Fréttatíminn - 03.06.2011, Side 24

Allir hafa
skoðanir og
þegar gleði-
pinninn og
holdgerving-
ur jákvæðn-
innar, Ómar
Ragnarsson,
er farinn að
segja manni
til syndanna
er botninum
náð.
Þ
ennan sólarlausa miðvikudag,
fyrsta dag júnímánaðar, er Eyj-
ólfur Sverrisson þó ekki í neinni
íþróttatreyju, heldur einfaldlega
klæddur eftir veðri. Vindurinn
gnauðar fyrir utan skrifstofur
KSÍ á Laugardagsvelli og Eyjólfur, eða Jolli
eins og hann er kallaður, er dúðaður þykkri,
drapplitaðri peysu. Úlpan er innan seilingar
og hann er tilbúinn að mæta á morgunæfingu
með U21-landsliði karla eftir klukkutíma. Liðið
leikur sinn fyrsta leik á Evrópumeistaramótinu
í Danmörku 11. júní en þetta er í fyrsta sinn
sem íslenskt karlalandslið í knattspyrnu kemst
á EM. Eyjólfur segir spennu og tilhlökkun vera
sér efst í huga nú, þegar einungis nokkrir dagar
eru í brottför.
U21-landsliðið þykir óvenjusterkt og hæfi-
leikaríkt enda er árangurinn eftir því. Eyjólfur
þakkar það meðal annars einingunni sem ríkir
í liðinu. „Leikmennirnir í þessum hópi eru sam-
heldnir og staðráðnir í að ná árangri. Þeir eru
mjög ákveðnir í öllum sínum gjörðum. Það held
ég að hafi verið okkar aðalstyrkur,“ segir hann.
Þú hefur fengið að njóta ákveðins forgangs um-
fram A-landsliðið, varðandi val á leikmönnum.
„Reyndar ekkert í byrjun. Ég fékk forgang í
einum leik, í úrslitaleiknum, þegar við þurftum
að koma okkur í keppnina á Evrópumeistara-
mótinu. Ekkert þar fyrir utan. Annars höfum
við bara púslað, notað fjölda leikmanna og náð
að vinna vel úr því.“
Fannst þér gagnrýni á þetta fyrirkomulag eiga
rétt á sér og hverju svararðu henni?
„Þetta er bara ákvörðun sem menn þurfa að
taka. Hvaða stefnu menn vilja fylgja og það er
náttúrlega Knattspyrnusambandið sem ákveð-
ur það. Ég tel að þetta hafi verið rétt ákvörðun
því það verður frábær reynsla fyrir þessa
stráka að komast á stórmót. Þetta fer í reynslu-
bankann. Vonandi eiga þessir strákar eftir að
fara með A-liðinu á svona stórmót. Það er það
sem stefnt hefur verið að frá því byrjað var að
spila knattspyrnu á landinu! Ég held að það sé
draumur allra. Mér fannst þetta vera lógískt og
augljóst skref sem átti að taka á þessum tíma og
blæs á alla gagnrýni gagnvart því.“
Út á hvað ganga þín daglegu störf hjá KSÍ?
„Að fylgjast með leikmönnum og mótherjum;
vera vel undirbúinn fyrir leikina og ákveða
hvaða leikmenn og kerfi við getum notað. Það
er mitt verkefni hjá þessu U21-árs liði.“
Hvernig er dæmigerður vinnudagur í lífi þínu?
„Ég er svo sem í mörgu öðru líka. Ég mæti
snemma á morgnana í fyrirtæki sem ég á ásamt
fleirum. Þar vinn ég minn vinnudag. En ég er
Lífsgildin
breyttust eftir
barnsmissi
með fótboltann í kollinum allan
daginn og er alltaf að fylgjast með
og hugsa um hvað hægt sé að bæta
og gera betur.“
Segðu mér frá fyrirtækinu þínu.
„Um leið og ég hætti í atvinnu-
mennskunni og kom heim stofnaði
ég heildsölu sem fæst við sölu á
pappír og pappírstengdum efnum
fyrir prentsmiðjur, skiltagerðir og
auglýsingageirann. Fyrirtækið
heitir Arkir ehf. og hefur verið
starfandi frá árinu 2003. Ég hef
verið heppinn með góða starfs-
menn sem hafa haldið utan um
rekstur þess. Sjálfur hef ég ekki
alltaf verið í þessum daglega
rekstri en ég hef verið með puttana
í þessu og tekið þátt.“
Þú þjálfaðir A-landslið karla í
knattspyrnu um tíma. Varstu ósátt-
ur við að þurfa að hætta?
