Fréttablaðið - 29.03.2012, Blaðsíða 20

Fréttablaðið - 29.03.2012, Blaðsíða 20
20 29. mars 2012 FIMMTUDAGUR FRÁ DEGI TIL DAGS greinar@frettabladid.is ÚTGÁFUFÉLAG: 365 miðlar ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Ingibjörg S. Pálmadóttir FORSTJÓRI OG ÚTGÁFUSTJÓRI: Ari Edwald RITSTJÓRI: Ólafur Þ. Stephensen olafur@frettabladid.is AÐSTOÐARRITSTJÓRI: Steinunn Stefánsdóttir steinunn@frettabladid.is Fréttablaðið kemur út í 90.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslunum á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Issn 1670-3871 Það var sagt frá því nýlega að nýtt stjórn-málaafl væri orðið til. Dögun heitir það en einhverjir fjölmiðlungar skröfuðu um nýja Dögun væntanlega í þeim dúr að hér væri nýtt stjórnmálaafl á ferðinni. Þannig vill til að Ný dögun er ekki nýtt nafn heldur hefur loðað í aldarfjórðung við samtök um sorg og sorgarviðbrögð. Og þessi samtök ræða aldeilis ekki um póli- tík, heldur ekki um trúarpólitík heldur þá sammannlegu reynslu sem sorg heitir og missir. Þetta eru samtök fólks sem hefur misst og syrgir og þess fagfólks sem af veikum mætti reynir að styðja syrgjendur á sorgargöngunni. Og þó getum við sagt að jafnvel á þeim vettvangi þar sem syrgjendur og fagfólk sameinast um að styðja aðra í sorginni fylgi líka pólitík. Pólitík fjallar nefnilega um það hvers konar þjóðfélag við byggjum. Pólitík snýst m.a. um það hvort okkur beri sem samfélagi að styðja þau sem orðið hafa fyrir áföllum – eða hvort við skiljum fólk eftir í sárum sínum og göngum fram hjá. Hér má minna á að pólitíkin þessa daga er mjög upptekin af því að styðja við fólk sem hefur orðið illa úti í hruninu og er það vel. Missir þeirra sem hafa séð á eftir nánum ættingjum eða ástvinum í gröfina ótímabært, jafnvel á snöggu augabragði er langtum meiri en þeirra sem aðeins hafa misst fjármuni. Reynsla þeirra sem hafa misst hvoru tveggja kennir okkur það. Og sorgin bakar þeim sem eftir lifa oft heilsu- tjón, jafnvel örorku og atvinnumissi ofan í kaupið. Þar fyrir utan hafa syrgjendur sjaldnast mátt til að berjast fyrir málstað sínum um stuðning – um hjálp okkar hinna við að reisa líf sitt við á nýjan leik. Ég óska Dögun sem og hverju því stjórn- málaafli sem lætur sér annt um velferð náungans alls hins besta. Um leið minni ég þau sem helga krafta sína pólitíkinni á grunngildi náungakærleiks og umhyggju sem eru kannski mikilvægustu gildin í okkar samfélagi þegar dýpst er skoðað. FRÉTTABLAÐIÐ Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík SÍMI: 512 5000, ritstjorn@frettabladid.is FRÉTTASTJÓRAR: Arndís Þorgeirsdóttir arndis@frettabladid.is, Kristján Hjálmarsson, kristjan@frettabladid.is Trausti Hafliðason trausti@frettabladid.is og Atli Fannar Bjarkason (dægurmál) atlifannar@frettabladid.is HELGAREFNI: Sigríður Björg Tómasdóttir, ritstjórnarfulltrúi, sigridur@frettabladid.is MENNING: Bergsteinn Sigurðsson bergsteinn@frettabladid.is ALLT OG SÉRBLÖÐ: Roald Eyvindsson roald@frettabladid.is og Sólveig Gísladóttir solveig@frettabladid.is ÍÞRÓTTIR: Sigurður Elvar Þórólfsson seth@frettabladid.is LJÓSMYNDIR: Pjetur Sigurðsson pjetur@frettabladid.is FRAMLEIÐSLUSTJÓRI: Kolbrún Ingibergsdóttir kolbrun@frettabladid.is HALLDÓR Þannig vill til að Ný dögun er ekki nýtt nafn heldur hefur loðað í aldar- fjórðung við samtök um sorg og sorgarviðbrögð. Dögun – Ný dögun Samfélags- mál Halldór Reynisson prestur og for- maður Nýrrar dögunar, samtaka um sorg og sorgarviðbrögð F réttablaðið greindi frá því í gær að höfuðstóll gengis- tryggðra lána væri um helmingur af höfuðstól jafnhárra verðtryggðra lána ef miðað er við að bæði lánin hafi verið jafnhá og tekin í júní 2002. Samkvæmt útreikningum sem KPMG vann fyrir Helga Hjörvar, formann efnahags- og viðskiptanefndar, stendur tíu milljóna króna verðtryggt lán sem tekið var fyrir tæpum tíu árum í 15,3 milljónum króna í dag. Sam- bærilegt gengistryggt lán stendur í tæpum átta milljónum króna. Frá því að krónan var sett á flot árið 2001 flökti hún eins og hjartalínurit. Þeir sem tóku gengis tryggð lán voru enda varaðir við því að þeir þyrftu að vera viðbúnir sveiflum. Í staðinn fengu þeir 