Fréttatíminn - 27.07.2012, Blaðsíða 16

gerendur, konur með frábærar hug-
myndir sem þær langaði að gera að
veruleika og margar létu draumana
rætast. Ég aftur á móti fór að trúa
því að ég væri kannski bara best
geymd uppi á sviði og stakk því
þessari fínu viðskiptaáætlun minni
ofan í skúffu og skellti mér í söng-
nám til Danmerkur og sé sko ekki
eftir því, enda allt verið upp á við
síðan hjá dömunni. En draumur-
inn um að opna verslun blundaði
alltaf í mér og ég er með ólæknandi
ástríðu fyrir því að gera upp gömul
húsgögn og dúlla í kringum mig og
mína. Ég fór í Góða hirðinn, fann
spegla, ramma, skápa og hillur sem
ég dundaði mér við að gera upp,
pússa og mála. Öll húsgögn hér
inni eru semsagt gamlar mublur
sem ég hef gert upp. Varðandi
rammana sem við seljum hér, þá
var auðvitað ómögulegt að hafa
tóma ramma á veggjunum, svo
ég fór í fjölskyldualbúmið og fann
eldgamlar myndir af fínum frúm,
gamlar blaðaauglýsingar og annað
til að lífga upp á þetta.“
Til að vera smart þarf að vera
púkó
Þegar ég kom í verslunina til að
hitta Heru Björk var hún að útrétta
úti í bæ, sem var mjög gott því á
móti mér tók elskulegur maður
sem færði mér ískalt vatn meðan ég
skoðaði þær fimm hundruð vöru-
tegundir sem fást í versluninni.
Þegar Hera Björk hafði sest hjá mér
spurði ég hana hver þessi elskulegi
maður væri?
„Þetta er ástkær eiginmaður
minn, Halldór Eiríksson,“ segir hún
brosandi. „Hann er í atvinnuleit og
afar gott að hafa hann hér til að-
stoðar á meðan sú leit stendur enn
yfir. – Upprunalega hugmyndin
að versluninni var einhvers konar
fataverslun – síðan þróaðist hún og
breyttist ögn í átt að því að verða
það sem oft er kallað „lífstílsversl-
un“, gjafavara í bland við fatnað og
innanstokksmuni og einhvern veg-
inn tókst okkur að hafa búðina ná-
kvæmlega þannig. Ég var svo hepp-
in að krækja í dásamlega fatnaðinn
hennar Birtu í Júníform þegar hún
lokaði sinni verslun og flutti til út-
landa og svo er ég með allskyns
fylgihluti og sá hluti verslunarinnar
á bara etir að stækka enda fátt
skemmtilegra í lífinu en töskur og
fylgihlutir,“ segir hún brosandi.
„Nafnið „Púkó & Smart“ hefur
verið inni í hugmyndinni allan
tímann. Pikkaði það upp hjá pabba
þegar ég var yngri því hann talaði
alltaf um að fara að versla hjá „Púkó
og Smart“ sem ég hélt að væri
verslun í miðbænum en kom síðar í
ljós að var bara gælunafn sem hann
notaði yfir sína uppáhaldsverslun.
Í mínum huga hefur nafngiftin líka
ögn dýpri merkingu. Fílósófían á
bak við „Púkó & Smart“ er sú að
til þess að vera smart þarf maður
að vera púkó og til þess að vera
púkó þarf maður að vera smart.
