Læknablaðið - 01.06.1962, Qupperneq 39

LÆKNABLAÐIÐ
G7
ast liafa misst heyrnina af völd-
um hennar.1)
Að öðru leyti er trúlegt, að
munurinn — umfram það, sem
rekja má til aukningar fólks-
fjölda, — stafi aðallega af van-
talningu á fyrra tímahilinu
vegna ófullkominnar aðgrein-
ingar meðfædds og áunnins
lieyrnarlevsis.
Erþá komið að þriðja flokkn-
um (B), en ætla má, að flestir
þar laldir hafi fæðzt án heyrn-
ar og sérstökum grun um ætt-
arfylgju sé þó ekki til að dreifa.
Ljóst er, að fram til 1940 er
ekki um svo áberandi samband
að ræða milli fjölda slíkra fæð-
inga og faraldra af rauðum
hundum, að vænta hefði mátt,
að það vekti athygli. Að vísu
höfðu þrjú heyrnarlaus hörn
(auk fjölskyldutilfellis) fæðzt
1916, siðara ár faraldursins
1915—1916, og önnur þrjú 1927,
að afloknum faraldrinum 1925
—1926 (sbr. þó síðar). En þar
á móti kemur, að ekki er kunn-
ugt um neinar slíkar fæðingar
í sambandi við faraldurinn 1906
-—1907 og 1922 höfðu fæðzt tvö
þess háttar hörn, án þess að
faraldri hefði verið til að dreifa.
1) Fram til 1940 hafa aðeins eitt
og eitt tilfelli verið skráð endrum
og eins af heilasótt, en þá hefst
smá-faraldursalda, og - voru 79
sjúklingar skráðir á jþrem árum.
Súlfalyfin komu þá að góðu haldi
og dóu aðeins sjö, en nokkra svipti
veikin heyrn, bœði þá og síðar.
En 1941 fæðast svo mörg hörn,
er síðar reynast heyrnarlaus, að
furðu mátti vekja. Níu dauf-
dumb hörn, öll fædd á þessu ári,
komu í Málleysingjaskólann, er
þau liöfðu aldur til, en þrjú
þeirra liafa þó að öllum likind-
um misst heyrnina á harns-
aldri.
Hin sex voru fædd á tíman-
um frá 26. mai til 15. septem-
her, að nýafstöðnum faraldrin-
um 1940—1941, sem var lang-
mesti faraldurinn til þess tírna.
Að visu var í upplýsingum til
skólans um mörg þessara barna
gefið í skyn, að þau hefðu misst
heyrn í veikindum, svo sem kig-
hósta, á fyrsta ári (5—8 mán-
aða). Virtust þetta þó aðeins
vera getgátur til að skýra heyrn-
arleysið, enda kom ekki frant
neitt það, er benti til, að þau
hefðu áður haft heyrn, og var
þó um það spurt sérstaldega.
Næsti stórfaraldur, og hinn
mesli til þessa dags, hófst svo
seinni hluta árs 1954 og stóð
fram á fyrri hluta næsta árs.
En það ár, 1955, fæddust átla
heyrnarlaus hörn, öll á þeim
tíma, er vænta mátti að afleið-
ingar faraldursins kæmu fram.
Ekkert benti til annars en þau
hefðu öll verið heyrnarlaus þeg-
ar við fæðingu, enda var þess
beinlínis getið um flest þeirra,
að svo hefði verið. Fimm af
mæðrunum upplýstu, að þær
hefðu fengið rauða hunda
snemma á meðgönguthnanum,