2-5% óverð- tryggða vexti á lánum. Þessi hópur myndaði eign mun hraðar en allir aðrir og því var eftir miklu að slægjast ef veðmálið gengi upp. Sem það gerði á endanum. Ástæðuna er auðvitað að finna í gengislánadómum Hæstaréttar, sem hefur dæmt þau ólögleg. Vegna þeirra dóma höfðu erlend fast- eignalán verið færð niður um 108 milljarða króna um síðustu ára- mót. Erlend bílalán höfðu verið lækkuð um 38,5 milljarða króna. Til viðbótar reikna stóru bankarnir þrír með því að gengislána- dómur Hæstaréttar frá 15. febrúar síðastliðnum muni kosta þá 64 milljarða króna til viðbótar. Raunvextir gengislána urðu við þetta neikvæðir og staða gengislánataka hefur snúist frá því að vera ómöguleg í að veita þeim forskot á alla aðra í samfélaginu í eignamyndunarkapphlaupinu. Við vitnaleiðslur fyrir Landsdómi nýverið kom iðulega fram það mat embættismanna og eftirlitsaðila að hinn ofsafengni vöxtur íslenska fjármálakerfisins hefði fyrst og síðast verið tilkominn vegna fordæmalauss aðgengis að ódýru lánsfé. Það lánsfé var að töluverðu leyti lánað til íslenskra athafnamanna í landvinninga- hug. Þar var ítrekað fullyrt að erlendum aðilum hafi þótt íslensku útrásar mennirnir hafa keypt þau fyrirtæki sem þeir keyptu erlendis allt of dýru verði. Sama hafi átt við um þær innlendu eignir sem þeir fjárfestu í. Eftir hrun hefur enda þurft að afskrifa á bilinu 70-80% af skuldum fjárfestingar- og eignarhaldsfélaga. Niðurfærslan nemur samtals tæplega 390 milljörðum króna. Þessar afskriftir virðast ekki hafa haft mikil áhrif á persónulega hagi þeirra sem stóðu að baki þessum félögum. Þeir virðast hafa komið sér upp myndar- legum varasjóðum og eignum skráðum á aðrar kennitölur í gegnum arðgreiðslur, laun eða lántökur án ábyrgða sem þeir gengu frá á uppgangstímunum. Þeir sem fóru langverst út úr íslenska hruninu voru þeir sem skulduðu minnst eða ekkert og tóku litla áhættu. Þeir sem lögðu sparifé sitt í húsnæði eða bifreiðar í stað þess að skuldsetja sig upp í rjáfur. Það er hópurinn sem axlar afleiðingarnar í gegnum verðbólgu og hefur séð eignir sínar étast upp vegna hennar. Og hvaða lærdóm er þá hægt að draga af hruninu? Varla annan en þann að skynsamlegast sé að vera óskynsamur. Því meiri ráðdeild sem sýnd er í ákvarðanatökum því meiri líkur eru á því að þær setji viðkomandi í verri fjárhagslegri stöðu til framtíðar. Lærdómurinn er að það er alltaf best að fara allur inn, grípa hvert tækifæri til að skuldsetja sig og huga að afleiðingunum eftir á. Og hann er hræðilegt veganesti fyrir komandi kynslóðir. Það er skynsamlegt að vera óskynsamur: Verðlaunuð áhætta Þórður Snær Júlíusson thordur@frettabladid.is SKOÐUN Vinsælda notið Mælt var fyrir frumvarpi um breytingar á stjórn fiskveiða á þingi í gær. Athygli vekur að ráðherra sjávarútvegsmála, Steingrímur J. Sigfússon, er staddur í Kanada og mælti hvorki fyrir frum- varpinu né tók þátt í umræðum um það. Katrín Jakobsdóttir, sitjandi sjávarútvegs- ráðherra, mælti fyrir frumvarpinu, en hún er vinsælasti ráðherrann samkvæmt könnunum. Kannski eitthvað af vinsældum Katrínar hafi átt að sytra yfir á hið umdeilda frumvarp. Talað til samflokksmanna Sjálfstæðismenn voru ósáttir og gáfu lítið fyrir það að Katrín hefði setið í ráðherranefnd um málið og væri starfandi sjávarútvegs- ráðherra. Þeir vildu fresta umræðunni þannig að Steingrímur gæti leitt hana. Ragnheiður Ríkharðsdóttir sat á stóli forseta Alþingis í gær. Henni virtist leiðast þófið og sagði skýrum rómi að það skipti engu máli hve margir þingmenn tjáðu sig; umræðan færi fram og Katrín mundi mæla fyrir málinu. Samflokksmenn hlusta ekki Samflokksmenn hennar hlustuðu þó lítið á ráðleggingar forseta Alþingis, þó samflokksmaður þeirra væri. Þeir komu hver á fætur öðrum í pontu og ræddu nauðsyn þess að gera öfugt við það sem Ragnheiður hafði tilkynnt að gert yrði. Einstaka stjórnarliði fann sig svo knúinn til að eyða tíma Alþingis í að benda á að með þessu væru Sjálfstæðis- menn að eyða tíma Alþingis. Á þessu stóð í um það bil hálf- tíma. Óljóst er hve mikið virðing þingsins jókst á meðan. kolbeinn@frettabladid.is
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.