Dagfari - 01.07.1962, Blaðsíða 12

Þessi niyrul er tekin í tjaldstað á Kjalarnesi og sýnir hluta tjaldanna, sem göngu-
menn gistu á jónsmessunótt.
1662 — 1962? Þarfnast þessi áletrun ekki
skýringa. Auk þess var merki kjarnorku-
vopnaandstæðinga um allan heim nú bor-
ið í göngunni í fyrsta sinn.
Gangan út með Hvalfirði um Kjósina og
fram á Kjalarnes var mjög ánægjuleg. Sól
skein í heiði á tilkomumikið landslag og
góð stemning var meðal göngufólksins.
Flest var þetta ungt fólk, en aldursfor-
setinn í hópnum var Sigríður Sæland ljós-
móðir. Áningarstaður var við Laxárbrú.
Þar varð nokkur bið eftir nestisbílnum og
seinkaði göngufólkinu nokkuð við það og
kom því síðar en ætlað var í tjaldstað, sem
var ofan við Ártúnsmela. Þangað var kom-
ið laust eftir kl. 23. Kvöldvöku, sem þarna
átti að vera, varð því miður að fresta, þar
sem mjög var orðið áliðið. Flestir gistu i
tjöldum um nóttina og undu sér vel. Að
vísu fékk göngufólkið heimsókn óboðinna
gesta, er hugðust gera einhvern óskunda,
en þeir létu brátt undan síga.
. Laust fyrir hádegi sunnudaginn 24. júní
var svo lagt af stað að nýju. A Leiðvelli
við Mógilsá var nokkuð bætt úr missi
kvöldvökunnar, er Björn Þorsteinsson,
sagnfræðingur flutti yfirlit um elzta þing-
stað landsins og örnefni í nágrenninu. Á
leiðinni um Mosfellsveitina fjölgaði jafnt
og þétt í göngunni og gífurlegur mann-
fjöldi beið göngfólksins við Blliðaár, þrátt
fyrir að þykknað hefði í lofti og gengi á
með skúrum öðru hverju. Lúðrasveit
verkalýðsins kom til móts við göngumenn
við Elliðaár og lék göngulög á leiðinni
gegnum höfuðborgina.
Þegar farið var um höfuðborgina fjölg-
aði gífurlega í göngunni. Á hverju götu-
horni, meðfram öllum þeim götum, sem
farið var um biðu stórir hópar fólks, sem
slógust í gönguna. Fjöldi fólks fylgdist og
með göngunni frá gangstéttum og svölum
og gluggum húsa. Það er til marks um
fjöldann, að þegar hinir fremstu í göng-
unni komu að Miðbæjarskólanum voru hin-
ir öftustu enn upp á Laugavegi. Gangan
taldi nú þúsundir manna, er hlýddu máli
ræðumanna á útifundinum sem settur var
þegar við göngulok við Miðbæjarbarnaskól-
ann.
Stendur í voru valdi að sigra
um síðir.
Þóroddur Guðmundsson rithöfundur var
fundarstjóri. Hann flutti fyrst ávarp, þar
sem hann sagði m. a.:
Mörg af oss, sem hér erum stödd, höf-
um af eigin raun kynnzt íslenzkri stórhríð,
staðið á engjum frá morgni til kvölds,
leitað sauðfjár um óbyggðir, sótt sjó í
háskabrimi, horfzt í augu við landsins
forna óvin, hafísinn. En vér, sem ólumst
upp á útigangi og höfum séð í tvo heima
miskunnarlausrar lífsbaráttu, tengdumst
um leið órofaböndum við mold þá, sem
mæðrum og feðrum er vígð og lærðum
jafnframt að meta gildi friðar og frelsis.
Frelsið er fjöregg vort. Það egg má hvorki
brotna né verða fúlt. Undir björgun þess,
varðveizlu og aðhlynning er eigi aðeins
komin tilvera vor sem þjóðar um alla
framtið, heldum gerum vér og heiminum
mest gagn með því að halda um það dygg-
an vörð. Það er skilyrði þess, að vér getum
orðið gefendur andans verðmæta meðal
þjóðanna, eins og vér höfum jafnan verið,
allt frá því að Helga kviða var kveðin
þangað til punkturinn var settur aftan við
Paradísarheimt.
Samtök hernámsandstæðinga hafa heit-
ið þvi að vinna íslandi allt það gagn, sem
þeim auðnast. Þau berjast fyrir endur-
heimtu sjálfstæði og hlutleysi Islands, leit-
ast við að fá aflétt hemáminu, sem nú er
og sýkir allt þjóðlíf vort, og mótmæla
kröftuglega því áformi að gera Hvalfjörð
eða annan stað við ísland að flotastöð og
lægi fyrir kjarnorkukafbáta. Heiti þessu
og mótmælum til áréttingar er Hvalfjarð-
argangan þreytt. En hún er líka ofurlítil
ástarjátning til Islands, sýnd i verki. Með
ferðalögum, helzt fótgangandi, um heima-
haga og óbyggðir treystum vér kærleika
vorn til þjóðar og lands. Aðeins á göngu um
landið komast menn í náin kynni við um-
að þess, tign og hörku. Tengsl myndast við
árhvamma, fjallstrendur og vöð, mýramar
og garðana hrundu, allt það, sem liönar
kynslóðir hafa helgað sér og eftirkom-
endum sínum í baráttu lífsins með svita,
tárum og blóði og bundið tryggðir við.
I samvistum við náttúruna yngist hug-
urinn, hjartað verður þrungið tregablöndn-
um unaði, og vér verðum eitt með syst-
kinum voru, blómunum, sem era sprottinn
upp úr sömu moldinni og vér.
Fyrri áfanga göngunnar Iolíið. Nokkrir göngumemi sjást liér í næturstað á Kjalar-
nesi. Farangur er tekinn úr bifreiðinni. Göngumenn búa sig undir að tjalda, nærast
og sofa stundarkorn og safna kröftum fyrir morgundaginn.
12 DAGFARI