist snemma á. Menn hafa fund-
ið að í my rkrinu og kuldanum dugði fátt betur
til að ylja sér um hjartarætur og næra sálina
en góður mannfagnaður þar sem var etið,
drukkið og haft gaman.
Sama undir hvaða formerkjum hátíðarhöld-
in eru haldin eða í hvaða búningi þau eru,
held ég að þau geri öllum gott.
Hver hefur sinn siðinn á en skammdegis-
hátíðin mfn er partí með fjölskyldunni. Við
klæðum okkur upp, borðum rjúpu og opnum
gjafir. Að því loknu finnst mér best að skríða
undir sæng með jólabækurnar og konfekt-
kassa og lesa langt fram á morgun.
Mér finnst jólaskraut vel til þess fallið að
lýsa upp myrkrið. Ég hef mjög gaman af öllu
mest „takkí“ skrautinu.
I
I
I
!
I
I
I
I