Ef maður er of púkó þá er maður
ósjálfrátt orðinn smart og það sama
gildir á hinn veginn. Ef maður er í
gúmmískóm og 66 gráður norður
peysu að þá er maður ansi „lekker“,
það er að segja orðin bæði púkó
og smart og þar með komin með
þetta dásamlega jafnvægi! Ég er
að alveg á því að til þess að maður
sé „með þetta“ eins og sagt er, þá
þarf maður að vera bæði púkó og
smart. En svo er það auðvitað alltaf
þannig að sitt sýnist hverjum – það
kom ein góð kona hingað inn um
daginn og henni fannst allir kjólar
frá Júníform mjög púkó, þeir væru
bara eins og Hagkaupsslopparnir
hefðu verið í gamla daga, nema
kannski úr silki. Mér fannst þetta
mjög skemmtilegt, því við erum öll
með okkar smekk og þannig á það
að vera. Við fögnum því ef einhver
finnur eitthvað púkó hérna inni, þá
er tilganginum náð.“
Ég bendi henni á að mér finnist
til dæmis lopapoki utan um blóma-
potta mjög púkó – en útlendingum
og mörgum þyki þetta örugg-
lega smart. Þetta segi ég henni
þar sem þetta er eini hluturinn
af fimm hundruð sem mér finnst
púkó! Maríustyttur, kertastjakar,
glös, ljósakrónur, fatnaður, sápur,
uppþvottalögur, myndarammar,
snagar, höldur – og svona mætti
endalaust telja. Og ekkert púkó
fyrir minn smekk.
Íþróttastelpa sem vildi prófa
allt
En Hera Björk,nú vil ég fá að vita
eitthvað persónulegt um þig.
„Ég var svona skotta sem sat á
koppnum og söng. Ég var mjög virk
í félagslífi, æfði handbolta,sund,
var í kór, æfði fimleika, fótbolta –
ég þarf alltaf að prófa allt. Ég var
lengst í fimleikum og handbolta,
átti góða vini, gekk í Öldusels-
skóla í Seljahverfi og man ekki eftir
að ég hafi fundið fyrir einhverri
óöryggistilfinningu fyrr en ég varð
fullorðin, ég var eins og blóm í eggi.
Ég á fjögur systkini, systur, sem er
sjö árum eldri en ég og tvo yngri
bræður, þremur og sex árum yngri
en ég.“
Fyrstu mistökin – fór í söng-
nám...
En hvernig kom til að þú fórst í
söngnám?
„Ég gerði mín fyrstu mistök
þegar foreldrar mínir spurðu hvort
ég vildi fara sem skiptinemi eða
læra söng. Ég ákvað að læra söng.
Auðvitað hefði ég átt að fara fyrst
sem skiptinemi og koma svo heim
og segja reiprennandi á spænsku:
„Nú vil ég læra söng.“ Ég áttaði
mig ekki nógu snemma á því að
söngurinn er eitthvað sem ég get
ekki látið vera, þannig að ég hefði
hvort sem er alltaf endað í söng-
námi. Söngurinn er svo stór hluti
af mér. Mér líður langbest uppi á
sviði að syngja; þá líður mér eins og
ég sé í sturtu, algerlega dásamlegt
– svo framarlega sem ég er fullæfð
og vel undirbúin. Ég byrjaði í klass-
ísku söngnámi helst til of ung að
mínu mati, sautján ára, var í því „on
and off“; átti mínar góðu stundir
og slæmu stundir, því mér fannst
ég aldrei skilja almennilega hvað
var verið að biðja mig að gera. Ég
á mjög erfitt með að taka því þegar
ég spyr: „Hvers vegna?“ og fæ svar-
ið „Afþví bara“. Þá rís hanakambur-
inn upp og ég verð stjórnarandstaða
númer eitt. Mér fannst ofboðslega
leiðinlegt þegar maður átti að gera
eitthvað af því að einhver „karl“
ákvað árið 1730 að svona ætti að
syngja og ekki öðruvísi.“
Hún segist hafa flakkað milli
söngkennara en hvergi fundið sig
almennilega.
„Allir kennararnir mínir voru
yndislegar manneskjur og frábærir
söngvarar en ég lærði ekkert sér-
staklega mikið hjá þeim og það
hafði örugglega meira með mig
að gera en þá; það sé ég núna. Ég
ber alveg fulla ábyrgð á því. Ég var
ekki alveg að skilja þá og þeir náðu
ekki til mín. Það var ekki fyrr en
ég hitti söngkonu og söngkennara
sem heitir Chatrine Sadolin, sem
er mjög þekkt í Danmörku, að
mér fannst himnarnir hafa opnast.
