Fréttablaðið - 04.05.2012, Síða 17

Fréttablaðið - 04.05.2012, Síða 17
FÖSTUDAGUR 4. maí 2012 17 Austurrískur laganemi, Max Scherns, bað Facebook um að senda sér allar persónuupp- lýsingarnar sem samskiptasíð- an geymdi um sig en á því átti hann rétt samkvæmt evrópsk- um lögum. Scherns fékk sendan geisladisk með yfir tólf hundruð skjölum um hvenær hann hefði loggað sig inn, hvað hann hefði sagt við hvern, í hvern hann hefði potað, hvað hann hefði lækað og hvar myndir sem hann og vinir hans settu inn á vefinn væru teknar og margt fleira. Ekkert af þessu ætti að koma okkur sérlega á óvart. Flest af því sem fólk gerir á Facebook og öðrum samskiptasíðum er auðvit- að geymt. Margt af því er notað í þágu þeirra fyrirtækja sem gögnin geyma. Fyrirtækin nota gögnin til dæmis til að persónu- sníða auglýsingar að áhugasviði hvers og eins. Þær auglýsingar sem runnu í gegnum gmailið mitt í morgun tengdust útihlaupum, tungumálanámi og IKEA; neyð- arlega nákvæm lýsing á persónu- leika mínum. Lönd fara ólíkt að þegar kemur að aðgengi almennings að pers- ónuupplýsingum og heimildum til hvers kyns söfnunar þeirra. Í Póllandi, þar sem ég þekki aðeins til, virðist vernd persónuupplýs- inga almennt vera tekin alvar- legar heldur en á Íslandi. Þannig eru sjaldnast nöfn á dyrabjöllum eða póstkössum. Þá er heldur ekki að finna neinar símaskrár sambærilegar Já.is að umfangi, og þær sem til eru bjóða upp á mjög takmarkaða leitarmögu- leika. Fái menn ekki persónulega símanúmerið hjá einhverjum þá er ólíklegt að þeir finni það með öðrum leiðum. Á Íslandi er staðan önnur. Þjóð- skráin er opin upp á gátt. Auð- veldlega má komast að því hvar hver og einn býr, hver býr þar með honum, og hvenær þeir allir eru fæddir. Samkvæmt reglu- gerðum er mönnum beinlínis skylt að setja nöfn á bréfalúgur svo allir viti hver búi í viðkom- andi íbúð. Margt af þessu getur haft praktíska kosti en hefur líka þau áhrif að þeir sem vilja hnýs- ast um einkalíf annarra rekast ekki á marga veggi. Það kemur okkur nákvæm- lega ekkert við hvar Jóhanna Sigurðardóttir á heima. Einhver hálfviti sem ætlaði að sprengja sprengju við íbúð hennar kunni ekki nógu vel á netið til að finna heimilisfangið. Við getum þá rétt ímyndað okkur hvaða skaða ein- hver reyndari netverji með ein- beittari brotavilja gæti valdið. Vonandi að við þurfum ekki að komast að því af illri raun. En þetta hefur í raun þegar valdið vandræðum. Eitthvað lið mætti til dæmis heim til Þorgerð- ar Katrínar og kúgaði hana til að segja af sér varaformennsku í Sjálfstæðisflokknum. Aðrir íslenskir stjórnmálamenn hafa lent í svipuðu. Kannski má með einhverjum hætti reyna að halda því fram að þeir sem gerast opin- berar persónur geti ekki gert sömu væntingar til einkalífs en aðrir. Engu að síður þá getur það ekki talist boðleg baráttuaðferð að láta kyndlaskríl hræða kjörna fulltrúa og fjölskyldur þeirra með því að taka sér stöðu fyrir utan heimili þeirra. Fullt af öðru fólki hefur svo alls ekkert gert til að afsala sér rétti til einkalífs og hinar opnu upplýsingar um heimilisföng geta auðveldlega valdið því þján- ingum. Fólk ræður því ekki að börn þeirra leiðast út í neyslu og skulda glæpamönnum peninga. Fólk ræður því ekki endilega hvort það verður vitni að glæp. Eða hvort það verður fórnarlamb glæps. Við Íslendingar höfum gjarnan stært okkur af því að hér á landi sé allt svo opið og saklaust að hér séu forsætisráðherrar og