Fréttatíminn - 27.05.2011, Blaðsíða 40

35C
Ú
Útþrá er rík í mínum betri helmingi. Þótt
þeirri góðu konu þyki vænt um land sitt vill
hún gjarna komast utan, að minnsta kosti
annað veifið. Allt er það gott og blessað
og raunar þakkarvert. Vegna þessa áhuga
hennar höfum við víða ratað. Þótt ég þumb-
ist stundum við læt ég yfirleitt undan og
kann ekki síður að meta ferðirnar en hún
þegar á áfangastað er komið.
En til þess að komast til hinna ýmsu
landa þarf að fljúga. Við búum úti í ballar-
hafi og eigum vart annan kost. Ferjusigl-
ingar eru ekki inni í myndinni nema til há-
tíðabrigða. Flugið er um margt þægilegur
ferðamáti. Það skilar fólki hratt og örugg-
lega langar vegalengdir. En það fylgir því
vesen að fljúga. Þeir sem búa annars staðar
á Norðurlöndunum, svo ekki sé talað um
þá sem heima eiga á meginlandi Evrópu og
ætla að bregða sér bæjarleið, geta hent far-
angri í bílskottið, fest krakkana í aftursæt-
ið, spennt beltin og brunað af stað. Annar
kostur er að taka lest, sitja í rólegheitum og
sjá skóga, vötn og engi líða hjá.
Slíkur munaður stendur eyjarskeggjum
ekki til boða. Það þarf að mæta út á flugvöll
tveimur tímum fyrir brottför. Takmark-
aður farangur er leyfilegur, eða sem nemur
tösku á mann. Útsjónarsamir geta troðið
góssi í handtösku sem taka má með inn í
vélina. Biðraðir eru algengar við brottför frá
landinu enda fara flestar flugvélar af landi
brott á sama tíma. Ástandið í Leifsstöð á
morgnana er því eins og í þokkalega stórri
flugstöð en á öðrum tímum sólarhringsins
fer ein og ein flugvél.
Vandi okkar hjónanna er hins vegar sá
að við eigum erfitt með að mæta á réttum
tíma. Þótt leiðbeiningarnar segi að mæta
skuli tveimur tímum fyrir brottför tekst
okkur það ekki. Stundum mætum við
klukkutíma áður en vélin á að fara og
stundum er enn styttra í brottför. Það þýðir
að við fáum oft sæti á vondum stöðum og
oftar en ekki sitt á hvorum stað í vélinni,
konan í miðjusæti í sætaröð 16 og ég í
miðjusæti í sætaröð 25. Miðjusæti eru
óþægilegri en önnur og ætti ekki að selja á
sama verði. Einu sinni vorum við svo seint á
ferð, á leið frá London, að senda þurfti sér-
stakan bíl með okkur að vélinni. Það er ekki
til fyrirmyndar en tekið skal fram að þetta
var fyrir tíma víðtækra öryggisráðstafana
sem fylgdu í kjölfar hryðjuverkaárásanna á
Bandaríkin fyrir tæpum áratug.
Í öðru tilviki vönduðum við okkur alveg
sérstaklega. Þá vorum við á leið til Peking,
í 11-12 tíma flug. Við vorum ákveðin í því
að fá sæti saman þennan hálfa sólarhring í
samfelldu flugi. Því tókum við okkur saman
í andlitinu og mættum á Keflavíkurflugvöll
tveimur tímum fyrir flug. Það kom okkur
á óvart hversu fáir biðu afgreiðslu þar sem
um 500 manna breiðþotu var að ræða,
enda kom í ljós að við vorum síðust, eins
og venjulega. Hinir höfðu mætt 3-5 tímum
fyrir brottför til þess að tryggja sér sæti.
Við fengum því ekki sæti saman og sátum
í eins konar biðröð í þotunni breiðu, sitt í
hvorri sætaröðinni. Við lendingu í Kína-
veldi var tilkynnt að sömu sætanúmer giltu
á bakaleiðinni.
Á heimleið frá evrópskri borg á dögunum
ákváðum við að leggja lykkju á leið okkar
út á flugvöll. Við þóttumst bæði vita hvað
það þýddi enda vorum við síðust allra á
völlinn, öftust í biðröð þeirra sem biðu af-
greiðslu. Allar líkur voru á því að tuttugu
sætaraðir yrðu á milli okkar í fluginu. Svo
varð að vera, þetta var okkur að kenna,
enn einu sinni. Því kom okkur þægilega á
óvart þegar við sáum númerin á sætunum
okkar, 35 B og C. Við fengum sæti saman,
þrátt fyrir allt. Ástæðu fyrir þessu örlæti
afgreiðslustúlkunnar á flugvellinum sáum
við þegar við gengum aftur eftir vélinni.