Þá skildi ég allt. Hún er svona „no
bullshit“ kennari. Mér fannst þetta
sæta furðu, vildi vita meira og það
var þá sem ég pakkaði viðskipta-
áætluninni minni niður í skúffu,
pakkaði niður í töskur og flutti til
Danmerkur með alla fjölskylduna.
Ég bjó þar meira og minna í fimm
ár, til ársins 2009. Ég kláraði kenn-
aranámið úti, flutti heim og stofnaði
minn eigin litla skóla „Complete
Vocal Stúdíó“. Þar bjóðum við upp á
þriggja mánaða námskeið, helgar-
námskeið og sumarnámskeið og
þetta bara dansar allt saman, söng-
urinn, kennslan og núna verslunar-
reksturinn. Sem betur fer er ég
ekki eina manneskjan í heiminum
sem er að kenna söng og ég er með
frábæra kennara sem að vinna með
mér í skólanum.“
Skipulagsgenið vaknaði fyrir
tíu árum
„Þetta er allt spurning um að skipu-
leggja sig og það lærði ég fyrir um
fyrir átta árum, kringum þrjátíu
ára aldurinn. Þá vaknaði eitthvað
svona skipulagsgen sem hafði legið
í dvala alla mína ævi,“ segir hún og
hlær glaðlega. „Núna finnst mér
ofboðslega gaman að skipuleggja
og á í alveg sérstöku sambandi við
dagbókina mína í tölvunni. Það er
alveg nauðsynlegt að plana, ég er
með tvö börn úr fyrra sambandi,
Þórdísi Petru fjórtán ára og Víðar
Kára, átta ára. Ég held Víðar sé sá
eini sem ber þetta nafn á landinu og
við eigum jörð í Þingeyjarsýslu sem
heitir Víðar, en þaðan er pabbi minn
ættaður. Þar dundum við okkur við
að gera upp eyðibýli og þar fæ ég að
vera aðal innanhússfrekjan, það er:
ég þykist vita best af öllum hvernig
hlutirnir eiga vera samsettir og
uppraðaðir. Það má ekkert hreyfa
nema ég samþykki það og það
má ekki mála eina panelfjöl nema
ég gefi „Go“ á verkið,“ segir hún
brosandi.
Kynntust á Netinu
Halldór færir okkur vatn úr ótrú-
lega flottri flösku svo ég nota ég
tækifærið og spyr hann hvort Hera
Björk sé óstýrilát?
„Hún er svona eins og kötturinn
sem fer sínar eigin leiðir,“ segir
hann hæversklega.
Meðan við tölum saman koma
margir viðskiptavinir inn í versl-
unina og það hefði engan veginn
verið hægt að taka viðtalið ef Hall-
dór hefði ekki verið á staðnum.
Fólk er forvitið, er lengi að skoða og
dást að hlutunum, svo ég bíð aðeins
með næstu spurningu:
Hvar kynntust þið?
Þau líta kankvís hvort á annað og
Hera Björk svarar:
„Á einkamal.is.“ Þessu var bara
ætlað að verða. Ég var komin með
leið á því að vera með áfengis-
lyktandi karlmenn andandi ofan í
hálsmálið á mér, biðjandi mig um
að syngja fyrir sig og sá það í hendi
mér að ég þyrfti bara að fara og
„sækja hann“ sjálf. Ég skráði mig á
þennan fína vef að tilstuðlan systur
minnar sem hafði kynnst sínum
manni þar og þau hafa verið gift
í mörg ár. Halldór bauð mér út að
borða á Humarhúsið og þetta small
bara einn, tveir og þrír.“
Halldór segir ekkert hafa truflað
sig að Hera hafi verið þekkt.
„Ég held mig bara svona á bak
við...“
Framhald á næstu opnu
Hera Björk er
ekki lengur að
selja tombóludót
heldur orðin
alvöru búðarkona,
opnaði verslunina
„Púkó & Smart“ á
Laugavegi.
16 viðtal Helgin 27.-29. júlí 2012