Bændablaðið - 24.04.2013, Qupperneq 55

55Bændablaðið | Miðvikudagur 24. apríl 2013
Það er eftirtektarvert að
umræða um landbúnað i
kosningabaráttunni hefur
verið málefnaleg. Ég segi
eftirtektarvert vegna þess að
enginn stjórnmálaflokkur hefur
talið sér það til framdráttar að
berja á hagsmunum bænda og
landbúnaðarins. Það er af sem
áður var, er einstakir flokkar
reyndu að fiska fylgi með því að
kasta ryki í augu kjósenda með
því að boða frjálsan innflutning
sem bjargráð heimilanna.
Þessum árangri hafa bændur
sjálfir náð með ábyrgri framgöngu
á undanförnum árum. Við höfum
lagt ríka áherslu á að vinna með
stjórnvöldum að hagsmunum
landbúnaðarins. Með öllum
stjórnmálaflokkum er hafa verið
við völd á hverjum tíma. Við
höfum lagt áherslu á að koma
á framfæri réttum upplýsingum
og bregðast við ómálefnalegri
og óvæginni gagnrýni. Það tel
ég vera grunninn að þeirri ríku
sátt sem um landbúnaðinn ríkir.
Þetta er mikið afrek og fjöregg
okkar bænda.
Ég tel, og er kannski ekki alveg
hlutlaus í því mati, að sá árangur
sem náðst hefur á undanförnum
árum megi vera fyrirmynd
annara til að vinna skynsamlega
að bættu umhverfi okkar allra
her a landi. Eg vil undirstrika
að meðan ég var á vettvangi
Bændasamtakanna átti ég gott
samstarf við allar ríkisstjórnir,
meira að segja þá sem stjórn sem
hefur setið undanfarin ár. Hennar
verkefni hafa verið mikil. Það er
rétt sem atvinnuvegaráðherra
segir í grein í Bændablaðinu
fyrir skemmstu að bændur og
stjórnvöld hafi fundið taktinn
í góðu samstarfi. Þetta skulum
við meta og virða. Alveg er nóg
af sundurlyndisfjandanum. Hins
vegar hefur ekki ríkt nægjanlegur
skilningur á mikilvægum grunn-
forsendum, sem þarf að laga. Og
til að vinna að því þarf sterka
ríkisstjórn sem getur og vill skilja
grundvallarhagsmuni bænda.
Þetta er ágætt að hafa í
huga þegar skoðuð er barátta
Samtaka verslunarinnar. Þar
er ráðist fram með málflutning
sem beinlínis er rangur. Enda
hafa kannanir sýnt að neytendur
hafa enga trú a málflutningi
samtakanna. Umræðan er enda
reist á vafasömum forsendum
og skeytir engu um staðreyndir.
Enn er reynt að halda því fram að
lækkun tolla lækki matarverð og
að innganga í ESB lækki verð á
matvöru. Spyrja má hvers vegna
ekki er sótt að lækkun tolla og
gjalda á raftæki, föt eða skó?
Það væri heldur betur kjarabót.
Nýr samanburður a útgjöldum
heimila á milli landa sýnir ekki
slæma stöðu vegna matarkaupa.
Samanburður i öðrum flokkum er
mun verri. Spyrja má hvers vegna
er ekki barátta þar?
Það er líka athyglisvert
að barátta þeirra nær ekki
hljómgrunni. Enda hefur eins og
áður sagði verið unnið af ábyrgð
að hagsmunum landbúnaðarins.
Bændasamtökin sjálf þurfa líka að
gæta að sér, þannig að þau spilli
ekki samstöðu. Ég veit að línan
er fín og vegurinn vandrataður,
en hann er vel fær.
Á þessum grunni má vel
reisa nýja tíma til betri afkomu
og öflugri sveita. Sveitirnar og
íbúar þeirra eiga ekki að draga
af sér að láta til sín taka. Þar eru
verkefnin mörg. Landsbyggðin
og sveitirnar þurfa nauðsynlega
á því að halda að um hagsmuni
þeirra ríki góður skilningur og að
fyrir þeim hagsmunum fari öflug
sveit. Sú sveit þarf að vera sterk
og öflug.
Haraldur Benediktsson
Til umhugsunar fyrir Framsóknarkjósendur
Eystra var Framsókn á fullu
ferlegum landspjöllum ullu.
Í Lagarfljót þeir
söfnuðu leir
svo Ormurinn dó þar úr drullu.
Nýjustu niðurstöður skoðana-
kannana um fylgisaukningu
Framsóknar eru ógnvekjandi.
