Dagfari - 01.07.1962, Blaðsíða 14

Arftakar „verndara frelsis og Iýðræðis“
komu og til móts við göngumenn og höfðu
að sjálfsögðu uppi kröfur sínar.
segja, að hin frjóu hernámsblöð hafi orð-
ina, en einnig þögnin talar sínu máli. Eg
ið steingeld — þau hafa valið sér þögn-
hef aðeins rekist á tvær stuttar kveðjur í
hernámsblöðunum til okkar í sambandi við
gönguna. I báðum er kommúnistum lýst
að venju og allir taldir kommúnistar, er
gönguna fara og eitthvað eru að ybbast
við erlendum her, erlendri ásælni yfirleitt
og eftirlátssemi islenzkra ráðamanna.
Fyrri kveðjan endar á þessum orðum: „ef
nokkrir fást þá til þess að ganga“. Ösk-
hyggjan leynir sér ekki og talar sínu máli
um óttann við áhrif af öflugri göngu. Nið-
urlagsorð hinnar kveðjunnar eru og at-
hylgisverð. I>ar er sagt, að kommúnistar
séu með Hvalfjarðargöngu sinni að mót-
mœla eigin skáldskap um það, að fyrir dyr-
um standi að afhenda erlendu herveldi
Hvalfjörð fyrir kafbátalægi. Það er hár-
rétt, að gengið er frá Hvalfirði að þessu
sinni einmitt vegna þess, að við hernáms-
andstæðingar óttumst að verið sé að semja
um flotahöfn í firðinum. Víst vildum við
að satt væri hjá nefndu blaði, að þetta
væri skáldskapur einn, en þvi miður get-
ur það ekki ætlazt til þess, að orð þess
séu tekin of hátiðlega í þessum efnum og
ber þar margt til. Þjóðin var ekki spurð,
þegar hinn bandaríski her var kallaður
hingað. Þvi hafði hins vegar þvert á móti
verið lýst yfir við inngöngu í NATO, að
sérstaða landsins væri tekin til greina og
hér yrði ekki her. Við vorum og fullvissuð
um, að ekki væri verið að semja við Breta
um landhelgina. Því var jafnvel neitað af
ráðherra í sölum Alþingis.
Við viturn hins vegar nú, hversu þar var
I pottinn búið. Og eins verður með Hval-
f jörð. Stjórnarherrarnir þekkja andúð þjóð-
arinnar og þeir vita að hún er meiri en
kommúnista einna, enda þótt á því sé
hamrað. Þvi verður aldrei viðurkennt, að
verið sé að semja um Hvalfjörð. Flotanum
sem nú hefur tekið að sér það, sem nefnt
er varnir Islands hefur auðvitað engann
áhuga á Hvalfirði og síst af öllu aðmírálar
og flotaforingjar þeir amerískir, sem hér
hafa verið í kurteisisheimsókn!!! Eða dett-
ur nokkrum slíkt í hug. Nei, þjóðinni verður
ekkert sagt, fyrr en allt er klappað og
klárt. Þá verður og slegið upp myndum
af gaddavir, rauðum hömrum og sigðum.
Sigurður Agústsson, umferðarlögregiu-
þjónn stjórnaði umferð af mikilli rögg-
semi alla leið.
Þar með er málið réttlætt og hver sá,
sem eitthvað vill segja á móti ósköpun-
um verður stimplaður samsekur um mann-
dráp Stalíns. Þetta er tiltölulega einföld
formúla....
•
Orð hæstvirts forsætisráðherra sem fyrr
eru nefnd eru hvorki karlmannleg né sann-
færandi. Hann elur þá von í brjósti eins
og við öll hér, að aldrei muni til þess koma,
að þjóðir heims berizt á banaspjót og hann
muni aldrei þurfa að standa við orð sín.
En hættan er fyrir hendi. örlítið glappa-
skot gæti leitt af sér ófyrirsjáanlegar
hörmungar. Það á ekki að vera hlutskipti
Islands að auka á þessa hættu. Það er
ekki virðingu okkar samboðið, að hrópa
eftir manndrápstækjum og lýsa blessun
okkar á sprengingu kjarnorkuvopna, ef
réttur aðili á í hlut. Slík lýsir dæmafárri
fyrirlitningu á tilveru alls mannkyns.
Hlutlaust íslands er það, sem koma skal.
Hlutlausu þjóðirnar verða æ sterkari á al-
þjóðavettvangi. Þær einar eru þess megn-
ugar að sætta tröllin í austri og vestri og
þær einar geta skapað það almennings álit,
er heldur aftur af valdagráðugum og mis-
vitrum stjórnarherrum.
Við erum lítil þjóð, vopnlaus þjóð. Við
erum nú aðeins skotmark, ef kæmi til hild-
Hér er gangan kominn niður í Bankastræti. I henni voru nú þúsundir manna. Lauga-
vegurinn og Bankastræti eitt mannhaf.
14
DAGFARI