Læknablaðið - 28.12.1958, Blaðsíða 16

136
LÆKNABLAÐIÐ
lækna fleygir fram og þeir
verða, hver í sinni grein . ..
leiknari i að leysa af hendi æ
vandasamari læknisverk“. Af
þessu, og öðru í grein landlækn-
is, er ljóst, að hann telur: a) að
læknar geti leyst af hendi æ
vandasamari læknisverk, enda
þótt hæfileika og getu þeirra til
þess að tala, skrifa og hugsa
hraki stöðugt eða hverfi með
öllu, h) að þeir geti án hugsun-
ar aflað sér þekkingar til að
miðla öðrum, c) að meira máli
skipti, á hvern hátt þekkingunni
er miðlað heldur en hvernig
hennar er aflað, liver hún er
og hvernig henni er heitt.
Hér að framan hefur verið
tekin tvlft af línum úr hinni
stílhreinu og formföstu grein
v. J. og dregnar fram í dags-
Ijósið nokkrar reginvillur, sem
lágu þar í leyni, kirfilega vafð-
ar í sjöfalt silki hins glæsta mál-
skrúðs, sem lesendum liættir
svo mjög til að ofmeta. Sumir
láta hlekkjast af fögrum um-
húðum og telja allt satt og rétt,
sem hak við þær býr. Þessi
liætta verður þcim mun meiri,
sem höfundur hefur oftar gefið
í skyn, að liann sé sérfræðingur
í því, hvernig koma á íslenzkum
orðum að „samfelldri rökvísri
hugsun“!
VI.
Þótt kynlegt megi virðast, þá
hentar V. J. miklu betur að fást
við einstök orð en samfellt mál.
Sérstaka leikni i meðferð máls
og stíls notar liann því miður
alltof oft eingöngu til að van-
virða samborgara sína og stund-
um, þegar verst lætur, einnig
þá e’ iil moldar eru gengnir.
Óþarrt er að rekja þetta nánar
liér, nægir að henda mönnum
á að kynna sér snjalla grein í
Morgunblaðinu 27. maí 1955 eft-
ir dr. phil Halldór Halldórsson
prófessor. Greinin nefnist Árás
landlæknis á orðabókarnefnd.
Þar er varpað skýru ljósi á rit-
mennsku landlæknis, vfirdreps-
skap hans, að hógværð lians er
uppgerð, en hrokinn eðli, að
miklu getur munað í kenningu
og framkvæmd, að V. J. hefur
ríka þörf til þess að ráðast á
samborgara sína og þá helzt úr
launsátri. T. d. kemur i ljós, að
V. J. hefur ritað grein i Frjálsa
þjóð 7. maí 1955, sem hann hef-
ur fært í sauðargæru og sakleys-
islega nefnt Vörn fyrir veiru,
en veira, sem merkir „vírus“,
er framleiðsla úr nývrðasmiðju
hans. I greininni verður lionum
á að segja, að sér sé nákvæm-
lega sama um þetta afkvæmi
sitt, enda kemur í ljós við nán-
ari athugun, að greinin er fyrst
og fremst liarkaleg árás á
nokkra ágæta málfx-æðinga og
störf þeirra.
í grein dr. Halldórs Halldórs-
sonar er frá því skýrt, að þeg-
ar V. J. ræðir við málfræðinga,
er hann þeirrar slcoðunar, að
kjánar eða hálfvitar tali manna