Sömu kannanir greina raunar
einnig frá að sá hluti kjósenda
sem er á þessum glapstigum sé
einnig sá menntunarsnauðasti,
en fyrr má nú vera sljóleikinn og
skammtíma minnið. Getur verið að
gamla spakmælið um að þangað
leiti klárinn sem hann er kvaldastur
sé enn að sanna sig.
Virkjanaóður flokkur
Í Kárahnjúkavirkjunar djöfulskapnum
fóru þau fyrir Halldór Ásgrímsson,
Siv Friðleifsdóttir umhverfisráðherra
og Valgerður Sverrisdóttir iðnaðar-
ráðherra fyrst og fremst til að skara eld
að sinni atkvæðaköku. Þau hundsuðu
algerlega athugasemdir og niðurstöður
Skipulagsstofnunar, álit og viðvaranir
vísindamanna og fagstofnana sem að
málinu komu, svo og víðtæk andmæli
náttúruverndarsamtaka.
Sif sagði að landið þar efra væri
ljótt og bara grjót og engin eftirsjá
hjá sér að sökkva því og einhverjir
silungs tittir í Leginum skiptu sig engu
máli. Nú standa því landsmenn frammi
fyrir afleiðingunum og allt í boði
Framsóknarflokksins. Ómetanlegri
og óafturkræfri öræfadýrð var drekkt
og jökulkorgurinn er að drepa allt líf
í Lagarfljóti og trúlega langt á haf út.
Díoxíðmengun hrellir Reyð-
firðinga og auðhringurinn fær orkuna
á gjafverði og smeygir sér framhjá
tekjuskatti með framtalsbrellum.
Virkjunin olli ofþenslu í hagkerfinu
á versta tíma, eins og vel er tíundað í
skýrslu rannsóknarnefndar Alþingis,
og átti þannig sinn drjúga þátt í
Hruninu og síðan skuldavanda
fjölda þeirra sem nú virðast ætla að
verðlauna skaðvaldinn með atkvæði
sínu. Síðan bætti Valgerður gráu
ofan á svart með algerlega þarflausri
skipulagsbreytingu í orkusölumálum
sem hækkaði verð til heimila og
fyrirtækja á landsbyggðinni um
20-30%. Iðrun eða eftirsjá er hvergi
að sjá eða heyra hjá þessari þrenningu
sem enn nýtur óskoraðrar velþóknunar
og trausts nýrrar flokksforustu, enda
báðar kvinnurnar í heiðurs sætum í
sínum gömlu kjördæmum.
Verði silfurskeiðabandalagið
undir forsæti Sigmundar Davíðs
niðurstaðan eftir kosningar mun
stóriðjugeggjunin taka við á ný með
virkjunum í Bjarnarflagi, neðri hluta
Þjórsár og hvarvetna annars staðar
eins og enginn sé morgundagurinn
eða nýjar kynslóðir í þessu landi sem
þurfi svigrúm og orku. Að ógleymdum
rafsölusæstreng til Evrópu sem
auðvitað myndi koma í bakið á okkur
sjálfum í hækkuðu orkuverði.
SÍS og Samvinnutryggingar
Svo má minna sljóa kjósendur á fyrri
„afrek“ mörg og stór sem Framsókn
kom í kring í helmingaskipta-
ríkisstjórnum sínum með Íhaldinu.
Einkavinavæðing bankanna, förgun
Lánasjóðs landbúnaðarins, samþykki
Halldórs fyrir innrásinni í Írak,
samvinnuhugsjónin gefin upp á
bátinn, en gróðaóðum siðblindingjum
hampað sem gullkistuvörðum
flokksins og þar sitja þeir enn.
Hvar eru fjármunir Samvinnu-
trygginga sem áttu að skiptast
á milli 40.000 tryggingataka en
hurfu síðan viku áður en það skyldi
ske, inn í reykfyllt bak herbergi
Framsóknarhöfðingjanna? Væri
ekki ráð að bíða með að kjósa þennan
flokk þangað til þessum fjármunum
hefur verið skilað í réttar hendur?
Töfrabragðaformaður
En þetta eru nú gamlar yfirsjónir
segir Framsóknarfólk. Flokkurinn
er búinn að kasta þeim öllum á bak
við sig og kominn með syndlaust
snilldarmenni sem formann. Svo er
hann líka sterkefnaður.
Það kann að vera að einhverjir
beri lotningu fyrir moldríkum
stjórnmálamanni og telji það jafnvel
ávinning að hann skuli aldrei hafa
þurft að dýfa hendinni í kalt vatn eða
migið í saltan sjó.
