Læknablaðið - 01.12.1964, Qupperneq 43

LÆKNABLAÐIÐ
183
störf í þágu félagsins ganga fyr-
ir öðru, þrátt fyrir mikið ann-
ríki. Hefur afgreiðsla hans ætið
verið mjög greið, starf lians lief-
ur verið mjög mikilvægt fyrir
nefndir félagsins og stjórn þess.
Trygginga- og bankamál.
Árið 1962 samdi L.R. við
TRYGGING h/f um sérstök um-
boðslaun fyrir tryggingar lælcna
hjá félaginu, en fáir læknar hafa
notfært sér þetta fyrirkomulag
á síðasta starfsári.
Fyrir þremur árum gerði
stjórn L.R. tilraun til þess að
sameina bankaviðskipti lækna,
í þeim tilgangi að bæta láns-
aðstöðu þeirra. Hefur fyrir-
komulag þetta revnzt mjög vin-
sælt, og um síðustu áramót
böfðu 89 læknar opnað reikn-
inga í ávísanadeild lækna við
Búnaðarbarikann. Taldi spari-
sjóðsstjóri bankans, að bankan-
um liefði tekizt að greiða úr
brýnustu lánaþörf þeirra lækna,
er viðskipti liöfðu við bankann
í áðurnefndu ávísanakerfi. Rétt
þykir að taka fram, að félagar,
sem eru ekki kunnugir þessu
bankaviðskiptakerfi lækna, geta
fengið nánari upplýsingar um
það hjá stjórn félagsins hverju
sirini.
Námssjóður lækna og nýjar
greiðslur í ti-yggingasjóð.
I samningum þeim, er gerðir
voru við Sjúkrasamlagið í apríl
1962, var gert ráð fyrir, að stofn-
aður yrði námssjóður lækna.
Stjórn L.R. og S.R. hefur látið
gera samþykkt fyrir sjóð þenn-
an, og var samþykktin staðfest
á stjórnarfundi í L.R. 10. marz
1964 og þá send stjórn S.R. til
staðfestingar af samlagsins
hálfu. Samkv. samþykkt þess-
ari munu úthlutanir úr náms-
sjóðnum liefjast 1. apríl n.k.
Fé það, sem búið er að greiða
i sjóð þennan fyrir svæði L.R.,
mun nú vera nokkuð yfir ein
milljón króna, en ætlazt er til,
að sjóður þessi nái yfir allt
landið.
Stjórn sjóðsins er skipuð
þremur mönnum, einum til-
nefndum af L.R., einum af L.í.
og einum af S.R. Stjórn L.R.
befur þegar tilnefnt mann af
sinni hálfu, Bergsvein Ölafsson,
og Hauk Kristjánsson til vara,
til þi’iggja ára.
Gengið hefur verið frá greiðsl-
um í örorkudeild tryggingasjóðs
lækna samkv. sérstökum ákvæð-
um í samningum frá 1962; eru
það greiðslur fyrir % bluta árs-
ins 1962, og námu þær um 210
þús. kr. Ástæðan fyrir því, að
greiðslur þessar voru eigi bærri,
er sú, að frá þessum sjóði var
dregin öll vanskilaprósenta lijá
heimilislæknum, þ.e.a.s. 5% af
Iieildargjaldinu; mun það bafa
numið á milli 4 og 500 þús. kr.,
en auk þess greiðslur eða sér-
stakir styrkir til ekkna lækna,
en áður voru þeir dregnir af
númeragjöldum lækna. Vegna
þessa fyrirkomulags skerðast