Fréttatíminn - 12.04.2013, Qupperneq 34

Var sendur með
Ritzkex og rækju-
salat í nesti á
fyrsta giggið
„Ég held að ég hafi
verið settur á þessa
kúlu til að skemmta
fólki, það er ástæðan
fyrir því að maður
nennir þessu,“ segir
Sigurður Helgi Hlöð-
versson, Siggi Hlö.
Siggi stjórnar
sem kunnugt
er hinum
vinsæla út-
varpsþætti
Veistu hver
ég var? á
laugardögum
á Bylgjunni. Með-
fram þættinum er
hann vinsæll plötu-
snúður, svo vinsæll
reyndar að hann er meira
og minna bókaður fram í
miðjan október og á dögunum
fékk hann bókun fyrir laugar-
dagskvöldið 7. júní 2014.
Ferillinn hófst upp úr 1980 þegar
Siggi var sóttur, 12 ára gamall, og látinn
koma fram sem plötusnúður fyrir unglinga-
deildina í Seljaskóla. Faðir hans stundaði
fraktsiglingar hjá Eimskip og var duglegur
að kaupa plötur handa stráknum svo Siggi
þótti augljós kandítat í starfið. „Og fyrsta
giggið var í skúringageymslu í unglinga-
deildinni. Ég fékk útivistarleyfi og nesti
með, Ritzkexpakka og rækjusalat,“ segir
Siggi og hlær.
Ómissandi á pizzuna,
í ofn- og pastaréttina,
á tortillurnar og salatið.
Heimilis
RIFINN OSTUR
ÍSLENSKUR OSTUR
100%
Drottna yfir dansgólfinu
Með nýrri tækni getur næstum því hver sem er mætt í partí með tölvuna sína og kallað sig
plötusnúð. Það er þó ekki öllum gefið að endast í starfinu og ná fullum tökum á því.
Fréttatíminn ræddi við fjórar goðsagnir sem samanlagt eiga að baki
um hundrað ára starfsaldur sem plötusnúðar.
Ljósmyndir/Hari
öfgar á tímabili hjá mér, árin 2008 og 2009. Það eru 52 helgar á ári, 104
föstudags- og laugardagskvöld. Um miðjan september það ár taldi ég
þetta saman og þá var ég búinn með 110 gigg það árið og átti eftir þrjá
og hálfan mánuð,“ segir Kristján sem þekktur er sem Fiskikóngurinn.
Eða bara Kóngurinn.
Aðspurður segist hann ekki hafa enst í plötusnúðastarfinu pen-
inganna vegna, það sé „rushið“ að gleðja áhorfendur sem dragi hann
áfram. „Það er svona svipað með mig og Madonnu, ég held að hún sé
ekki að þessu peninganna vegna. Hún hefur svipaða ástríðu og ég,“
segir hann og skellir upp úr. „Maður fær svolítið „kikk“ þegar það eru
2-400 manns fyrir framan mann öskrandi. Adrenalínið hvetur mann
áfram.“
Kristján kveðst spila dansmúsík, músík sem fær fólk til að hreyfa
sig. Hann spilar mikið á skemmtistöðum en líka í veislum þó minna sé
um það en áður. Kristján segir að brúðkaup séu erfiðustu giggin, enda
erfitt að gera öllum til geðs þegar gestir eru á öllum aldri. „Ég spila
mikið ný lög en líka gömul lög í nýjum búningi. Annars spila ég bara
það sem fólk vill hlusta á. Mér finnst ekkert gaman að spila Boney M
en ef fólk vill heyra það verður svo að vera.“
Hvað heldurðu að þú endist lengi í þessu?
„Ég veit ekki, hvenær ætlar Madonna að hætta? Mörgum finnst
ég vera ruglaður að vera tólf tíma í fiskbúðinni og fara svo að spila.
Á föstudögum er þetta sólarhringsvakt hjá mér. Þá vakna ég sex og
er kominn í vinnu klukkan sjö. Eftir tólf tíma fer ég heim og klappa
konunni og börnum en fer út fyrir miðnætti. Svo er ég kominn heim
klukkan fimm og sofnaður klukkan sex. En ég er nota bene ekki í
golfi. Ég lifi fyrir tónlistina.“
Ekki mikið á unglingaböllunum
„Ég er eins og hefðarfrúr og segi helst ekki frá því hvað ég er búinn að
vera lengi í bransanum. En ætli ég verði ekki að gera undantekningu
á núna? Núna í mars voru akkúrat 35 ár síðan ég byrjaði,“ segir Jó-
hannes Gunnarsson, stofnandi og eigandi diskóteks-
ins Dollý.
Jóhannes er 52 ára og kveðst vera á
endasprettinum í þessum bransa.