Gunnlaugur faðir hans, sem
er Strandamaður, var þingmaður
okkar Vestfirðinga 1995-1999 en
var síðan ýtt til hliðar og var í sára-
bætur gerður framkvæmdastjóri
hermangsfyrirtækisins Kögunar. Að
sögn Guðna Ágústssonar í ævisögu
sinni var Gunnlaugur fjölmenntaður
og margreyndur úr stjórnsýslu og
rekstri og fórst því þetta starf vel úr
hendi. Námsskuldir eru því ekki að
sliga soninn, sem hefur því líkt og
fræg sjónvarpsstjarna 5 háskólagráður
og er metinn á milljarð.
Ef fer sem horfir getum við
því bráðum státað af auðugasta
forsætisráðherra í Evrópu. Og hann
er eflaust syndlaus, að minnsta
kosti ef borið er saman við suma
fyrirrennara hans. En um snilldina
gegnir öðru máli. Framsókn er áður
þekkt fyrir glæsileg töfrabrögð og
hugmyndaauðgi í kosningabaráttu.
Hver man t.d. ekki eftir vímulausu
Íslandi árið 2000? Sigmundur
Davíð hefur greinilega aflað sér
háskólagráðu í töfrabrögðum,
svo vel sem hókus pókus hans
um skuldaafskriftir og afnám
verðtryggingar gengur í kjósendur.
Að ná 240 milljörðum af
kröfuhöfum föllnu bankanna
til skulda afskrifta eru með
öllu óraunhæfar hugmyndir,
brjóta fyrir það fyrsta í bága
við eignarréttarákvæði stjórnar-
skrárinnar og ef og þegar hægt væri
að komast yfir þá hindrun hlytu þessir
fjármunir að ganga fyrst til að vinna á
snjóhengjuvandanum. Þetta fé verður
því ekki notað tvisvar og barnalegt af
kjósendum að ímynda sér að þeir fái
ávísanir frá Sigmundi strax og hann
kemst til valda, nema þá hann taki
fjármuni úr eigin sjóðum.
Enn er því við að bæta að almenn
skuldaleiðrétting Sigmundar kemur
afar óréttlátlega niður, fólk með háar
tekjur og miklar eignir nyti þeirra
helst, auðmenn meira en fátæklingar,
Reykjavíkursvæðið langtum meira en
landsbyggðin og á endanum borguðu
svo skattgreiðendur auðvitað
Framsóknarvíxilinn.
Varðandi verðtrygginguna var
það Framsókn fyrir atbeina Ólafs
Jóhannessonar sem lögleiddi hana.
Er ekki frekar órökrétt af kjósendum
að treysta Framsókn helst til að
farga þessu afkvæmi sínu? Því
finnst mér tímabært að villuráfandi
Framsóknarsauðir fari að átta sig á
að Sigmundur keisari þeirra er ekki
í neinum fötum. Kosningavíxlar hans
eru blekkingar og töfrabrögð sem
skuldug heimili mega ekki falla fyrir.
Jón Bjarnason á þing
Síðast en ekki síst er hér í Bænda-
blaðinu rík ástæða til að minna
á flöktandi afstöðu Framsóknar
til ESB og aðildarviðræðnanna.
Halldór, Valgerður og Siv voru öll
annaðhvort aðildarsinnar eða hlynnt
aðildarviðræðum.
Í opnuviðtali við Sigmund
Davíð í Mbl. 13. apríl sl. minnist
hann ekki einu orði á ESB eða
aðildarviðræðurnar. Hann vill
greinilega engan styggja. Þetta segir
mér að Framsókn er tvístígandi
eins og eru hennar ær og kýr og
viðræðuslit eru ekki hin opinbera
stefna lengur – bara þjóðaratkvæði
einhvern tímann.
Nú vill svo til að bændafólk þarf
ekki að kjósa einhverja vafagemlinga
í þessu stórmáli. Við Regnbogafólk
bjóðum fram J-lista um allt land og
efst á okkar stefnuskrá eru tafarlaus
viðræðuslit og afturköllun ESB-
umsóknar.
Í síðasta Bændablaði var greint
frá þakkarviðurkenningu sem
aðalfundur Félags sauðfjárbænda í
Strandasýslu veitti Jóni Bjarnasyni,
fyrrverandi landbúnaðarráðherra,
fyrir vel unnin störf í þágu bænda
og auðsýnda staðfestu gegn aðild að
Evrópusambandinu. Látum þessa
viðurkenningu gefa tóninn 27.
apríl næstkomandi. Við tryggjum
nefnilega ekki eftir á.
Indriði Aðalsteinsson
Skjaldfönn
Indriði Aðalsteinsson
Sterk og öflug
VÆNGJAHLIÐ
Úr ryðfríu stáli POLERUÐ, tilbúin til uppsetningar, 3 metra breið.
Uppl. S. 477 1286 - 897 7930
Haraldur Benediktsson
Bændablaðið
Smáauglýsingar 56-30-300