borgar- stjórar auðfundnir í símaskrám. Það er spurning hvort við þurfum ekki að endurskoða þá sýn. Hið mikla magn af persónuupplýsing- um sem fólk dreifir á hvers kyns samskiptasíðum gefur vissulega til kynna að flestir Íslendingar séu, enn sem komið er, tiltölu- lega áhugalitlir um eigin pers- ónuvernd, eða í það minnsta meti kosti þess að aðrir viti mikið um þá meira en gallana. Það er í sjálfu sér gott og bless- að ef fólk ræður því sjálft. Ríkið ætti hins vegar ekki að veita öllum sem vilja greiðan aðgang að viðkvæmum upplýsingum um einkahagi fólks. Endurskoða ætti opinbera birtingu á heimilisföng- um manna, fjölskylduaðstæðum þeirra og tekjum. Allt of mikið uppi á borðinu Pawel Bartoszek stærðfræðingur Í DAG Við Íslendingar höfum gjarnan stært okkur af því að hér á landi sé allt svo opið og saklaust að hér séu forsætisráð- herrar og borgarstjórar auðfundnir í símaskrám. AF NETINU Hætt við Það pirraði mig t.d. alveg gríðarlega þegar Guðrúnu Pétursdóttur var leyft að draga forsetaframboð sitt til baka 1996. Guðrún skilaði inn fram- boði, utankjörfundaratkvæða- greiðslan var í fullum gangi og kjörfrestur löngu liðinn, þegar Guðrún bara hætti – augljós- lega af strategískum ástæðum. Ekkert í lögunum um forseta- kosningar gaf til kynna að það væri heimilt – samt ákvað landskjörstjórn að taka ósk hennar gilda og endurprenta kjörseðla. Þetta var galin ákvörðun og fullkomin lögleysa. Eina rétta leiðin var að segja Guðrúnu að hún mætti gefa út allar heimsins tilkynningar um að hún vildi ekki fá atkvæði – en nafnið yrði látið standa. Vestanhafs eru dæmi um að dauðir menn hafi verið á kjör- seðlum og jafnvel náð kjöri (sem átti sér reyndar flóknar pólitískar skýringar). Þar skilja menn nefnilega hugtakið fram- boðsfrestur – og að það að skila inn framboði er endanleg aðgerð. blogg.smugan.is/stefan Stefán Pálsson Furðuleg forgangsröðun á þingi og endursýningar Tvö stór mál komu alltof seint inn í þingið þ.e. sjávarútvegs- málin og rammaáætlun. Þau mál eru komin til atvinnu- veganefndar til umfjöllunar en vegna þess hve seint þau komu til þingins er útilokað að nefndin nái að klára bæði málin þannig að sómi sé af. Ríkisstjórnin virðist líta á alþingi sem afgreiðslustofnun sem ekki eigi að þvælast fyrir þeim málum sem hún kemur með. Hlutverk alþingis er að setja lög og vanda til við lagasetninguna. Það er vitanlega alveg hægt að afgreiða þessi stóru mál án þess að ræða þau á nokkurn hátt en er það virkilega þannig sem á að vinna? Stjórnarandstaðan hefur hvað eftir annað kvartað yfir þessum vinnubrögðum en á það hefur ekki verið hlustað. Alþingi er að verða eins og Ríkissjónvarpið, mikið um endursýningar. Nú eru að hefj- ast endursýningar á þátttaröð- inni „Breytum stjórnarskránni – bara af því bara“. gunnarbragi.is Gunnar Bragi Sveinsson Bílabúð Benna - Tangarhöfða 8 - Reykjavík - S: 590 2000 / 590 2045 - www.benni.is Nesdekk - Fiskislóð 30 - Reykjavík - S: 561 4110 / Nesdekk - Njarðarbraut 9 - Reykjanesbæ - S: 420 3333 Umboðsmenn um land allt - Upplýsingar í síma 590 2000 Sérfræðingar í bílum Reykjanesb æ Reykjavík INTERSTATE TOURING IST - INTERSTATE SPORT IXT ÓDÝR OG UMHVERFISVÆN GÆÐADEKK INTERSTATE hjólbarðar eru framleiddir úr umhverfisvænni olíu INTERSTATE hjólbarðar eru þekktir á heimsvísu fyrir mikil gæði og hagstætt verð Skoða ðu de kkjaúr valið! w ww.be nni.is/ dekk

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.