„Þetta er orðið hobbí hjá mér enda
myndi maður ekki lifa á
þessu. En maður
hefur hangið í
þessu, þetta
er della. Og
tækjadella
líka. Maður
er svona að
rembast við að
vera með allt
það flottasta og
besta,“ segir
plötusnúðurinn
sem undanfarið
hefur lagt stund á
nám í lögfræði við Há-
skóla Íslands.
Jóhannes kveðst
skemmta við ýmis til-
efni; í brúðkaupum,
afmælum og veislum
hjá fyrirtækjum og
íþróttafélögum svo fátt
eitt sé nefnt. „Ég spila
mikið svona millitón-
list, tónlist fyrir bland-
aða hópa. Ný lög fá að
fylgja með en ég er ekki
mikið á unglingaböllunum.“
Höskuldur Daði Magnússon
hdm@frettatiminn.is
Siggi var yfirplötusnúður Seljaskóla öll þrjú ár sín í unglingadeild-
inni og átján ára fékk hann tækifæri til að láta draum sinn um að verða
útvarpsmaður rætast. Í stuttu máli sagt var hann svo viðriðinn Bylgj-
una og fleiri miðla allt fram til aldamóta meðfram því að koma fram
plötusnúður á skemmtistöðum. „Ég var hins vegar ekki plötusnúður
í Klúbbnum eða Hollywood. Það hafa margir komið upp að mér og
staðhæft að þeir muni eftir mér í Hollywood sem er alveg ótrúlegt því
ég komst aldrei þangað inn,“ segir Siggi og hlær. Hann veit sem er að
hann er orðinn einskonar tákngervingur tónlistar frá níunda áratugn-
um vegna vinsælda útvarpsþáttar síns og því tengja hann margir við
þetta tímabil í lífi sínu.
Siggi, sem er nýorðinn 45 ára, segir að hann sé ekki í þessu starfi
peninganna vegna, þó hann viðurkenni að það sé hægt að hafa
ágætlega upp úr þessu. Hann spilar í alls kyns veislum („brúðkaupin
eru skemmtilegust því þá eru allir svo einbeittir að skemmta sér
og brúðhjónunum“) en segist helst ekki spila á skemmtistöðum
lengur, hann nenni ekki að vera að til fjögur eða fimm á morgn-
ana. Siggi reynir auk þess að bóka sig bara á laugardaga, en
eiga föstudagskvöldin með eiginkonunni. „Ég get þetta því
ég er með uppkomna krakka. Ég þarf ekki að vera í Ikea
og Húsdýragarðinum um helgar.“
Ætla ekki
að stjórna
Júlladiskói
fimmtugur
„Júlladiskó
er orðið smá
frægt en alveg
hæfilega. Ég þarf
ekki að labba í
Kringlunni
og gefa
krökkum
„fæv“. Það
er ágætt
að vera
laus
við það,“
segir Júlíus
Sigurjónsson
sem getið hefur
sér gott orð sem
stuðboltinni á
bakvið Júlladiskó.
Júlíus er Hafn-
firðingur og þar í
bæ hefur hann mest
spilað, sérstaklega á
skemmtistaðnum Engl-
ish Pub.
Júlli byrjaði að prófa sig
áfram sem plötusnúður þegar
hann var í grunnskóla en hélt
sig svo til hlés fram til aldamóta.
„Ég var beðinn að leysa Þór Bæring
af á Sportkaffi niðri í bæ. Þá byrjaði
þessi bolti óvænt að rúlla,“ segir Júlli
sem verður 37 ára árinu og starfar hjá
Würth á Íslandi á daginn.
Júlli segist spila allskonar tónlist.
„Ég spila allt; íslenskt, gamalt, eitís,
næntís, Eurovision. Þetta er eiginlega
allur pakkinn, öll flóran.“
Júlli er fjölskyldumaður og segist
ekki sjá fyrir sér að eldast í starfinu.
„Ég ætla ekki að verða fimmtugur með
Júlladiskó. Það fyndna er reyndar að
það eru margir sem halda að maður-
inn að baki Júlladiskó sé fimmtugur
eða sextugur. Húmorinn var að búa til
hallærislegt nafn til að nota í nokkrar
vikur en þetta festist bara.“
Júlli hefur troðið upp tvisvar í Lond-
on, í Svíþjóð, í Bratislava í Slóvakíu
og í Amsterdam en heimavöllurinn er
samt English Pub í Hafnarfirði. „Það
er eini skemmtistaðurinn sem ég spila
á. Ég get ekkert labbað inn á hvaða
skemmtistað sem er og troðfyllt hann.
Ég er ekki Páll Óskar.“
Sólarhringsvakt á föstudögum
„Þetta er bara svo rosalega gaman að
maður getur ekki hætt,“ segir Kristján
Berg sem hefur starfað sem plötu-
snúður meðfram öðrum störfum síðan
1983. „Maður hefur aldrei hætt alveg
en þetta hefur stundum minnkað og
byrjað svo aftur á fullu. Þetta fór út í
34 úttekt Helgin 12.–14. apríl 2013