blaðið - 20.01.2007, Qupperneq 31

blaðið
LAUGARDAGUR 20. JANÖAR 2007 35
Halla Gunnarsdóttir
Finnast svið góð
„Ég er ekki búin að ákveða hvort ég
ætla að fara á þorrablót,” segir Halla
Gunnarsdóttir, þingfréttaritari
Morgunblaðsins, sem er í framboði
þessa dagana til formanns Knatt-
spyrnusambands íslands auk Jafets
Olafssonar og Geirs Þorsteinssonar.
,Ætli ég reyni ekki að fara á þorra-
blót. Mér finnst þorramatur mjög
góður og borða hann allan. Ég er þó
þátt í blótinu. Ég borða hrútspunga
jafnt sem hákarl og svið og svo hrein-
lega allt sem í boði er.”
„Mér finnast þorrablót afar
skemmtileg hefð og virkilega gam-
an að sækja slíkar matarveislur þar
sem fólk kemur saman í þeim eina
tilgangi að borða mat og tala um
mat. Sem er í raun afar fyndið í
sjálfu sér.”
ekki að hlaupa mikið á eftir þessum
mat á öðrum árstímum, er ekki það
sólgin í hann. Nema kannski svið en
þau finnast mér mjög góð og er hálf
manneskja fái ég mér ekki svið einu
sinni til tvisvar á ári. Fyrir stuttu tók
ég tímabil þar sem ég borðaði ekki
kjöt en svið voru þar undanskilin og
ég leyfði mér að borða þau. Annars
borða ég allt saman og tek fullan
Nú er tími þorrablót-
attiia og flestir fara
á að minnsta kosti
eitt, hvort sem það
er nteð vinahópnum,
fjölskyldu eða satn-
starfsmönnum. Blaðið
ræddi viðfintm þekkta
einstaklinga og spurði
þá hvort þeir ætli að
blóta þorra.
Þorrinn mánuður
karlmennskunnar

Ekki bara
stemningin
„Ég fór á herrakvöld Fylkis í gærkvöldi
þar sem ég borðaði mikið af þorramat,"
segir Gísli Marteinn Baldursson, borg-
arfulltrúi Sjálfstæðisflokksins. Hann
segist borða allan þorramat fyrir utan
lundabagga. „Ég hef aldrei getað komist
upp á lagið með það. Þeir eru á einhvern
hátt eins og hörð fita. En hrútspungarnir
og súrmetið er að mínu mati mjög gott,“
segir Gísli og segist aðspurður ekki geta
gert upp á milli hvað sé í uppáhaldi hjá
sér. „Það er allt frá harðfiski yfir í hrúts-
punga.“
Gísli segist fara á þorrablót á hverju
ári og stundum oftar en einu sinni. „Ég
fer með vinum mínum upp í bústað og
við tökum með okkur þorramat. Síðan
eru alltaf einhver þorrablót sem manni
er boðið í hér í bænum. Lengi vel var ég
veislustjóri í þorrablótum og er það enn.
Það endar oftast þannig að ég hef farið
á mörg þorrablót áður en þorranum lýk-
ur.“
Þrátt fyrir að yngri kynslóðin sé ekki
ýkja hrifin af þorramat vill Gísli Mar-
teinn ólmur halda í þennan sið. „Þetta
er skemmtilegur og þjóðlegur siður. Mér
finnst hann raunverulega góður því ég er
ekki að fara á þorrablót og pína matinn
ofan í mig stemningarinnar vegna."
Á þorrablót
sem veislustjóri
„Ég fer hugsanlega á eitt þorrablót og
verð þar í hlutverki veislustjóra. Veislu-
stjórn á þorrablótum fylgir sömu reglum
og veislustjórn yfirleitt; það er að allir fái
nóg að borða og drekka. Þannig snýst vel-
heppnuð veislustjórn á þorrablóti um að
allir fái pungana sína og nóg af snafs með.
Það er annars alltaf skemmtileg stemning
á þorrablótum svona karlastemning og
menn að metast um hvað þeir geta borðað
mikið af súrum mat. Ég er það öruggur
með mína karlmennsku að ég læt slíkan
meting alveg eiga sig. Ég er reyndar ekkert
mikið fyrir þorramatinn og sérstaklega
ekki súrmatinn, hann gerir ekkert fyrir
mig. Ég borða allt nema það sem súrt er og
þótt mér finnist síld og slátur alveg herra-
mannsmatur finnst mér súrmaturinn oft á
tíðum á bragðið eins og hann hafi gleymst
á bak við skáp í langan tíma.“
„Ég fer á mitt þorrablót í minni heimasveit,
Lundarreykjadal, og ég er búinn að hafna
tveimur til þremur þorrablótum í Danmörku
til að komast þangað. Ég held að öll Islendinga-
félögin séu á sama kvöldi þarna úti. Þorrinn
er náttúrlega mánuður karlmennskunnar og
um leið sveitamennskunnar sem er nú einn og
sami hluturinn. Þetta er mjög skemmtilegur
tími og þetta er besti tími ársins í mínum huga,
enda er ég fæddur á þorranum. Ég reikna með
því að fara á fjögur eða fimm þorrablót þetta
árið.
Ég get étið endalaust af þorramatnum.
Reyktur rnagáll er bestur og svo náttúrlega
hangikjötið og sviðasultan. Ég borða reyndar
sviðasultu allt árið, ég nota hana oft í staðinn
fyrir að krydda einhverja samloku til að borða
í bílnum á leiðinni. Það er í rauninni ekkert
sem mér finnst vont af þorramatnum.
Það er fjöldinn allur af skemmtilegum minn-
ingum frá þorrablótum. Það sem er sennilega
eftirminnilegasta þorrablótið sem ég man eft-
ir var í minni heimasveit fyrir nokkuð mörg-
um árum. Þá var mikil ófærð og maturinn var
ekki kominn í hús fyrr en um miðnætti. Þá var
ekki byrjað að dansa fyrr en um tvö eða þrjú
og það var dansað til sjö um morguninn. Það
var eitthvert besta þorrablót sem ég hef farið
á.“
Horfi bara á
hrútspungana
„Ég fer í þorrablót í heimahúsi,” segir
Helga Mogensen hjá Maður lifandi. „Ég
hef gert það nærri því á hverju ári þrátt
fyrir að vera ekki yfir mig hrifin af þorra-
mat. Félagsskapurinn er skemmtilegur og
það nægir mér. Ég get því miður ekki borð-
að allan þorramat og er eins og litlu börn-
in, fæ mér bara flatkökur og hangikjöt. Til
dæmis hef ég bara sleppt hrútspungunum
og læt mér nægja að horfa á þá. En ég get
borðað rófustöppuna, kartöflustöppuna
og blóðmörinn og lifrarpylsan finnst mér
ágætur matur. Hákarl hef ég oft smakkað,
geri tilraun með það hvert ár en ekki hef-
ur verið af því góður árangur. Ég borða
heldur ekki svið í dag en það gerði ég þeg-
ar ég var yngri og í minningunni eru þau
góð.
Ástæðan fyrir því að ég borða ekki þorra-
mat er ekki sú að hann sé óhollur, matur
sem er geymdur í mysu er það sennilega
ekki. Ég hef bara ekki farið í kjölinn á því
og kynnt mér innihaldið. En það er bara
svo margt annað í boði í dag og ég hlýt
að vera matvönd. Þorrinn er skemmtileg
hefð sem vert er að halda í og félagsskapur-
inn á þorrablótum það allra besta.