Læknablaðið - 01.06.1962, Qupperneq 19

LÆKNABLADIÐ
GEFIÐ ÚT AF LÆKNAFÉLAGI ÍSLANDS OG
LÆKNAFÉLAGI REYKJAVÍKUR
Aðalritstjóri: ÓLAFUR BJARNASON. Meðritstjórar: MAGNÚS
ÓLAFSSON (L. f.) og ÓLAFUR GEIRSSON (L. R.)
46. árg. Reykjavík 1962. 2. hefti. —.
Jlalol V. J}ónaiion:
Depressio mentis
Inngangur.
Ilugtakið depressio mentis
hefur i geðlæknisfræðinni hlot-
ið þrenns konar merkingu. í
fyrsta lagi er það notað um á-
kveðið einkenni (symptoma),
sem tekur til sérstaks geðs-
ástands og felur í sér depurð
eða lækkun hins ríkjandi geðs-
lags — grundvallarstemning-
arinnar. í öðru lagi táknar það
samferð tiltekinna einkenna
(svndroma), sem komið getur
fram við margvíslega sjúk-
dóma. í þriðja lagi er það not-
að sem heiti á afmarkaðri sjúk-
dómseiningu, þar sem það er
langvarandi ástand, er gagn-
tekur allan persónuleika
mannsins.
Depurð — liryggð, sorg, sút,
harinur — eru einhverjar al-
gengustu geðshræringar í til-
finningalífi manna, einkum í
samhandi við hvers konar
missi, svo sem ástvina, lieilsu,
fjármuna, eigna, melorða o. s.
frv., og verða því í raun réttri
engin glögg mörk dregin á milli
eðlilegrar og sjúldegrar dep-
urðar. í klínískum praxis er
hins vegar depurð talin vera
sjúkleg: 1) þegar engin ástæða
virðist vera fvrir hendi, sem
geti skýrt uppruna hennar
(„ómótiveruð"), 2) þegar slik
depurð verður langvarandi á-
stand með svo djúpstæðum
einkennum, að þau grípi inn
í líf einstaklingsins sem sam-
félagsveru -— og 3) þegar á
liinn hóginn depurðin á sér
raunverulegar rætur, en dep-
urðarástandið dregst óeðlilega
á langinn.
Sjúkdómsástandið depressio
mentis ■— þunglyndi er æva-
gamalt viðfangsefni læknis-