„Minn samningur rann bara út á
þeim tíma og Knattspyrnusam-
bandið vildi ekki framlengja hann.
Það var þá alveg á hreinu að það
væri ekki vilji til að halda því
samstarfi áfram. Þetta var mjög
erfiður tími hjá okkur í lands-
liðinu. Við vorum að berjast við að
finna okkar leið og vorum engan
veginn sáttir við árangurinn þar.
Þótt við hefðum náð átta stigum í
undankeppni Evrópumótsins og
náð góðum leikjum þá áttum við
líka nokkra lélega og hreint út
sagt ömurlega leiki. En við áttum
góða leiki inn á milli. Það var lítill
stöðugleiki í liðinu. Oft þarf tíma
til að vinna í slíku.“
Myndirðu vilja þjálfa A-landsliðið
aftur ef það verkefni byðist?
„Nei, ég held að sá kafli sé búinn.
Ég er búinn að prófa það. Þetta er
ekkert draumadjobb fyrir marga.“
Af hverju ekki?
„Að vera með alla þjóðina á bakinu
er kannski ekki það skemmti-
legasta sem menn gera. Sérstak-
lega ekki fyrir fjölskyldu, vini og
vandamenn. Þar tekur þetta mest
á. Sjálfur er maður með harðan
skráp eftir að hafa verið í atvinnu-
mennskunni og öðru og kippir sér
ekki mikið upp við þetta. En vinir
og vandamenn taka þetta mikið
inn á sig. Þetta er lítið land og hér
þekkjast allir. Allir hafa skoðanir
og þegar gleðipinninn og hold-
gervingur jákvæðninnar, Ómar
Ragnarsson, er farinn að segja
manni til syndanna er botninum
náð. Það er mjög erfitt að eiga við
þetta. Ég held að ég sé búinn að
kvelja fjölskylduna nógu mikið
með því,“ segir Eyjólfur og brosir.
Andlegt ofbeldi á netinu
Hefur gagnrýni af þessu tagi
harðnað með tilkomu spjallsíðna
á netinu?
„Já, engin spurning. Allar rann-
sóknir og tölur sýna fram á að
ofbeldi hefur aukist, ekki bara í
líkamlegu formi heldur líka and-
legu, á netinu. Fólk hefur vettvang
eins og Facebook, Twitter og allar
þessar síður þar sem það á auðvelt
með að henda einhverju frá sér.
Aðrir fjölmiðlar taka svo kannski
ummæli af þessum vettvangi og
halda þeim á lofti, þar sem allir
geta lesið. Það er bara hluti af líf-
inu í dag, sem mér finnst miður.
Mér finnst oft mikill ruddaskapur
og ofbeldi í kringum fótboltann en
líka bara yfirhöfuð. Þessi árásar-
girni hefur líka aukist í prentuðum
miðlum og svo virðist sem fólk geri
sér enga grein fyrir mætti orða
sinna. Ég er einn af þeim sem ekki
eru ánægðir með þá þróun. En það
hefur lítið að segja!“
Þú reyndir fyrir þér sem aðstoðar-
þjálfari Wolfsburg í janúar. Leitar
hugur þinn út?
„Nei, reyndar ekki. Hugur minn
leitar ekki út. Ég er kominn heim
til þess að vera. Ég var nú bara
að hjálpa Dieter Höness, félaga
mínum, sem var knattspyrnu-
stjóri þarna og vantaði mann til að
Eyjólfur Sverrisson hefur klæðst íþróttatreyjum í alls kyns
litum á ferlinum. Þar á meðal bláa landsliðsbúningnum og
búningum jafnólíkra félagsliða og Tindastóls, Stuttgart,
Herthu Berlínar og Besiktas. Nú stýrir hann einu efnilegasta
ungmennalandsliði fyrr og síðar og er á leiðinni með það
í úrslitakeppni EM í Danmörku. Eyjólfur ræddi við Heiðdísi
Lilju Magnúsdóttur um fótboltann, fyrirtækið, þá átakanlegu
lífsreynslu að missa barn og gleðina yfir nýfæddum erfingja.
Ljósmyndir/Hari
Heiðdís Lilja
Magnúsdóttir
hlm@frettatiminn.is
Framhald á næstu opnu
Eyjólfur Sverrisson á gangi með hund sinn Húna.
24 viðtal Helgin 3.-5. júní 2011