Sætaröð númer 35 var sú aftasta í vélinni,
við klósettin. Við fengum mið- og gang-
sætið. Konan fórnaði sér í miðsætið. Ég
fékk ganginn enda talsvert handleggja- og
lappalengri.
Flugfélagið var erlent og þéttleiki sæta
eins og í hefðbundnu lágfargjaldaflugi.
Þeir sem sestir voru gátu sig vart hrært.
Svo þröngt er milli sæta í þessum vélum
að varla er hægt að skipta um skoðun.
Verstur er aftasti bekkurinn, við klósettin,
og verstu sætin eru sennilega tvö öftustu
gangsætin, jafnvel verri en öll miðsæti
vélarinnar. Hægt er að halla aftur bökum
allra sæta í flugvélinni nema í öftustu röð,
líka sætunum í næstöftustu röð.
Þetta er þolanlegt í flugtaki. Þá ber öllum
að hafa sætisbökin upprétt. Farþeginn
fyrir framan mig skellti sínu sætisbaki
aftur um leið og leyfilegt var. Ég gat talið
hárin í hvirflinum á manninum. Hann var
sem betur fer ekki með flösu. Hárafarið á
honum dró því ekki að gagni úr matarlyst
þegar kvöldverður var borinn fram. Það
breytti kannski ekki öllu því örðugt var að
hreyfa handleggina til að matast. Með lagi
var þó hægt að draga þá alveg að síðum og
smeygja þeim upp með bringunni og tína
molana með þeim hætti upp í sig. Teygja
varð fingurna fram, út frá viðbeinunum,
með fullkominni varúð þó til þess að rekast
ekki í hvirfilhárin á farþeganum í sætinu
fyrir framan. Örðugra var að koma í sig
vökva vegna hættu á að fá innihald bollans
yfir sig.
Ekki batnaði ástandið þegar leið á flugið
og aukning varð á salernisferðum farþega.
Bumbukallar og mjaðma- og barmbreiðar
konur voru beinlínis í andlitinu á mér.
Ég gat illa vikið mér undan þunganum
þar sem ég sat klemmdur af farþeganum
fyrir framan. Kostir gangsætisins, þ.e. að
smeygja fæti fram, nýttust ekki. Þess í stað
dró ég hnén upp undir höku, eða eins langt
og komist varð án þess að reka þau í herða-
blöðin á hallandi manninum.
Konan slapp betur. Sætisbakið framan
við hana var óhreyft allan tímann og ég
varði hana að mestu fyrir klósettförum.
Úr prísundinni losnaði ég ekki fyrr en
flugfreyja tilkynnti að vélin væri að lækka
flugið í átt á Keflavíkurflugvelli. Farþegar
voru vinsamlega beðnir að setjast í sæti sín,
spenna beltin og koma sætisbökum í upp-
rétta stöðu.
Náladofinn gekk ég frá borði og blóð var
tæpast farið að renna í handleggina á mér
þegar eiginkona mín, konan með útþrána,
hnippti í mig. „Þetta var æðislegt,“ sagði
hún og átti líklega frekar við ferðina í heild
en setu bónda síns í sæti 35C, „pöntum okk-
ur aðra ferð um leið og við komum heim.“Te
ik
ni
ng
/H
ar
i
Jónas
Haraldsson
jonas@
frettatiminn.is
HELGARPISTILL
Fylgist með störfum Stjórnlagaráðs og hafið áhrif á endurskoðun stjórnarskrár lýðveldisins.
Bein útsending frá sameiginlegum fundi ráðsins er á hverjum fimmtudegi kl. 13 á vefsíðu ráðsins:
www.stjornlagarad.is. Fundirnir eru opnir almenningi. Öll gögn ráðsins má finna á vefsíðunni.
Stjórnarskrá lýðveldisins varðar okkur öll
Stjórnlagaráð, Ofanleiti 2, 103 Reykjavík - sími: 422-4400 - netfang: skrifstofa@stjornlagarad.is - vefslóð: www.stjornlagarad.is
Vefslóð Stjórnlagaráðs: www.stjornlagarad.is
Þóra Einarsdóttir
Finnur Bjarnason
Garðar thór CortEs
ÁGúst ólaFsson
jóhann smÁri sævarsson
siGrún hjÁlmtýsdóttir
hulda Björk Garðarsdóttir
auður Gunnarsdóttir
siGríður ósk kristjÁnsdóttir
snorri Wium
valGErður Guðnadóttir
kolBEinn jón kEtilsson
viðar Gunnarsson
hljómsvEitarstjóri: daníEl Bjarnason
lEikstjóri: ÁGústa skúladóttir
frumsýning 22. október 2011
W. a. moZart
miðasala hefst
á mánudag kl. 12
í hörpu,
á www.harpa.is
og í síma 528 5050
32 viðhorf Helgin 27.-29. maí 2011